بعضی از پدر و مادرها ترجیح می‌دهند فرزندانشان زبان بومی خود را یاد نگیرند و به جای آن با زبان رسمی منطقه (فارسی) صحبت کنند اما تحقیقات نشان می‌دهد دو زبانه بودن کودک، تسریع در آموزش سایر زبان‌ها را به دنبال دارد. روانشناسان و زبان شناسان می‌گویند اگر کودک دو زبانه بخواهد در آینده زبان‌های دیگری را نیز بیاموزد، بسیار سریع‌تر از کودکان یک زبانه آن را خواهد آموخت. زبان مادری اولین زبانی است که کودک می‌آموزد و با آن تکلم می‌کند، کودک با زبان مادری، عناصر فرهنگی و اجتماعی محیط خود را دریافت و لمس کرده و با آن هویت می‌یابد، اما با رسیدن به سن آموزش‌ پذیری و رفتن به مدرسه، فرد باید به زبان دیگری غیر از زبان مادری خود که به عنوان زبان رسمی کشور شناخته می‌شود و به لحاظ نظام آوایی، واژگانی و دستوری متفاوت از زبان مادری او است، آموزش ‌ببیند و از این مرحله است که پدیده دو زبانگی مطرح می‌شود. از نظر اجتماعی، دو زبانگی سبب جذب راحت‌تر کودک در محیط اجتماعی خود می‌شود و به عنوان یک عنصر اصلی فرهنگی، او را در ارتباط با گذشته فرهنگی یاری خواهد داد. این کودکان همچنین مهارت‌های تحلیلی، اجتماعی، تحصیلی و علمی بهتری نسبت به تک‌زبانه‌ها خواهند داشت.

code