تعقیب جنایتکاران جنگی نازی، هرگز محور اصلی استراتژی یا اولویت‌های موساد نبوده است و این نوع از ترورها در سال ۱۹۶۵ با کشتن «هربرت کوکورس»۶ به پایان رسید. (به فصل هفتم نگاه کنید) اینها جزو موارد نادری بودند که انتقام‌جویی و عدالت تاریخی، انگیزه مبادرت به ترور افراد بود.
اولین دانشمندانی که مدتها قبل از تأسیس واحد «کیدون» هدف ترور قرار گرفتند، آلمانی‌هایی بودند که جزو رهبران رژیم نازی نبودند، اما توسط آنها استخدام شده بودند. پنج ـ شش نفر از این دانشمندان که سعی داشتند از دانش فنی خود بهره‌گیری کنند، با برنامه موشکی مصری‌ها در نیمه اول دهة ۱۹۶۰ قراردادهایی منعقد کردند.
مصر آنها را استخدام کرد تا در ساختن موشک‌هایی که بتواند به تل‌آویو برسد، کمک کنند: هدفی بلندپروازانه و خطرناک از دید اسرائیل.
موساد مبارزه‌ای سازمان‌یافته را علیه این آلمانی‌ها آغاز کرد. با خانواده‌های آنها تماس گرفته شد، به این امید که پیام‌های تهدیدآمیز، آنها را بر آن خواهد داشت که عزیزانشان را قانع کنند تا از برنامة موشکی مصر کناره‌گیری نمایند. نامه‌های تهدیدآمیز فرستاده شد، چند گلوله به طرف اتومبیل آنها شلیک گردید و نهایتاً نامه‌های حاوی بمب برایشان فرستاده شد.
هدف نهایی صرفاً ترور این دانشمندان نبود. در واقع به این ترتیب پیامی به سایر دانشمندان آلمانی فرستاده می‌شد که قبل از امضای قرارداد جهت کار کردن برای دشمنِ عربِ اسرائیل، دو یا سه بار فکر کنند. موساد ترتیبی داده بود که پذیرش این کار برای هر اروپایی خطرناک باشد و کار کردن برای مصر، طریقی امن برای بدست آوردن پول تلقی نشود.
این مبارزه فقط دو سال طول کشید و برخی از اوقات به زخمی شدن افراد بی‌گناه منجر شد. برنامه موشکی مصر به دلایل مختلف پیشرفت چندانی نکرد و متوقف شد.
با این حال، حمله‌هایی که به نازی‌ها و دانشمندان آلمانی صورت گرفت کار «کیدون» نبود.
در آن زمان «کیدون» هنوز وجود نداشت. در فقدان یک واحد تخصصی برای ترور، موساد از مأمورین عملیاتی واحدهای مختلف دیگری که در سازمان وجود داشتند استفاده می‌کرد.
مصریها در دهه ۱۹۸۰، مجدداً هدفشان را برای تولید موشک پی‌گیری کردند، اما چون دریافته بودند که با یک برنامه خانگی موفق به این کار نخواهند شد، قرارداد مشارکتی با آرژانتین منعقد کردند.
کشور یادشده در زمینه تولید موشک‌های «کندور»۷ به پیشرفت‌های خوبی دست یافته بود.
طبیعتاً اسرائیل احساس خطر کرده و علاقمند بود که در مورد این پروژه که هدفش تولید موشک‌های دوربرد بود اطلاعاتی بدست آورد. کارشناسان «امان» ترتیبی دادند که دعوتنامه‌ای از آرژانتین بدست آورند و حتی توانستند نمونه‌ای از موشک «کندور» را مورد بررسی قرار دهند.
خوشبختانه تشکیلات امنیتی اسرائیل با بوئنوس آیرس سابقه طولانی همکاری داشت.
ارتباط با دیکتاتورهای آرژانتینی به انتقادات زیادی از اسرائیل منجر شد اما این یکی از موارد متعددی بود که روابط با رژیم‌های منفور برای تشکیلات امنیتی اسرائیل مثمرثمر شده بود.

۶- HERBERT CUKURS
7- CONDOR