پژوهشگران دریافتهاند که بیخوابی به ۵ دسته تقسیم میشود و افراد با دانستن نوع بیخوابی شان میتوانند آن را درمان کنند. آنها ویژگیهای شخصیتی و خلقی ۴ هزار نفر را بررسی کرده و به ۵ مدل بیخوابی رسیدند: در نوع اول، افراد سطح بالایی از اضطراب و سطح پایینی از احساسات لذت بخش را داشتند. در نوع دوم فرد میزان متوسط پریشانی و میزان عادی احساسات لذت بخش را دارد. نوع سوم بیخوابی کسانی بود که سطح متوسط پریشانی داشتند اما شادی آنها کمتر از حد متوسط بود.
در نوع چهارم افراد سطح پایینی از پریشانی را داشتند اما در زمان وقوع یک رویداد استرس زا با بیخوابی مواجه میشدند و در نوع پنجم افراد سطح پایینی از پریشانی داشتند اما بیخوابی آنها تحت تاثیر وقایع استرس زا نبود. محققان دریافتند مشکل افراد گروه دوم با گفتگو درمانی حل میشود اما افراد گروه چهارم با تجویز دارو خواب آرام را تجربه میکردند. در افراد گروه سوم حتی با مصرف داروی خواب هم بهبودی دیده نشد. گروه اول در معرض ابتلا به افسردگی قرار داشتند و رفع مشکلات عاطفی اساسی مهمترین راه درمان آنها است.
code