ترکیبات یدی شده، گایافنزین و
رطوبت‌رسانی ساده علی رغم استعمال گسترده در میان مردم به عنوان داروهای اکسپکتورانتی در خروج خلط بی اثر هستند. ترکیبات حاوی یدید به طور کلی جزو اکسپکتورانت ها در نظر گرفته می شوند و چنین تصور می شود که ترشح ماده مخاطی را تحریک می کنند.
گایافنزین که به عنوان داروی سرفه (مانند روباتوسین و موسینکس) فروخته می شود نیز معمولاً یک اکسپکتورانت در نظر گرفته می‌شود. این دارو اگر به طور مستقیم با مخاط تنفسی تماس پیدا کند سیلیوتوکسیک است. اگر‌چه گایافنزین باعث افزایش ترشحات مخاطی از
غده‌های مجاری تنفسی می شود ولی تأثیر آن از لحاظ پزشکی تأیید نمی شود.
منابع:
– Kukanich, B.; Papich, M. G. (2004). Plasma profile and pharmacokinetics of dextromethorphan after intravenous and oral administration in healthy dogs. Journal of Veterinary Pharmacology and Therapeutics 27 (5).
– Adams, Holland, & Bostwick (2008). Pharmacology for Nurses: A Pathophysiologic approach. Upper Saddle River, New Jersey.
– Keshavarz M, Showraki A, Emamghoreishi M (2013).Anticonvulsant Effect of Guaifenesin against Pentylenetetrazol-Induced Seizure in Mice . Iran J Med Sci 38 (2).
– Bruce K Rubin MEngr MD MBA FAARC. Mucolytics, Expectorants, and Mucokinetic Medications. The Journal RESPIRATORY CARE. July 2007, Vol 52, No 7.
– Morris, Hamilton; Wallach, Jason (2014).From PCP to MXE: A comprehensive review of the non-medical use of dissociative drugs. Drug Testing and Analysis 6 (7–۸).
– The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics.
– www.drugs.com
*عکس از: medclient

code