«گروه ۲۰» شامل بیست کشور عضو است که دو ویژگی عمده دارند. اول مشهور به کشورهای پیشرفته صنعتی ـ اقتصادی هستند و دوم، در چرخش تجارت بین‌المللی به سبب ثروت و دارایی‌های خود از قدرت اثرگذاری فراوانی برخوردارند.
نشست سالانه گروه ۲۰ از دیروز در شهر هامبورگ آلمان آغاز شده است. دستور کار این نشست را علاوه بر بررسی چرخش تجارت بین‌المللی و مشکلات امروز آن، عناوینی مانند: بحران اوکراین، سوریه، تروریسم، همچنین محیط زیست و پیمان منع تولید گازهای گلخانه‌ای (کیوتو ـ پاریس) در بر می‌گیرد.
بسیاری از تحلیلگران سیاسی و خبرگزاری‌های غربی با شمارش عناوین دستور کار نشست گروه ۲۰ در هامبورگ، گفته‌اند به‌جز بحران اوکراین، سوریه و تنظیم تعرفه‌ها در چرخه تجارت آزاد جهانی و تولیدات خدماتی یا صنعتی، اختلاف نظرهای جدی در میان اعضاء آن به‌خصوص در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا و روسیه، آمریکا، چین و ژاپن و… وجود دارد. این اختلاف‌ها از آغاز ریاست جمهوری ترامپ شدت پیدا کرده‌اند. ترامپ می‌گوید: آمریکا برای کشورهای دیگر هزینه نمی‌پردازد و کشورهای دیگر برای ارائه کالا‌های خود در بازار آمریکا باید تعرفه‌های سنگین بپردازند. ترامپ شعار «آمریکا قدرت برتر» را استراتژی اصلی و محوری خود قرار داده است که باید برای ساختن این قدرت مطلق، دو کار انجام دهد. اول، به درون برگردد و محوریت مدیریت کلان را معطوف به داخل آمریکا کند. آمریکای برتر باید مساوی با آمریکای برتر به‌خصوص به‌لحاظ کار و ثروت در جهان شود. دوم، در سیاست خارجی اعم از حضور در ناتو یا سازمان ملل و یا قدرت نظامی آمریکا در مراکز حساس جهانی، دیگر کشورها به‌ویژه متحدان آمریکا در اروپا و خاورمیانه باید هزینه پرداز تامین امنیت بین‌المللی برای خود باشند. به‌عبارت دیگر ترامپ تأمین هزینه ابرقدرتی آمریکا را از کشورهای اروپایی و از کشورهای دارای ذخیره‌های بزرگ دلارهای نفتی و گازی طلب می‌کند. ترامپ اگرچه دلارهای نفتی را از خزانه کشورهای شیخ نشین حاشیه جنوبی خلیج فارس از سعودی‌ها تا قطر و امارات می‌بلعد اما بر ارائه فهرست هزینه به کشورهای اروپایی عضو اتحادیه و علی‌الخصوص دو کشور آلمان و فرانسه مشکل دارد و با مواضع اقتصادی و لغو امضاء اوباما در پیمان بین‌المللی در کنترل آب و هوا و منع تولید گازهای گلخانه‌ای و همچنین قراردادن محوریت برای اسرائیل در بحران خاورمیانه که هر اقدامی باید امنیت اسرائیل را فربه‌تر سازد، چهره منفوری در اذهان مردم اروپا پیدا کرده است .
طرف دیگر در نشست هامبورگ، پوتین رئیس جمهور روسیه است که با قدرت در خاورمیانه و در صحنه بین‌المللی ظاهر شده است. اولین دیدار پوتین ـ ترامپ انجام گرفت و شاید مهم‌ترین خبر نشست گروه ۲۰ در هامبورگ همین دیدار و گفتگوی پوتین ـ ترامپ است. روسیه بخاطر بحران اوکراین در تحریم اقتصادی اروپا و آمریکا قرار دارد. پوتین اجرای این تحریم‌ها را غیرمنطقی و اشتباه بزرگ اروپا و آمریکا می‌خواند.
