امروزه بازار در کسادی به‌سر می‌برد، حجم تولید و تجارت با کاهش مواجه شده و از نظر چرخه اقتصادی نیز در دوره رکود اقتصادی حالتی انقباضی به خود گرفته است و کوچک می‌شود و در نتیجه فعالیت‌های اقتصادی کاهش می‌یابد.

به یاد داریم که دولت‌های یازدهم و دوازدهم یکی از دستاوردهای خود را تک‌رقمی شدن نرخ تورم اعلام کردند که البته پیش‌بینی می‌شود دوباره به سمت ۲رقمی شدن پیش برود، از اینرو بحران رکود و بیکاری یکی از عوامل عدم کنترل تورم در سال‌های گذشته بوده است، رکودی که در برخی تحلیل‌ها، طولانی‌ترین دوره را در اقتصاد کشورمان می‌گذراند، به‌طوری که در اوج سال‌های جنگ تحمیلی نیز چنین وضعیتی تجربه نشده بود.

نکته مهم و اساسی این است که در اقتصاد کشورمان بهره‌وری بسیار پایین در کنار فشارهای مالیاتی، حداقل دستمزدها، نبود نظارت بر قیمت‌ها و ضمانت‌نامه‌های سنگین سرمایه‌گذاری‌ها از جمله عواملی است که زمینه‌ساز فراگیرشدن رکود می‌شود. به‌طور کلی این عوامل شرایطی را ایجاد کرده است که در اقتصاد کشورمان تولید درآمد، تجارت، ایجاد اشتغال و کسب و کار کاهش یافته است.

در چنین شرایطی فعالیت‌های معمول کافی نیست و می‌بایست با اقدام‌های جهادی به جنگِ دشمن برویم و به فضای کسب و کار نیز عنایت بیشتری داشته باشیم و این مهم به دست توانمند دولت می‌تواند کارساز باشد که با اتخاذ سیاست‌هایی برای حفظ بازار داخلی و حضور در بازارهای خارجی، تولید را از این خواب سنگین بیدار کند، زیرا از میان بردن چنین مشکلی عزم مسئولان و دولتمردان را می‌طلبد که تولید را از رکود نجات دهند، زیرا گرانی مواد اولیه مورد نیاز تولید و همچنین نابسامانی بازار ارز، عرصه را بر تولیدکنندگان تنگ کرده و فشارهای مضاعفی را به بخش‌های مهم اقتصادی کشور وارد ساخته است، به‌طوری که حدود ۶۵۰۰ واحد تولیدی تعطیل و یا نیمه‌تعطیل شده‌اند.

این وظیفه دولتمردان و مسئولان است که با آسیب‌شناسی، دلایل این وضع را دریابند و برای رفع آن بکوشند، زیرا ادامه این بی‌توجهی‌ها به ضرر تولید است و زیان‌هایی را به بار می‌آورد که علاوه بر به مخاطره انداختن تولید، موقعیت‌های اقتصادی و درآمدی دولت را نیز به خطر می‌اندازد.

نازخند صبحی

ایمیل گفته ها و نوشته ها(ویژه خوانندگان) neveshteh@ettelaat.com