آووکادو میوه ای گلابی شکل است که پوست آن در برخی انواع ضخیم و در برخی دیگر نازک، برخی سبز و برخی سیاه ارغوانی، در برخی صاف و در برخی دارای برجستگی است. گوشت آووکادو بین زرد و سبز کم رنگ است و بافت آن شبیه به کره سفت است و ته مزه آجیل مانندی دارد. نام علمی آن Persea Americanaو از خانواده Lauraceaeاست. آووکادو منبعی غنی از چربی اشباع نشده و فیبر است. چربی اشباع شده کمی دارد و عاری از سدیم و کلسترول است. همچنین لوتئین دارد که یک کاروتن فیتوشیمیایی است و خاصیت آنتی اکسیدانی دارد.
دو نوع آووکادو رایج که در ایالات متحده به فروش می رسد، یکی آووکادوی Hassو دیگری Fuerteاست که در ایالت کالیفرنیا پرورش داده
میشوند. آووکادوی Hassگوآتمالایی که رایج ترین نوع آن است پوستی ضخیم، متمایل به ارغوانی با برجستگی هایی شبیه به سنگ ریزه دارد. آووکادوی Fuerteکه نوع پیوندی مکزیکی-گوآتمالایی است به گلابی شباهت بیشتری دارد و از آووکادوی Hassبزرگ تر است.
پوست آن براق، به رنگ سبز تیره و نازک و دارای نقطه های برجسته کم رنگ است. انواع آووکادویی که در فلوریدا پرورش داده می شود در اصل بومی مکزیک و بزرگ تر، ارزان تر و با ماندگاری کم تری نسبت به آووکادوی پرورش یافته در کالیفرنیا است. به علاوه چربی و کالری کمتری دارد و به خوشمزگی آووکادوی تولید شده در کالیفرنیا که مزه خامه مانندی دارد نیست.
آووکادو میوه ای بومی در مناطق استوایی و
نیمه استوایی آمریکای مرکزی است که برای نخستین بار در اواسط دهه ۱۸۰۰ در ایالات متحده، در کالیفرنیا و فلوریدا کاشت و برداشت شد. ۹۰ درصد محصول آووکادوی داخلی در ایالات متحده در ایالت کالیفرنیا تولید می شود. برداشت محصول آووکادو در ایالات متحده ۱۶۸۰۰۰ تُن است که با این رقم ایالات متحده دومین کشور تولید کننده آووکادو در جهان به شمار می رود. نخستین مقام را مکزیک با تولید ۷۱۸۰۰۰ تُن دارد.
درخت آووکادو یک درخت سایه دار و همیشه سبز است و ارتفاع آن به ۸۰ فوت می رسد. میوه آووکادو روی درخت نمی رسد، چرا که
هورمونهای ترشح شده از برگ های این درخت مانع رسیده شدن میوه آن می شوند. تأخیر در رسیدن این میوه یک مزیت تجاری و اقتصادی به شمار می آید، چون اگر تا ۷ ماه هم از درخت چیده نشوند کیفیت آن ها از بین نمی رود. با این حال آووکادوهایی که بیش از حد رسیده باشند از درون دوباره جوانه می زنند و در نتیجه فاسد می شوند. آووکادوهای غیر معیوب که به خاطر اندازه بزرگ سنگین تر هستند بهترین نوع به شمار می آیند. آووکادوی رسیده با فشار ملایم انگشت کمی فرو می رود، ولی اگر فرورفتگی زیاد باشد این نشان می دهد که بیش از حد رسیده است. برای این که آووکادو زودتر برسد می توان آن را در پاکتی گذاشت و در دمای اتاق قرار داد. آووکادوهای رسیده را باید در یخچال نگهداری کرد و باید ظرف یک تا دو روز آن ها را مصرف کرد.
آووکادو را نباید پخت یا در معرض حرارت قرار داد، چون طعم آن از بین می رود. برای مصرف بهتر است آووکادوی تازه را برش دهیم و در کنار غذای پخته شده پیش از این که سر میز برده شود قرار دهیم. همچنین می توانیم آن را نگینی و با سبزیجات دیگر در سالاد مخلوط کنیم. به علاوه می توان آن را له کرد و به صورت پوره، یا تزئین غذا یا در سوپ های سرد و دسرها از آن استفاده کرد. آووکادو هنگامی که در معرض هوا قرار می گیرد تغییر رنگ می دهد و تیره می شود. برای تأخیر در تغییر رنگ آن می توانیم آب لیمو روی آن بچکانیم.
