
امروز، آخرین روز هفته بزرگداشت حماسه دفاع مقدس است. حماسه عظیمی که در بستر تاریخ معاصر ایران رخ داد و تاریخ مجاهدتهای ملت ایران را متحول ساخت.
چند روزی در مطبوعات راجع به چیستی و چرایی دفاع مقدس ملت نجیب ایران قلم راندم، دوست داشته و دارم در این وجیزه نیز بر اسطورهها، شهیدانی که کارشان را مردانه کردند و رفتند و زنده شهیدانی که ماندهاند و مظلومانه هر کدام در راه خدا و در راه انسانیت سرچشمه فضیلت و مهربانی میان ملتها شدهاند چند جملهای به اختصار و اجمال بنویسم.
شهیدان ای همرزمان، ای که خون خویش را به بهای استقلال و امنیت ملت ایران به بها، نه به بهانه تقدیم ایران کردید، بدانید شما برشبستان تاریخ این سرزمین همواره خواهید درخشید. وقتی شاهنامه فردوسی بزرگ، که همه اصالت ادبی ما ایرانیان بر گرفته از نظم ادبی اوست میفرماید کاخی بلند از نظم فارسی، بنا کردم را به دقت میخوانیم از تاریخها، تا حماسهها و اسطورهها، ستیز ایران و توران، و عظمت اسفندیار و سوگ سیاووش، همه در برابر مقاومت و مجاهدت شما زانوی ادب، بر سر زمین کهن بنیاد ایران میزنند.
ای شهیدان شما ای اسطورههای نگهبان ایران، ای انسانهای با فضیلت، کاری کارستان کردید که ایران را برای همیشه در مقابل هر گستاخ زورگو بیمه کردید.
همه میدانند که این جنگ، جنگ دو ملت و ستیز دو قوم عرب و ایران نبود، جنگ ارضی و مرزی نبود، بلکه همه پوشش توجیهی نظام سلطه برای تحمیل جنگ بود. صدام بهانهای بیش نبود. صدام خلط کثیف در زبالهدان تاریخ بود و مأموریتش ننگینتر و خبیثتر از هیتلر و وقیحتر از همه جانیان بشریت بود.
در دفاع مقدس، مسلمان، یهودی و مسیحی و زرتشتی، شیعه و سنی همه در حفظ ایران کوشیدند و شهیدان گوهرهای همیشه ماندگار ایران شدند. و ای شهیدان شما هستید و میمانید و رمز ماندگاری ایرانید. شما همیشه چون آفتاب گرما بخش وحدت ملت ایران میدرخشید. نام و یاد شما، امید میآفریند و امنیت ثبات این سرزمین را در بر دارد.
ای شهیدان ای اسطورههای تاریخ ساز، ای شهیدان بلند قامت که قامت شما حرمت آفرین است، جهان امروز به احترام مجاهدتهای شما، در برابر ملت ایران به احترام ایستاده است. این قیام، از عظمت ایستادگی شما است که به تنهایی ایستادید و بدین ترتیب نتوانستند نیاکان شما و کشورتان را محو و ایران را چند پاره کنند. آن روزی که صدام بهانه شد، مقاومت شما او را، ننگ انسان و جهان ساخت و او ننگ همیشه تاریخ شد، این ادعای من نیست! بلکه این درس تاریخ امروز حماسه ملت ایران است.
ای شهیدان، ای علمداران ارزشمند ایران، حقانیت مظلومیت مردم ایران در اعترافات سلطهگرانی نهفته است که روزگاری شریک و متحد استراتژیک صدام بودند و روزگاری نیز صدام دشمن ایشان و در اعتراف همه متحدان استراتژیک صدام که به طرفهالعینی از او روی بر گرداندند، تجاوز، جنایت علیه بشریت، آغازگر جنگ، عامل خشونت و عدم امنیت و دشمن انسانیت یاد میشد.
ای شهیدان، ای آموزگاران درس ایثار و گذشت شما مظلومید از این جهت که نسلهای این سرزمین با مجاهدتهای شما هنوز آمیخته و آموخته نشدهاند و هنوز نمیدانند چگونه پدرانشان صحنه گردانان درس آزادی و استقلال ایران بودهاند. آنها نمیدانند شمایان چهها کردید. گذر زمان تلخی ایام و یاد یادآوران همان همرزمان نیز، شما را فراموش کردند و این فراموشیها درد ایران ماست.
ای این ملت، بگذارید فاش بگویم در اقصی جهان، افتخارات رزمندگانشان را نه تنها فراموش کردهاند بلکه مهمترین طبقه اجتماعی همان جامعه را ایثارگران و خانواده شهیدانشان میدانند. فرانسه که در جنگ نجنگید و تسلیم شد ولی هر روز در میدان اتوال برای شهیدانشان بزرگداشت برگزار میکند. در انگلستان، ژاپن، چین وکره، آلمان و بلژیک، روسیه و آمریکا و بسیاری از اقصی دنیا شهیدانشان را ماندگارترین اسوههای سرزمین خود میپندارند و درد دریغ از ما که در بیان مجاهدتهای شما نیز، ملاحظه میکنند. هنوز قلمها و هنرها در به تصویر کشاندن رزم شما مستاصل هست. بگذارید فاش بگویم شما فخر این ملت هستید و بر شبستان این سرزمین با خون نوشتهاند هر کس در این سرزمین پای مینهد با وضو وارد شود که جای جای این سرزمین از خون مقدس فرزندان ایران، سیراب است.