پوتین می‌خواهد تا در نشست هامبورگ مسیر لغو تحریم‌ها علیه روسیه را بجای تشدید آن باز کند. در مورد بحران سوریه، همه در انتظارند تا از نتیجه گفتگوی دو جانبه ترامپ و پوتین باخبر شوند. آنچه همه سران کشورها از جمله آمریکا شعار می‌دهند، این است که بحران سوریه راه‌حل نظامی ندارد و باید از طریق سیاسی به راه‌حل رسید. گمان می‌رود در نشست هامبورگ نیز پذیرش راه‌حل سیاسی مورد قبول همه باشد و اعلام شود. دیدار پوتین ـ ترامپ از دید ناظران سیاسی بسیار بااهمیت دیده شده است اما اغلب تحلیلگران سیاسی آمریکا معتقدند دست ترامپ چندان در این ملاقات باز نیست. زیرا هم از جانب کنگره در داخل آمریکا نسبت به روابط با پوتین در فشار است و هم فعلاً پوتین به‌ویژه در خاورمیانه و تنظیم روابط با چین دست برتر را دارد. این ملاقات اولین دیدار دو رهبر قدرتمند است که هر دو می‌دانند بسیاری از مشکلات و بحران‌ها در صحنه بین‌المللی فقط با همکاری و البته سیاست متوازن هر دو قدرت درمسیر حل و فصل قرار می‌گیرد.
ترامپ می‌خواهد بحران با کره شمالی را نیز در نشست هامبورگ مطرح کند و از اعضاء کشورهای گروه ۲۰، علی‌الخصوص روسیه و چین برای حل مشکل، همکاری و همسویی دریافت کند. آنچه که نشست گروه ۲۰ در هامبورگ نشان می‌دهد، در گروگان بودن این نشست، نسبت به روابط مسکو ـ واشنگتن و پوتین ـ ترامپ است. بسیاری از تحلیلگران سیاسی، انتظار نتایج برجسته‌ای از این نشست ندارند؛ آنهم در حالیکه تظاهرات مردمی گسترده در هامبورگ و در دیگر شهرهای آلمان، انجام این نشست را برای مرکل صدراعظم آلمان مشکل‌آفرین کرده است.
نشست سالانه گروه ۲۰ از دیروز در شهر هامبورگ آلمان آغاز شده است. دستور کار این نشست را علاوه بر بررسی چرخش تجارت بین‌المللی و مشکلات امروز آن، عناوینی مانند: بحران اوکراین، سوریه، تروریسم، همچنین محیط زیست و پیمان منع تولید گازهای گلخانه‌ای (کیوتو ـ پاریس) در بر می‌گیرد.
بسیاری از تحلیلگران سیاسی و خبرگزاری‌های غربی با شمارش عناوین دستور کار نشست گروه ۲۰ در هامبورگ، گفته‌اند به‌جز بحران اوکراین، سوریه و تنظیم تعرفه‌ها در چرخه تجارت آزاد جهانی و تولیدات خدماتی یا صنعتی، اختلاف نظرهای جدی در میان اعضاء آن به‌خصوص در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا و روسیه، آمریکا، چین و ژاپن و… وجود دارد. این اختلاف‌ها از آغاز ریاست جمهوری ترامپ شدت پیدا کرده‌اند. ترامپ می‌گوید: آمریکا برای کشورهای دیگر هزینه نمی‌پردازد و کشورهای دیگر برای ارائه کالا‌های خود در بازار آمریکا باید تعرفه‌های سنگین بپردازند. ترامپ شعار «آمریکا قدرت برتر» را استراتژی اصلی و محوری خود قرار داده است که باید برای ساختن این قدرت مطلق، دو کار انجام دهد. اول، به درون برگردد و محوریت مدیریت کلان را معطوف به داخل آمریکا کند. آمریکای برتر باید مساوی با آمریکای برتر به‌خصوص به‌لحاظ کار و ثروت در جهان شود. دوم، در سیاست خارجی اعم از حضور در ناتو یا سازمان ملل و یا قدرت نظامی آمریکا در مراکز حساس جهانی، دیگر کشورها به‌ویژه متحدان آمریکا در اروپا و خاورمیانه باید هزینه پرداز تامین امنیت بین‌المللی برای خود باشند. به‌عبارت دیگر ترامپ تأمین هزینه ابرقدرتی آمریکا را از کشورهای اروپایی و از کشورهای دارای ذخیره‌های بزرگ دلارهای نفتی و گازی طلب می‌کند. ترامپ اگرچه دلارهای نفتی را از خزانه کشورهای شیخ نشین حاشیه جنوبی خلیج فارس از سعودی‌ها تا قطر و امارات می‌بلعد اما بر ارائه فهرست هزینه به کشورهای اروپایی عضو اتحادیه و علی‌الخصوص دو کشور آلمان و فرانسه مشکل دارد و با مواضع اقتصادی و لغو امضاء اوباما در پیمان بین‌المللی در کنترل آب و هوا و منع تولید گازهای گلخانه‌ای و همچنین قراردادن محوریت برای اسرائیل در بحران خاورمیانه که هر اقدامی باید امنیت اسرائیل را فربه‌تر سازد، چهره منفوری در اذهان مردم اروپا پیدا کرده است .
