سرویس سیاسی –اجتماعی: رئیس جدید شورای شهر تهران حمایت دولت و مراجع قانونگذاری از شوراها را امری ضروری دانست و تاکید کرد: امیدواریم در دوره جدید این امکان باشد که پرونده‌های مالی دوران قبل را رسیدگی کنیم.
احمد مسجدجامعی در گفتگو با جماران در پاسخ به این سئوال که چگونه می خواهید ساختار موجود را که به نقل از شما “شورای شهرداری”است و نه شورای شهر، گفت: معنی قانون شورای شهر این است که دستگاه‌های مختلف هماهنگ با مدیریت شهری عمل کنند. در برنامه‌های چهارم و پنجم توسعه هم بحث مدیریت یکپارچه شهری وجود داشت و مقدمات تحقق آن هم فراهم شد. در دولت آقای خاتمی وظایف بیش از ۲۰ وزارتخانه برشمرده شد که به دستگاه مدیریت محلی یعنی شهرداری‌ها، منتقل شود. در حقیقت آن بحث‌های حاکمیتی از این موارد جدا بود و وظایف غیرحاکمیتی -یعنی فعالیت‌های اجرایی- به شهرداری‌ها واگذار شد؛ از جمله کتابخانه‌ها که صدور مجوز بر عهده وزارت ارشاد بود و اداره آن بر عهده شهرداری‌ها گذاشته شد که مقدمه این کار انجام شد اما بعدا در اجرا به هم خورد.
نمونه این مشکلات و ناهماهنگی ها را در شهر می‌بینیم که مثلا یک ارگان خیابان را آسفالت می‌کند، ارگان دیگر پس از آسفالت لوله کشی می‌کند و کارها هماهنگ نیست. راه حل این مساله این است که دستگاه اجرایی مایل به انجام آن باشد و اعتبارات و امکانات خود را در اختیار دیگران قرار دهند. به خصوص در سال‌های اخیر به خاطر نگاه تمرکزگرا انجام این کار دشوارتر بود و عملا به جای نهادهای واسط بین دستگاه اجرایی و مردم، ارتباط توده‌وار و مستقیم برقرار می‌شد و این نهادهای واسط نمی‌توانستند نقش اصلی خود را ایفا کنند. لذا لازم است از سوی دولت و مراجع قانونگذاری از شوراها حمایت شود که آنها بتوانند در جهت این خواست قانون اساسی قدم بردارند.
مسجدجامعی درباره اقداماتش درباره برنامه هایش برای تقویت پایه‌های هویتی شهر،تاکید کرد: نخستین راه برای تحقق این هدف، ایجاد دلبستگی به شهر است. مردم اگر نسبت به شهرشان دلبستگی داشته باشند، شهر آباد می‌شود. یعنی آبادی و دلبستگی یک مفهوم به هم پیوسته است؛ در غیر این صورت بی تفاوتی حاکم می‌شود و شهر آسیب می‌بیند. باید دلبستگی به شهر را بیشتر کرد و این نقش را خاطره‌های ما ایفا می‌کنند؛ مانند خاطره‌های ما از یک محله و حس همدلی که ایجاد می‌کند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت اصلاحات گفت: در حوزه کتاب، فیلم و سایر هنرها هم می‌بینیم که بیان خاطره‌های گذشته ، همراهی و همبستگی را به دنبال دارد. به این
جهت اخیرا خیلی از آثار هنری در حوزه فیلم مانند سعادت آباد، پل چوبی، شمیران، پارک وی و… که هر کدام نام یک محله تهران را داشتند، مورد استقبال قرار گرفتند و دلیل این کار، این است که توجه به سمت محلات و هویت شهری بیشتر شده است. این همدلی در محلات گاهی اوقات در شکل فیزیکی، مانند یک خانه، فضای عمومی، مسجد، زورخانه، حمام، حسینیه، گونه گیاهی، درخت و موارد دیگر تجسم می‌یاید. ما اگر بتوانیم خاطره‌ها را حفظ، حمایت و روزآمد کنیم هم به استمرار آن آثار کمک کرده‌ایم و هم به استمرار حافظه تاریخی و نیز به علاقه‌مند شدن مردم به شهرشان کمک کرده‌ایم. ضمن آن که خاطره‌ها را می‌توان به اعتبار، اقتدار و ثروت تبدیل کرد. مثلا با تغییر کاربری یک محل تاریخی و استفاده از آن به عنوان یک رستوران و محل تجاری با حفظ هویت تاریخی اش، می‌توان این کار را انجام داد.
