امام‌حسین(ع) سرور آزادگان جهان است و از این رو شگفت نیست که ستودة آزادگان هر دین و دیاری باشد؛ چنا‌ن‌که شاعر زرتشتی، بانو شهریاری در دو سرودة زیر، جداگانه به ستایش آن حضرت و نوة گرامی‌اش حضرت امام رضا(ع) پرداخته است. برای این هم‌میهن هنرمند (که زادة ۱۳آبان ۱۳۱۰ در کرمان است)، آرزوی کامیابی می‌کنیم.
ز جان گذشت که حق باز در جهان ماند
ندای حق‌طلبی گرم و جاودان ماند
که مرگ در ره حق، آرمان زندگی است
به زیر بار ستم، زندگی چو بندگی است
گذشت بهر حقیقت ز خویش و خویشاوند
به راه حق بگذشت از برادر و فرزند
سرود نابترین شعر استقامت را
حماسه همه یاران راست‌قامت را
که بهر مردم مظلوم و تشنه، باران شد
اثرگذارترین شعر روزگاران شد
حسین سرخ‌ترین لاله بهاران است
خروش تندر و فریاد روزگاران است
بیارمیده اگر جسم لاله‌گون حسین
هنوز در رگ جاری است خون حسین
پناه پناهندگان
به مشهد سلام و به مشهد درود
سر آریم در خاک پاکش فرود
بر این خاک، نور خدا تافته
رهی بر در کبریا یافته
ز دوران دیرین و عهد کهن
چو نور است در چشم مام وطن
بوَد شهری آباد در روزگار
«امامِ رضا» خفته در این دیار
هر آن کس برَش بُرد دست نیاز
از این در نگردید نومید باز
غریبی که با هر دلی آشناست
چو آیینة پاک ذات خداست
شفابخشِ درماندة دردمند
پناه پناهندة مستمند
امامِ به‌حق، خسرو چاره‌ساز
نهد بر درش خلق، روی نیاز
بسی شهریاران نام‌آفرین
نهادند بر خاک پاکش، جبین
چو این خاک، خاک خراسان بوَد
هر آن مشکلی بهرش آسان بود
اکبر عزیزی «اخلاق» بازیچه ورزش نیست