طرف دیگر در نشست هامبورگ، پوتین رئیس جمهور روسیه است که با قدرت در خاورمیانه و در صحنه بین‌المللی ظاهر شده است. اولین دیدار پوتین ـ ترامپ انجام گرفت و شاید مهم‌ترین خبر نشست گروه ۲۰ در هامبورگ همین دیدار و گفتگوی پوتین ـ ترامپ است. روسیه بخاطر بحران اوکراین در تحریم اقتصادی اروپا و آمریکا قرار دارد. پوتین اجرای این تحریم‌ها را غیرمنطقی و اشتباه بزرگ اروپا و آمریکا می‌خواند.
پوتین می‌خواهد تا در نشست هامبورگ مسیر لغو تحریم‌ها علیه روسیه را بجای تشدید آن باز کند. در مورد بحران سوریه، همه در انتظارند تا از نتیجه گفتگوی دو جانبه ترامپ و پوتین باخبر شوند. آنچه همه سران کشورها از جمله آمریکا شعار می‌دهند، این است که بحران سوریه راه‌حل نظامی ندارد و باید از طریق سیاسی به راه‌حل رسید. گمان می‌رود در نشست هامبورگ نیز پذیرش راه‌حل سیاسی مورد قبول همه باشد و اعلام شود. دیدار پوتین ـ ترامپ از دید ناظران سیاسی بسیار بااهمیت دیده شده است اما اغلب تحلیلگران سیاسی آمریکا معتقدند دست ترامپ چندان در این ملاقات باز نیست. زیرا هم از جانب کنگره در داخل آمریکا نسبت به روابط با پوتین در فشار است و هم فعلاً پوتین به‌ویژه در خاورمیانه و تنظیم روابط با چین دست برتر را دارد. این ملاقات اولین دیدار دو رهبر قدرتمند است که هر دو می‌دانند بسیاری از مشکلات و بحران‌ها در صحنه بین‌المللی فقط با همکاری و البته سیاست متوازن هر دو قدرت درمسیر حل و فصل قرار می‌گیرد.
ترامپ می‌خواهد بحران با کره شمالی را نیز در نشست هامبورگ مطرح کند و از اعضاء کشورهای گروه ۲۰، علی‌الخصوص روسیه و چین برای حل مشکل، همکاری و همسویی دریافت کند. آنچه که نشست گروه ۲۰ در هامبورگ نشان می‌دهد، در گروگان بودن این نشست، نسبت به روابط مسکو ـ واشنگتن و پوتین ـ ترامپ است. بسیاری از تحلیلگران سیاسی، انتظار نتایج برجسته‌ای از این نشست ندارند؛ آنهم در حالیکه تظاهرات مردمی گسترده در هامبورگ و در دیگر شهرهای آلمان، انجام این نشست را برای مرکل صدراعظم آلمان مشکل‌آفرین کرده است.
اکبر عزیزی اقدامی دیر، اما باارزش