وی با بیان این که وقتی مردم به شهرشان علاقه داشته باشند برای آن فداکاری می‌کنند، افزود: این‌ها میراث مادی شهر است. بخشی هم وجود دارد که میراث معنوی شهر است؛ مانند سبک زندگی، سبک معماری و شهرسازی ، که باید آنها را در قالب کالبدی ببینیم. همچنین وقتی شهر جلوه‌ای از حضور فرهیختگان و شخصیت‌های ارزنده و حضور آنها در شهر حس شود، صمیمیت ، محبت و مودت در شهر بسیار بالا می‌رود که این هم از میراث معنوی شهر است.
مسجدجامعی گفت: در همین زمینه، در دوره آقای کرباسچی فرهنگسراها تأسیس شدند که در سال‌های اخیر فعالیت آنها کمرنگ‌تر شده است؛ در صورتی فرهنگسراها می‌توانند برای تحقق این موضوع موثر باشند که کار فرهنگی کنند، نه آموزشی. فرهنگسراها اکنون تبدیل به پایگاه آموزش کامپیوتر، خیاطی و موارد دیگر شده‌اند و این‌که از یک فعالیت خودجوش فرهنگی در یک محله حمایت کنند و حول محور آن شخصیت‌های تأثیرگذار محله شکل بگیرند، کمرنگ شده است. امروز فرهنگسراها بیشتر کار آموزشی می‌کنند. البته آموزش بخشی از فرهنگ است، اما همه فرهنگ از این امر وسیع تر است.
وی درباره ترکیب گرایشی اعضای شورا و پیش بینی اش از رفتار آنها برای انتخاب شهردار ،یادآور می شود: انتخاب شهردار و مدیریت شهری با یک رویکرد اجتماعی قابل فهم است. من قبول دارم که در انتخاب شهردار نگرش‌های سیاسی هم هست و حضور خود را دارد. دلیل آن هم این است که شهرداری سال‌هاست که مقدمه ورود به پست‌های بالاتر است و چون آن پست‌های بالاتر جنبه سیاسی دارد، عملا شهرداری را هم سیاسی می‌کند. اما اگر از این نکته بگذریم، بقیه کارها در شهرداری جنبه خدماتی، عمرانی و مدنی دارد. در این زمینه‌ها ما دیگر گرفتار تنش‌های سیاسی نیستیم. در انتخاب شهردار قطعا نیروهای بیرونی دخالت می‌کنند و ظرفیت‌های کارشناسی را تحت‌الشعاع قرار می دهند. تلاش‌مان بر است که انتخاب شهردار را به این سمت سوق دهیم که نگاه کارشناسی بر نگاه‌های سیاسی غلبه پیدا کند و این کار دشواری است، زیرا با مقاومت‌هایی از سوی طرف‌های مختلف مواجه می‌شویم.
رئیس جدید شورای شهر تهران درباره اختلاف آراء در شورای شهر تهران،تاکید کرد: اختلاف آراء در شورای شهر تهران یک فرصت است و تهدید نیست. به عبارت دیگر می‌تواند فرصت باشد، به شرطی که این اختلاف آراء حول یک محور باشد؛ مثلا بگویند ما دغدغه شهر، روح شهر ،خاطره شهر، فرهنگ شهروندی، آسایش مردم و بهبود کیفیت زندگی را داریم. تلاش ما این است که برآیند این بحث‌ها را به یک رقابت مثبت تبدیل و آن را از حالت خنثی خارج کنیم؛ نه این‌که کسی حرف نزند، بلکه همه در اداره شهر جایگاه خود را داشته باشند. اگر ما بتوانیم این کار را انجام دهیم، در محیط شهری تجربه جدید است.
