صبح امروز چهارشنبه دوم بهمن، همسرم روی موبایلی که در اختیار دارد (بنام من است و به کام او) پیامی را نشان داد به عنوان: «داوطلب گرامی»۱ (اسم حقیر را هم نداشت) که حاکی بود از عدم تأیید مخاطب (گویا حقیر!) و نشانی محلی را داشت که داوطلب می‌تواند برای دریافت نامة کتبی مراجعه کند.

جالب این بود که همسرم با خوشحالی از «ردّ» من یاد می‌کرد چون او از آغاز، مخالف ثبت‌نام من بود. دلیل خوشحالی‌اش این بود که می‌گفت از دعواها و جنجال‌ها و تندروی‌هایی که در صورت تأیید من می‌توانست صورت بگیرد. بیم دارد. (امری که در این چهل ساله، من از آن مصون نبوده‌ام)

***

این بود گزارش امروز صبح: اما من می‌خواهم در این مجال سخنم را که چندی پیش با جناب کدخدایی سخنگوی محترم شورای نگهبان شروع کرده بودم، از سر گیرم و از ایشان بخواهم که دلایل «عدم تأیید» یا «عدم احراز صلاحیت» مرا اعلام فرمایند و اگر دلایل موجهی مبتنی بر «عدم التزام عملی من به اسلام و نظام» یا مواردی از سوء‌استفادة مالی! سراغ دارند، اعلام فرمایند. من، از مراجعة حضوری به نشانی اعلام شده، معذورم.

در اینجا بار دیگر ایشان را به مناظره دعوت می‌کنم و این دعوت تا سال آینده و پس از آن مجال پاسخ دارد…

(این یادداشت در حکم اعتراض رسمی به عدم تأیید حقیر است)… والسّلام

پی‌نویس:

۱٫ من پس از مشاورت با بعضی از دوستان برای نمایندگی میان‌دوره‌ای مجلس خبرگان رهبری ثبت‌نام کرده بودم.