سرایه
من ذره و خورشید لقایی تو مرا
بیمار غمم عین دوایی تو مرا
بی‌بال و پر اندر پی تو می‌پرم
من کاه شدم چو کهربایی تو مرا
مولوی

code

نسخه مناسب چاپ