وی افزود: در دوره‌های قبل گروه‌های خاصی به قدرت می‌رسیدند و بقیه نقش خاصی نداشتند، جز این که وام وامکانات بدهند. شأن یک عضو شورای شهر از این امور بالاتر است.در انتخابات سعی نکردیم همه را یکدست کنیم بلکه گروه‌های مختلف زمینه را فراهم می‌کردند تا همه جریان ها در شورا حضور داشته باشند. این یک بلوغی است که پس از تلخی‌های ناشی از یکسو‌نگری ایجاد شده و فضای جامعه این‌گونه شده است.
مسجدجامعی گفت: در آرایش سیاسی شورا سعی می‌کنیم فاصله‌ها و اختلافات را از طریق مشارکت دادن افراد در برنامه‌ها، تبدیل به نقطه قوت کنیم. فکر می‌کنم بعد از انتخاب شهردار، فضای شورا تا حدود زیادی باز هم به سمت امور کارشناسی و عمل‌گرایی برود.
وی در پاسخ به این که اولویت شهردار تهران چه باید باشد؟،یادآور شد: اولویت شهردار آینده تهران باید توجه به ساحت‌های اجتماعی باشد. در تهران مساله فقر و عدالت ، مسئله‌ای جدی است. عدالت در شهر یعنی دسترسی برابر همه شهروندان در مناطق مختلف به فضاهای فرهنگی، فضاهای سبز، فضاهای فراغتی، فضاهای زیستی و دسترسی به آب و هوا . اکنون ما شاهد فاصله هستیم، حتی فقر غذایی کودکان در برخی از مناطق چشمگیر است. در کل برخی نقاط برخورداری زیادی دارند، برخی نقاط هم برخوردار نیستند. اگر شما مقداری از بزرگراه‌ها و لبه‌ها فاصله بگیرید و به درون محله‌ها بروید، مشکلات و کمبودها را واقعا می‌بینید.مسجدجامعی تاکید کرد: مثلا در محله امیریه (محله ما)، که محله خوبی است و فقیرنشین نیست، شما کمبود نور و آلودگی جوی‌ها یا کنده شدن پیاده رو‌ها را به خوبی می‌بینید. یعنی در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری، به میزان بسیار بالایی روی پروژه‌های بزرگ و چشمگیر آمده است. البته آن کارها هم لازم بود، وقتی ما محدودیت منابع داریم باید به درون محله‌ها هم توجه کنیم و درون گرا تر مسائل را ببینیم.
وی درباره میزان توجه اش به مساله پرونده‌های مالی ۱۰ سال اخیر شهرداری تهران،افزود: این جزو وظایف شوراست و شورا باید تصمیم بگیرد که رسیدگی کند. فرق شورا با یک سازمان این است که ما رئیس شورا هستیم؛ نه رئیس هیأت مدیره. یعنی رئیس یک عضو شوراست و باید با یک کار جمعی امور را پیش ببرد، نه این که در جایگاه بالاتر نشسته باشد. امیدوارم از این پس این‌گونه باشد.
رئیس شورای شهر تهران افزود: دغدغه‌های مالی همیشه دغدغه‌هایی جدی است. امیدواریم شورای شهر تهران پیگیری امور مالی را در دستور کار قرار دهد. ما در دوره گذشته نتوانستیم پرونده‌های مالی دوره قبل را باز کنیم. آقای دکتر نجفی، مهندس بیادی و دیگران از پرونده‌ای صحبت می‌کردند که اطلاعات آن در اختیارشان قرار نگرفت؛ در حالی که هر دو نفر آنها در امور مالی تخصص داشتند. امیدواریم در دوره جدید این امکان باشد که پرونده‌های مالی دوران قبل را رسیدگی کنیم.
