تاریخ فلسطین حاکی از آن است که نکبه تا امروز در اشکال مختلف جنگ، اشغال، محاصره، خلع ید، ترور، قتل عام، اسارت، تخریب خانه ها، مصادره زمین ها، تحمیل محدویت‌ها و تبعیض... ادامه یافته است.

آثار تحقیقی و تمدنیِ استاد ابریشمی دربارۀ فرهنگ و تاریخ و سرگذشت محصولات معیار، مانند زعفران و پسته و ابریشم، نه تنها موجب افتخار زادگاه ایشان(خراسان رضوی/تربت حیدریه)، بلکه منشاءِ مباهات کشور ایران است. این آثار ــ بدون اغراق ــ حتی در مقیاس جهانی نیز، اگر نگوییم بی نظیر، می توان گفت واقعاً کم نظیر است.

امروز نگاهبانی و حرمت‌نهی به زبان پارسی، وظیفه‌ی ملتی‌ست که هویتش پارسی‌ست و قومیتش، با همه‌ی تنوع و تعدد گویش‌ها، با زبان پارسی شناسنامه می‌گیرد.

با این که وزارت جهاد کشاورزی اخیرا اعلام کرده امسال کشور در تولید گندم خودکفا شده و نیاز به واردات حتی یک کیلو گندم ندارد، کارشناسان با یادآوری تجربه‌های گذشته نگران تداوم و ناپایداری این خودکفایی هستند.

اگرچه دولت‌های عربی منطقه همچنان روش مماشات با اسرائیل در «قتل عام» فلسطینیان را ادامه می‌دهند و بی‌عملی دو دولت چین و روسیه در شورای امنیت سازمان ملل استمرار آن را فراهم می‌سازد، نتانیاهو دریافته در پایان راه عمر سیاسی‌اش در اسرائیل است، چه آتش بس را بپذیرد یا همچنان به کشتار فاجعه‌بار فلسطینیان، زنان و کودکان و مردم عادی ادامه دهد.

فردوسی، خودش رستم حقیقی شاهنامه است. خودش کاوۀ حقیقی شاهنامه است. خودش سهراب است و خودش سیاوش. زیرا، هم (به قول دکتر شریعتی) رستمانه رویید و هم رستمانه این شجاعت را داشت که اسطوره‌ها و افسانه‌ها و گزارش‌های تاریخی مرز و بوم خویش را روی در روی و چشم در چشم خلفای عباسی، همچون پرچم استقلال و عزّت و شخصیت و ملیّت به اهتزاز درآورد و بگوید: ما بوده‌ایم، هستیم و خواهیم بود.