«آنات» نام کتابی است که گزیدهای از اشعار سرکار خانم «آیسا حکمت»در آن گرد هم آمدهاند. مجموعهای از اشعار که شاعر بیپرده تصویری از خویشتن واقعی خود و در نمایی وسیع تر، انسان را با ظرافت تمام در پیشگاه خوانندگانش به نمایش گذاشته است.
«استعاره» بیشترین صنعت استفاده شده در این شعرهاست(اکثرا استعارههای «مکنیه»)که خواننده را در حالتی رویاگونه به دنبال خود میکشند و ذهن مخاطب، طاقباز، بر دریایی از استعارات بکر و زیبا در آرامشی تمام حرکت میکند. اما مهمترین مساله، توجه به مفاهیمی است که شاعر میخواهد با خوانندگانش قسمت کند.
قهرمان-شاعر در هرکدام از اشعار مهربان، صبور و شجاع بوده و در سختترین شرایط هم نوری از امید در او باقی است. میان «چارخانههای قالی سبزی می کارد»،«کوه در چینهای دامنش تکثیر میشود»و برای روزهای هفته«چای بهار نارنج» میریزد. گاهی هم حامل خاطرههاییاست که«به اول خیابان نرسیده، در تصادفی آرام و عاشقانه جان میدهند».او حتی دغدغه بادها را هم دارد«که وقتی دلشان میگیرد، به کجا می روند؟»و خود را در بدترین شرایط نیز«با سوزاندن خاطرات»ناخوشایند گرم میکند. اشعار کتاب«آنات» سفر از گذشتههای خیلی دورِ تا حالای اکنون است. از حرفهای پدر بزرگ از آبادی یی «که گله هایش را دوست دارد» تا «سقف خانه»ای که «ورمکرده» «و کلمات، خود را از ناودان آویزان میکنند».
عشق و شوریدگی، حضوری واقعی و بدون روتوش در شعرها دارد. گاهی چنان از دوری یار شکایتهاست که صدای یار از دست شاعر «میافتد و میشکند» و گاه چنان شیداست که کلمه برای شرح بوسه های یار «کم میآورد»و زمانی هنوز دو به شک است و برای «لب هایش»جایی برای نهادن نمییابد. در عین حال، مجموعه شعرهای آنات جامعه، اطراف خود را خوب می بیند و درک میکند: زمانی در «خیابان منوچهری»، وقتی در«دمپاییهای حراج شده گوشه خیابان»و گاهی نیز فعالانه به میدان میآید و برای «زلزله» حتی «لالایی میخواند» تا «بخوابد» و دست از جان مردمان بدارد. شاعر آنات قطعاً یک زن است و این را از نازک خیال کاریهای ظریف خفته در خطوط اشعار میتوان فهمید. میان پیچ و تاب «آنات»،تصویر زنی است که برای یافتن و متعین ساختن خود، هیچ آداب و ترتیبی نمیجوید و خویشتن واقعی خویش را بدون تکلف بیان میکند. شاع، نه قصد توصیف انسان کامل که در بیانی رسا، شاعرانهترین حالات کاملا انسانی را به خواننده مینمایاند.
تمام اینها باعث میشود که صرفنظر از بررسی قدرت اشعار، امضای شاعر را پای هر شعر حدس بزنیم و حضور زنده و مؤلف او را موقع خواندن احساس کنیم. آنات، مجموعهای از شعرهایی است که خواننده را به سفری لذتبخش با احساس بیوزنی در زمان و مکان دعوت میکند. «یکی برای جهان مادری کند. گهوارهای بسازد و دست و رویش را در آبهای آزاد بشوید…».
code