احمد مسجدجامعی در گفتگو با جماران در پاسخ به این سئوال که چگونه می خواهید ساختار موجود را که به نقل از شما “شورای شهرداری”است و نه شورای شهر، گفت: معنی قانون شورای شهر این است که دستگاه‌های مختلف هماهنگ با مدیریت شهری عمل کنند. در برنامه‌های چهارم و پنجم توسعه هم بحث مدیریت یکپارچه شهری وجود داشت و مقدمات تحقق آن هم فراهم شد. در دولت آقای خاتمی وظایف بیش از ۲۰ وزارتخانه برشمرده شد که به دستگاه مدیریت محلی یعنی شهرداری‌ها، منتقل شود. در حقیقت آن بحث‌های حاکمیتی از این موارد جدا بود و وظایف غیرحاکمیتی -یعنی فعالیت‌های اجرایی- به شهرداری‌ها واگذار شد؛ از جمله کتابخانه‌ها که صدور مجوز بر عهده وزارت ارشاد بود و اداره آن بر عهده شهرداری‌ها گذاشته شد که مقدمه این کار انجام شد اما بعدا در اجرا به هم خورد.
نمونه این مشکلات و ناهماهنگی ها را در شهر می‌بینیم که مثلا یک ارگان خیابان را آسفالت می‌کند، ارگان دیگر پس از آسفالت لوله کشی می‌کند و کارها هماهنگ نیست. راه حل این مساله این است که دستگاه اجرایی مایل به انجام آن باشد و اعتبارات و امکانات خود را در اختیار دیگران قرار دهند. به خصوص در سال‌های اخیر به خاطر نگاه تمرکزگرا انجام این کار دشوارتر بود و عملا به جای نهادهای واسط بین دستگاه اجرایی و مردم، ارتباط توده‌وار و مستقیم برقرار می‌شد و این نهادهای واسط نمی‌توانستند نقش اصلی خود را ایفا کنند. لذا لازم است از سوی دولت و مراجع قانونگذاری از شوراها حمایت شود که آنها بتوانند در جهت این خواست قانون اساسی قدم بردارند.
مسجدجامعی درباره اقداماتش درباره برنامه هایش برای تقویت پایه‌های هویتی شهر،تاکید کرد: نخستین راه برای تحقق این هدف، ایجاد دلبستگی به شهر است. مردم اگر نسبت به شهرشان دلبستگی داشته باشند، شهر آباد می‌شود. یعنی آبادی و دلبستگی یک مفهوم به هم پیوسته است؛ در غیر این صورت بی تفاوتی حاکم می‌شود و شهر آسیب می‌بیند. باید دلبستگی به شهر را بیشتر کرد و این نقش را خاطره‌های ما ایفا می‌کنند؛ مانند خاطره‌های ما از یک محله و حس همدلی که ایجاد می‌کند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت اصلاحات گفت: در حوزه کتاب، فیلم و سایر هنرها هم می‌بینیم که بیان خاطره‌های گذشته ، همراهی و همبستگی را به دنبال دارد. به این
جهت اخیرا خیلی از آثار هنری در حوزه فیلم مانند سعادت آباد، پل چوبی، شمیران، پارک وی و… که هر کدام نام یک محله تهران را داشتند، مورد استقبال قرار گرفتند و دلیل این کار، این است که توجه به سمت محلات و هویت شهری بیشتر شده است. این همدلی در محلات گاهی اوقات در شکل فیزیکی، مانند یک خانه، فضای عمومی، مسجد، زورخانه، حمام، حسینیه، گونه گیاهی، درخت و موارد دیگر تجسم می‌یاید. ما اگر بتوانیم خاطره‌ها را حفظ، حمایت و روزآمد کنیم هم به استمرار آن آثار کمک کرده‌ایم و هم به استمرار حافظه تاریخی و نیز به علاقه‌مند شدن مردم به شهرشان کمک کرده‌ایم. ضمن آن که خاطره‌ها را می‌توان به اعتبار، اقتدار و ثروت تبدیل کرد. مثلا با تغییر کاربری یک محل تاریخی و استفاده از آن به عنوان یک رستوران و محل تجاری با حفظ هویت تاریخی اش، می‌توان این کار را انجام داد.
