تمدن های فضایی هوشمند
معادله «دریک» ـاگر پارادوکس فرمی را که در بخش قبل ذکر شد را کنار بگذاریم و از جنبه ریاضی به معادله دریک نگاه کنیم، این معادله در فرم اصلی خود به صورت زیر است:
N = R* × fp × ne × fl × fi × fc × L
شاید در نگاه اول این معادله خیلی ترسناک به نظر برسد، اما در حقیقت فهم آن بسیار ساده است. هدف این معادله این است که به جای حدس ‌های کلی، با استفاده از چند عدد که بر اساس دانش فعلی خود می ‌توانیم آنها را تخمین بزنیم، عدد جادوییN را به دست آوریم، عددی که تخمینی از تعداد تمدن‌ های قابل ارتباط در کهکشان راه شیری است.
بگذارید ابتدا باR*، نرخ متوسط شکل ‌گیری ستارگان در کهکشان خود شروع کنیم. این ضریب عجیب به ما کمک می ‌کند تا با درک تعداد ستارگانی که هر سال در کهکشان راه شیری متولد می ‌شوند، دریابیم که چه تعداد تمدن فضایی هر سال ممکن است متولد شوند. تئوری ‌های موجود پیشنهاد می ‌کنند که این عدد برای کهکشان راه شیری حدود ۱۰ ستاره در سال است.
ضریب دوم در معادله بالا fp، بیان گر درصدی از ستارگان مذکور است که دارای سیاره هستند. بر اساس دانش فعلی ما، این عدد چیزی حدود ۵۰ درصد است.
برای تخمین سایر ضرایب معادله بالا، نیازی نیست تا این حد از زمین دور شویم و کافی است تا نگاهی به منظومه شمسی خودمان داشته باشیم. ضریب neبیانگر تعداد سیاراتی است که می ‌توانند میزبان حیات باشند. ضریب flنیز بیانگر درصدی از این سیارات است که حیات روی آنها می ‌تواند شکل بگیرد. با نگاهی به منظومه شمسی می‌ توان گزینه‌ های مختلفی را برای این ضرایب پیدا کرد.
به طور آشکار، زمین می ‌تواند از حیات پشتیبانی کند و احتمالاً در گذشته مریخ نیز چنین حالتی داشته است. این مطلب باعث می ‌شود که عدد ۲ را برای ضریب اول پیشنهاد کنیم، اما شاید لازم باشد که در تخمین خود قمرهای خاص منظومه شمسی (اروپا در مشتری و تیتان در زحل) را نیز در نظر بگیریم. اگر چه حیاتی که در این اقمار می‌ تواند شکل بگیرد ممکن است خیلی ابتدایی یا عجیب باشد، اما در نظر گرفتن آنها ما را به عدد ۴ برای ضریب neمی ‌رساند. درصدی از این سیارات که حیات می ‌تواند روی آنها شکل بگیرد حداقل ۱ است، اما می ‌توان فرض کرد که اگر شرایط مناسب فراهم باشد، حیات در یک زمان نامعلوم و به یک شکل ناشناخته در همه آنها می ‌تواند تکامل یابد. پس ضریب flرا همان ۱۰۰ درصد در نظر می ‌گیریم.
ادامه دارد

code