استعفای معاون آموزشی وزارت بهداشت و تعیین جانشین
 

دکتر باقر لاریجانی، معاون آموزشی وزارت بهداشت از سمت خود استعفا داد.

به گزارش مهر، دکتر باقر لاریجانی، معاون آموزشی وزارت بهداشت از سمت خود استعفا داد. وی از سال ۱۳۹۲همزمان با وزارت دکتر سیدحسن

قاضی زاده هاشمی به سمت معاونت آموزشی وزارت بهداشت منصوب شد. دکتر لاریجانی همچنین در دوره وزارت دکتر سعید نمکی در سمت خود ابقاء شده بود.

دربخشی از نامه استعفای دکتر باقر لاریجانی به دکتر نمکی آمده است:

متأسفانه بروز شرایط ویژه برای بنده در طول یک سال گذشته به دلیل بیماری همسر و نیاز به مراقبت از ایشان، اوضاع را به گونه‌ای دشوار نموده است که بیش از این فرصت حضور تمام‌وقت و تمرکز مطلوب بر حوزه آموزش را برای بنده فراهم نمی‌نماید. لذا همانگونه که در چند ماه گذشته نیز مکرر بیان شد، از جنابعالی استدعا دارم عذر بنده را از تصدی مسؤولیت حوزه آموزش پذیرا باشید. البته از آنجا که به هیچ عنوان راضی به دغدغه‌مندی شما برای انتخاب فوری جایگزین نبودم، پیرو مذاکرات تا پایان این نیمسال تحصیلی همچنان ادامه خدمت دادم.

جانشین منصوب شد

در پی استعفای دکتر باقر لاریجانی از معاونت آموزشی وزارت بهداشت، دکتر علی اکبر حق‌دوست به عنوان معاون آموزشی جدید وزارت بهداشت معرفی شد.

دکتر علی اکبر حق‌دوست هم اکنون ریاست مرکز ملی تحقیقات راهبردی آموزش علوم پزشکی را برعهده دارد.

وی پیش از ریاست دانشگاه علوم پزشکی کرمان، معاونت برنامه‌ریزی راهبردی و هماهنگی وزارت بهداشت و مشاور معاونت آموزشی را برعهده داشت.

دکتر سعید نمکی، وزیر بهداشت در حکمی دکتر علی اکبر حق‌دوست را به عنوان معاون آموزشی این وزارتخانه منصوب کرد.

در حکم وزیر بهداشت آمده است:

«با توجه به سوابق علمی و اجرایی ارزنده جنابعالی ، بدینوسیله بعنوان معاون آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منصوب می‌شوید. انتظار می‌رود در آن جایگاه حساس موارد ذیل را که از قبل نیز شروع شده، پیگیری و محقق فرمائید.

۱. با توجه به تأثیر مؤلفه‌های اجتماعی مؤثر بر سلامت، جامعه محورشدن آموزش علوم پزشکی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. انتظار می‌رود با جدیت و همت بی‌وقفه، مدل علمی این حرکت زیربنایی طراحی و اجرا شود. طرح جدید «هرخانه یک پایگاه سلامت» و ادغام آموزش جامعه‌نگر در این طرح بنیادین از آثار ماندگار در ایام باقیمانده دولت خواهد بود.

۲. به دلیل مشغله فراوان رؤسای دانشگاه‌ها، پرداختن به بخش درمان و حل و فصل مشکلات مالی دانشگاه‌ها، بخش آموزش دچار غفلت مزمن شده است. اینجانب تلاش می‌کنم با اصلاح هرچه زودتر ساختار اداره دانشگاه‌ها و همچنین روان‌سازی گردش مالی و وصول مطالبات سازمان‌های بیمه‌گر از این دغدغه‌ها بکاهم.

۳. در سال‌های اخیر به‌دلیل جایگاه اجتماعی و بعضا اقتصادی رشته‌های علوم پزشکی، تلاش در کسب صندلی در دانشکده‌ها تبدیل به رقابتی فراتر از رقابت‌های علمی گشته و مداخلات شیوه‌های غیراخلاقی را سبب شده است. ضروری است با طراحی ساز و کارهای نظارتی مستمر و همکاری دستگاه‌های ذیربط به پایش این موارد بپردازید تا شائبه بی‌عدالتی در آموزش علوم پزشکی و بازشدن هرگونه روزنه ورود دانشجو با اهرم‌هایی غیر از هوشمندی و بضاعت علمی مرتفع شود.

نسخه مناسب چاپ