بچهها لجبازی میکنند و بزرگترها تهدید. اگر ریخت و پاش کنی، دیگر دوستت ندارم. اگر بیاجازه سر کمد پدرت بروی به دوستانت میگویم و آبرویت را میبرم. اگر شیطنت کنی، پارک بیپارک و هزار و یک جمله تهدید آمیز دیگر شبیه این. آیا شما بهدنبال راهی مطمئن و قطعی میگردید تا کودکتان به حرف شما گوش کند؟ مسلما ترساندن یا محروم کردن راهش نیست. با گفتن جملاتی مثل فردا تو را به پارک نخواهم برد یا برای خرید تورا با خود نمیبرم نه تنها تاثیری ندارد بلکه بچهها را برای انجام اشتباهشان لجوجتر میکند. به جای آنکه برای مهار کردن فرزندمان او را بترسانیم باید کاری کنیم که او متوجه پیامد اشتباه رفتاری خود شود، مثلا به جای این که از پارک رفتن محرومش کنیم، آن را به تعویق بیندازیم. انتظار کشیدن نتیجه کار خطای اوست که شاید بهتر او را متوجه رفتارش کند، زیرا کودکان هرگز دوست ندارند منتظر بمانند. بنابراین این بار که فرزندتان کار اشتباهی انجام داد، به او بگویی نتیجه این کارش این است که دیرتر میتواند به وسیلهای که قبلا قولش را داده بودید برسد. یا این بار مدت کمتری اجازه تلویزیون دیدن به او میدهید. این دستور ساده را اجرا کنید تا ببینید لجبازی بچهها چطور متوقف میشود!
code