وی با بیان این که وقتی مردم به شهرشان علاقه داشته باشند برای آن فداکاری می‌کنند، افزود: این‌ها میراث مادی شهر است. بخشی هم وجود دارد که میراث معنوی شهر است؛ مانند سبک زندگی، سبک معماری و شهرسازی ، که باید آنها را در قالب کالبدی ببینیم. همچنین وقتی شهر جلوه‌ای از حضور فرهیختگان و شخصیت‌های ارزنده و حضور آنها در شهر حس شود، صمیمیت ، محبت و مودت در شهر بسیار بالا می‌رود که این هم از میراث معنوی شهر است.
مسجدجامعی گفت: در همین زمینه، در دوره آقای کرباسچی فرهنگسراها تأسیس شدند که در سال‌های اخیر فعالیت آنها کمرنگ‌تر شده است؛ در صورتی فرهنگسراها می‌توانند برای تحقق این موضوع موثر باشند که کار فرهنگی کنند، نه آموزشی. فرهنگسراها اکنون تبدیل به پایگاه آموزش کامپیوتر، خیاطی و موارد دیگر شده‌اند و این‌که از یک فعالیت خودجوش فرهنگی در یک محله حمایت کنند و حول محور آن شخصیت‌های تأثیرگذار محله شکل بگیرند، کمرنگ شده است. امروز فرهنگسراها بیشتر کار آموزشی می‌کنند. البته آموزش بخشی از فرهنگ است، اما همه فرهنگ از این امر وسیع تر است.
وی درباره ترکیب گرایشی اعضای شورا و پیش بینی اش از رفتار آنها برای انتخاب شهردار ،یادآور می شود: انتخاب شهردار و مدیریت شهری با یک رویکرد اجتماعی قابل فهم است. من قبول دارم که در انتخاب شهردار نگرش‌های سیاسی هم هست و حضور خود را دارد. دلیل آن هم این است که شهرداری سال‌هاست که مقدمه ورود به پست‌های بالاتر است و چون آن پست‌های بالاتر جنبه سیاسی دارد، عملا شهرداری را هم سیاسی می‌کند. اما اگر از این نکته بگذریم، بقیه کارها در شهرداری جنبه خدماتی، عمرانی و مدنی دارد. در این زمینه‌ها ما دیگر گرفتار تنش‌های سیاسی نیستیم. در انتخاب شهردار قطعا نیروهای بیرونی دخالت می‌کنند و ظرفیت‌های کارشناسی را تحت‌الشعاع قرار می دهند. تلاش‌مان بر است که انتخاب شهردار را به این سمت سوق دهیم که نگاه کارشناسی بر نگاه‌های سیاسی غلبه پیدا کند و این کار دشواری است، زیرا با مقاومت‌هایی از سوی طرف‌های مختلف مواجه می‌شویم.
رئیس جدید شورای شهر تهران درباره اختلاف آراء در شورای شهر تهران،تاکید کرد: اختلاف آراء در شورای شهر تهران یک فرصت است و تهدید نیست. به عبارت دیگر می‌تواند فرصت باشد، به شرطی که این اختلاف آراء حول یک محور باشد؛ مثلا بگویند ما دغدغه شهر، روح شهر ،خاطره شهر، فرهنگ شهروندی، آسایش مردم و بهبود کیفیت زندگی را داریم. تلاش ما این است که برآیند این بحث‌ها را به یک رقابت مثبت تبدیل و آن را از حالت خنثی خارج کنیم؛ نه این‌که کسی حرف نزند، بلکه همه در اداره شهر جایگاه خود را داشته باشند. اگر ما بتوانیم این کار را انجام دهیم، در محیط شهری تجربه جدید است.
