راش های پوستی از جمله ناراحتی هایی هستند که بیشتر مردم در طول زندگی خود با آن مواجه شده اند. ابتلا به راش می تواند باعث اختلال در بافت پوست شود. در ابتدا این بیماری با تحریک و قرمز شدن پوست خودنمایی می کند و با گذشت مدتی به کهیر، تاول، خشکی، ترک خوردن، ورم و حالت پوسته پوسته شدن تبدیل می شود. به طور معمول ابتلا به راش با درد و خارش همراه است که این روند باعث التهاب پوست می شود و در این حالت به راش پوستی اصطلاح «درماتیت» اطلاق می شود که نشان دهنده التهاب درم (یکی از لایه های پوستی) است.
عوامل مختلفی باعث بروز راش در فرد می شود. یکی از این عوامل استفاده از مواد شیمیایی است که امروزه به وفور به کار گرفته می شوند. پوست انسان روزانه با هزاران ماده مختلف سر و کار دارد از جمله مواد شیمیایی، داروهای موضعی، سموم گیاهی، پودرهای رختشویی، مواد پاک کننده ، صابون ها و انواع دیگری از این قبیل. در این حالت هر فرد استفاده کننده ای ممکن است به یکی از این مواد حساسیت داشته باشد و در صورتی که پوست چنین فردی با ماده مورد نظر تماس پیدا کند خیلی سریع با خارش پوست خود مواجه می شود.
گاهی نیز برخی از افراد با مواد اسیدی یا بازی که محرک پوست هستند تماس پیدا می کنند و راش در آن ها با تحریکی خفیف تا دردی شدید ادامه پیدا می کند. اما افرادی که به طور ارثی این بیماری در آن ها ظاهر می شود، دارای گونه هایی خشک، لکه های قرمز رنگ روی پوست، پوسته های روی بازو، پاها، تنه و پوست سر هستند. این نوع راش در این افراد در تابستان بهبود پیدا می کند اما در زمستان به علت سردی و خشکی هوا بسیار بدتر می شود که در این حالت پوست ملتهب و با خارش زیادی همراه است و به سادگی درمان پذیر نیست.
در برخی موارد راش پوستی به علت عوامل قارچی باعث تحریک مناطقی از پوست که فعالیت غدد سبابه بیشتر به چشم می خورد همانند نواحی رویش مو، پیشانی، ابرو ریش و سبیل و قسمت های داخل گوش گوش و اطراف بینی. در این حالت درماتیت، پوسته هایی‌ به رنگ زرد، قرمز و چرب در محل دیده می شود که با قرمزی خارش و سوزش پوست همراه است. این عارضه در باقی عمر در فرد باقی خواهد ماند. همچنین گاهی مصرف بعضی از داروها باعث ایجاد راش می شوند. بنابراین لازم است قبل از مصرف هر دارویی یا با مصرف آن ها و بروز برخی از علائم راش به پزشک مراجعه شود.
در صورتی که فردی به راش مبتلا شود و علائم خطرناکی از جمله تنگی نفس، ورم صورت و خشکی گلو همراه باشد بایستی با اورژانس تماس بگیرد. گاهی راش هایی که صورتی رنگ هستند شرایط حادتری دارند. به طور کلی راش های خیلی خفیف با مصرف داروهایی چون هیدوکورتیزون، بی حس کننده های موضعی قابل درمان هستند.

code