عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف در واکنش به حضور پنج هزار نفر از فرزندان مدیران ایرانی در خارج از کشور گفت: برخی مسؤولان نگاهشان به آن طرف بوده و در حقیقت یک نوع غربپرستی در فرهنگ ما حاکم است.
مهدی گلشنی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در گفتگو با ایلنا در واکنش به تحصیل و زندگی پنج هزار نفر از فرزندان مدیران ایرانی در دانشگاههای خارجی اظهار کرد: دانشگاههای ما در سطح علمی ایرادی ندارند، اما یک نوع غربپرستی در فرهنگ ما حاکم است و برخی مسؤولان ما نگاهشان به آن طرف است.
وی گفت: برخی از استادان رسما دانشجویانشان را تشویق میکنند که به خارج از کشور بروند، از طرفی در داخل جاذبههای دانشگاهی خیلی خوب نیست و برخی استادان با دانشجویانی که قرار است رساله تحویل دهند، رفتارهای مناسبی ندارند، در صورتی که اگر این موارد لحاظ و طور دیگری عمل شود، میتوانند به عنوان یک مشوق قلمداد شوند.
گلشنی گفت: برخی افرادی که به کشورهای دیگر میروند، عقیده دارند که اطمینانشان به خود کم است و از این رو نگاهشان به آن طرف است. من معتقدم از دبستان باید احساس هویت دینی و ملی را در افراد تقویت کنیم و این در حالی است که در این زمینه مشکل داریم. ما هم میتوانیم دانشگاههای خوبی مانند سایر دانشگاههای دنیا داشته باشیم تا افراد در آن بمانند و تحصیل کنند .
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، به این سؤال که آیا دانشجویانی که به واسطه رابطه و پول به دانشگاههای خارجی میروند و پس از گذراندن دو ترم در آنجا برای تحصیل در دانشگاههای تراز بالای کشور درخواست میدهند، میتوانند در دانشگاههای کشور پذیرفته شوند؟ پاسخ داد: این مسأله خیلی کم رخ میدهد. من یک دانشجوی نخبه داشتم که برای تحصیل در مقطع دکتری به دانشگاه پیتزبورگ رفت و از آنجا برای من نوشت که وقتی در اینجا به اطرافم مینگرم، حیرت زده میشوم؛ زیرا اکثرا فرزندان مدیران ایران در اینجا هستند و حتی بسیاری از آنها در اینجا خانه خریدهاند. اتفاقا خیلی از این افراد به صورت بلندمدت در آنجا میمانند و البته راهش را هم یاد گرفتهاند.
وی با اشاره به حمایت از دانشجویان بالاتر از حد متوسط در کشور گفت: از طرفی برخی هم پول دارند و چون پول پرداخت میکنند، میگویند چرا آن طرف نرویم؟ در صورتی که من بارها پیشنهاد کردم باید دانشجوی خوب و بالاتر از متوسط مقطع دکترا مورد حمایت مالی قرار بگیرد، شاید این حمایت برای رشته پزشکی امکانپذیر باشد؛ اما درباره سایر رشتهها رخ نمیدهد.
گلشنی تأکید کرد: من حتی به معاون رئیسجمهوری گفتم، شما اگر خیلی بخواهید به یک دانشجو کمک کنید، شاید هر ماه یک میلیون تومان به آن بدهید، ولی حداقل پول دانشجویانی که اکنون به آمریکا رفتند و ماهیانه دریافت میکنند ۴.۵برابر این مبلغ است به همین دلیل خیلیها میروند.عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره اهمیت ایجاد انگیزه در میان جوانان توضیح داد: مقصر اصلی محیطی است که تشخیص نمیدهد، باید جاذبه را زیاد کند و حداقلهایی را تأمین کند تا آن دسته از دانشجویانی که استعداد دارند و شاید هم متأهل هستند، انگیزه ماندن داشته باشند.
وی افزود: من دانشجویی در رشته فیزیک مقطع دکترا داشتم که حتی بعد از دکترا نیز به خارج از کشور نرفت، در حالی که بهترین مقالههای دانشگاهی رشته فیزیک دانشگاه شریف و پراستنادترین مقالات مربوط به این دانشجو است.
همچنین یک دانشجوی ژاپنی در اواخر قرن نوزدهم برای تحصیل به اروپا رفت و از همانجا برای استاد فیزیک خود که در ژاپن بود نامه نوشت و گفت ما هیچ چیزی کمتر از اروپاییها نداریم و میتوانیم در عرض ۲۰سال دیگر به این سطح برسیم و البته ژاپن به این مقطع رسید. اما مشکل ما فرهنگی است که باید به آن رسیدگی شود.
عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف در پاسخ به این سؤال که آیا دانشگاههای ما برای توسعه و جاذبه در راستای جذب دانشجو و حفظ دانشجویان خود با محدودیت مواجهند؟ گفت: خیر، من اینطور فکر نمیکنم. همه چیز به فرهنگ برمیگردد. اگر کسی بخواهد کاری انجام دهد، هزاران راه برای آن وجود دارد. در حال حاضر مدیریت برخی دانشگاهها نه البته همه آنها، بر اساس روابط توسط وزیر تعیین میشود و شرایط شایستهسالاری در مملکت ما حاکم نیست.
وی ادامه داد: یک دانشمند ژاپنی معتقد بود که آیا شما فکر میکنید، سرمایه آمریکا بمب اتمی و سلاح است؟ خیر، سرمایه آنها همین مغز متفکرها هستند که از دنیا جذب میکنند.
گلشنی تأکید کرد: مگر فرزندان مدیران مغز متفکر هستند که جذب این دانشگاهها میشوند؟ این افراد پول دارند یا والدینشان صاحب مقامات هستند. متأسفانه برخی از دانشمندان ما هم گول خوردند و فرزندانشان را به آن طرف فرستادند، ولی اگر احساس تعلق به کشور در اینها وجود داشته باشد، هرجوری که باشد به کشور برمیگردند.