وی افزود: در دوره‌های قبل گروه‌های خاصی به قدرت می‌رسیدند و بقیه نقش خاصی نداشتند، جز این که وام وامکانات بدهند. شأن یک عضو شورای شهر از این امور بالاتر است.در انتخابات سعی نکردیم همه را یکدست کنیم بلکه گروه‌های مختلف زمینه را فراهم می‌کردند تا همه جریان ها در شورا حضور داشته باشند. این یک بلوغی است که پس از تلخی‌های ناشی از یکسو‌نگری ایجاد شده و فضای جامعه این‌گونه شده است.
مسجدجامعی گفت: در آرایش سیاسی شورا سعی می‌کنیم فاصله‌ها و اختلافات را از طریق مشارکت دادن افراد در برنامه‌ها، تبدیل به نقطه قوت کنیم. فکر می‌کنم بعد از انتخاب شهردار، فضای شورا تا حدود زیادی باز هم به سمت امور کارشناسی و عمل‌گرایی برود.
وی در پاسخ به این که اولویت شهردار تهران چه باید باشد؟،یادآور شد: اولویت شهردار آینده تهران باید توجه به ساحت‌های اجتماعی باشد. در تهران مساله فقر و عدالت ، مسئله‌ای جدی است. عدالت در شهر یعنی دسترسی برابر همه شهروندان در مناطق مختلف به فضاهای فرهنگی، فضاهای سبز، فضاهای فراغتی، فضاهای زیستی و دسترسی به آب و هوا . اکنون ما شاهد فاصله هستیم، حتی فقر غذایی کودکان در برخی از مناطق چشمگیر است. در کل برخی نقاط برخورداری زیادی دارند، برخی نقاط هم برخوردار نیستند. اگر شما مقداری از بزرگراه‌ها و لبه‌ها فاصله بگیرید و به درون محله‌ها بروید، مشکلات و کمبودها را واقعا می‌بینید.مسجدجامعی تاکید کرد: مثلا در محله امیریه (محله ما)، که محله خوبی است و فقیرنشین نیست، شما کمبود نور و آلودگی جوی‌ها یا کنده شدن پیاده رو‌ها را به خوبی می‌بینید. یعنی در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری، به میزان بسیار بالایی روی پروژه‌های بزرگ و چشمگیر آمده است. البته آن کارها هم لازم بود، وقتی ما محدودیت منابع داریم باید به درون محله‌ها هم توجه کنیم و درون گرا تر مسائل را ببینیم.
وی درباره میزان توجه اش به مساله پرونده‌های مالی ۱۰ سال اخیر شهرداری تهران،افزود: این جزو وظایف شوراست و شورا باید تصمیم بگیرد که رسیدگی کند. فرق شورا با یک سازمان این است که ما رئیس شورا هستیم؛ نه رئیس هیأت مدیره. یعنی رئیس یک عضو شوراست و باید با یک کار جمعی امور را پیش ببرد، نه این که در جایگاه بالاتر نشسته باشد. امیدوارم از این پس این‌گونه باشد.
رئیس شورای شهر تهران افزود: دغدغه‌های مالی همیشه دغدغه‌هایی جدی است. امیدواریم شورای شهر تهران پیگیری امور مالی را در دستور کار قرار دهد. ما در دوره گذشته نتوانستیم پرونده‌های مالی دوره قبل را باز کنیم. آقای دکتر نجفی، مهندس بیادی و دیگران از پرونده‌ای صحبت می‌کردند که اطلاعات آن در اختیارشان قرار نگرفت؛ در حالی که هر دو نفر آنها در امور مالی تخصص داشتند. امیدواریم در دوره جدید این امکان باشد که پرونده‌های مالی دوران قبل را رسیدگی کنیم.
اکبر عزیزی قراردادریالی اجرا شدنی نیست