*عکس از: greenovegan
دو نوع آووکادو رایج که در ایالات متحده به فروش می رسد، یکی آووکادوی Hassو دیگری Fuerteاست که در ایالت کالیفرنیا پرورش داده
میشوند. آووکادوی Hassگوآتمالایی که رایج ترین نوع آن است پوستی ضخیم، متمایل به ارغوانی با برجستگی هایی شبیه به سنگ ریزه دارد. آووکادوی Fuerteکه نوع پیوندی مکزیکی-گوآتمالایی است به گلابی شباهت بیشتری دارد و از آووکادوی Hassبزرگ تر است.
پوست آن براق، به رنگ سبز تیره و نازک و دارای نقطه های برجسته کم رنگ است. انواع آووکادویی که در فلوریدا پرورش داده می شود در اصل بومی مکزیک و بزرگ تر، ارزان تر و با ماندگاری کم تری نسبت به آووکادوی پرورش یافته در کالیفرنیا است. به علاوه چربی و کالری کمتری دارد و به خوشمزگی آووکادوی تولید شده در کالیفرنیا که مزه خامه مانندی دارد نیست.
آووکادو میوه ای بومی در مناطق استوایی و
نیمه استوایی آمریکای مرکزی است که برای نخستین بار در اواسط دهه ۱۸۰۰ در ایالات متحده، در کالیفرنیا و فلوریدا کاشت و برداشت شد. ۹۰ درصد محصول آووکادوی داخلی در ایالات متحده در ایالت کالیفرنیا تولید می شود. برداشت محصول آووکادو در ایالات متحده ۱۶۸۰۰۰ تُن است که با این رقم ایالات متحده دومین کشور تولید کننده آووکادو در جهان به شمار می رود. نخستین مقام را مکزیک با تولید ۷۱۸۰۰۰ تُن دارد.
درخت آووکادو یک درخت سایه دار و همیشه سبز است و ارتفاع آن به ۸۰ فوت می رسد. میوه آووکادو روی درخت نمی رسد، چرا که
هورمونهای ترشح شده از برگ های این درخت مانع رسیده شدن میوه آن می شوند. تأخیر در رسیدن این میوه یک مزیت تجاری و اقتصادی به شمار می آید، چون اگر تا ۷ ماه هم از درخت چیده نشوند کیفیت آن ها از بین نمی رود. با این حال آووکادوهایی که بیش از حد رسیده باشند از درون دوباره جوانه می زنند و در نتیجه فاسد می شوند. آووکادوهای غیر معیوب که به خاطر اندازه بزرگ سنگین تر هستند بهترین نوع به شمار می آیند. آووکادوی رسیده با فشار ملایم انگشت کمی فرو می رود، ولی اگر فرورفتگی زیاد باشد این نشان می دهد که بیش از حد رسیده است. برای این که آووکادو زودتر برسد می توان آن را در پاکتی گذاشت و در دمای اتاق قرار داد. آووکادوهای رسیده را باید در یخچال نگهداری کرد و باید ظرف یک تا دو روز آن ها را مصرف کرد.
آووکادو را نباید پخت یا در معرض حرارت قرار داد، چون طعم آن از بین می رود. برای مصرف بهتر است آووکادوی تازه را برش دهیم و در کنار غذای پخته شده پیش از این که سر میز برده شود قرار دهیم. همچنین می توانیم آن را نگینی و با سبزیجات دیگر در سالاد مخلوط کنیم. به علاوه می توان آن را له کرد و به صورت پوره، یا تزئین غذا یا در سوپ های سرد و دسرها از آن استفاده کرد. آووکادو هنگامی که در معرض هوا قرار می گیرد تغییر رنگ می دهد و تیره می شود. برای تأخیر در تغییر رنگ آن می توانیم آب لیمو روی آن بچکانیم.
*عکس از: greenovegan
code