آیا مگر نه این است که مصرف سالیانه آب شهروندان فقط به منابع آبی بستگی دارد، که از چند سد در اطراف تهران و منابع آب زیرزمینی تأمین میشود؟ پس با این منابع محدود که قابل افزایش هم نیست، اکنون مقدار آن پاسخگوی نیازهای خانه و آپارتمانهایی که شهروندان در آنها زندگی میکنند نیست و نگرانی کمبود آب شما را بر آن داشته است که هشدار دهید در مصرف صرفهجویی کنند که البته بجاست، ولی راه چاره نیست.
این عدم تناسب میان منابع و بخش مصرف در حالی است که صدها ساختمان بلند مرتبه سالهاست که در انتظار فروش و در نهایت مصرفکنندگان جدید آب، روزشماری میکنند و شنیده میشود که دهها هزار آپارتمان خالی در تهران وجود دارد، و این در حالی است که مسابقه بزرگ برای ساخت ساختمانهای عموماً بیشتر از ۸ طبقه در این سالها به جریان افتاده است که پس از به بار نشستن آنها، باز هم بخش بزرگتری از مصرف را به بحران کمآبی خواهد افزود.
البته روشن است که این ساختمانها نیاز به آب و برق و گاز اضافی خواهند داشت که باید در اختیارشان قرار داده شود. شاید بتوان تأمین برق و گاز را با تولید آنها چاره کرد، ولی آب را نه!
و اگر کسی در فکر چاره نباشد، به جز اینکه با ایجاد هر چه بیشتر ساختمان، گذشته از کمتر کردن فضای تنفس مردم افزایش ترافیک و آلودگی هوا که دلمشغولی هماکنون مسئولان است، بر آن خواهد افزود. نبود آب یک فاجعه به بار خواهد آورد که باید به آن اندیشید و از بروزش جلوگیری کرد.
احمد مؤمنی