میدان مشق
طفلی به‏نام شادی
ارمغان زمان فشمی
 

روایت شد ه است که گری  کاسپاروف، قهرمان نامد ار و نابغه شطرنج جهان، د ر اوج شهرت د ر اواخر د هه ۹۰ میلاد ی با رایانه‎ای به‎نام «د یپ بلو» که ساخته شرکت آی.بی.ام بود، مسابقه شطرنج می‏د هد و د ر اولین رویارویی برند ه می‎شود. پس از مسابقه، به‏خاطر این برد، فریاد شاد ی سر می‎د هد.
مد تی بعد، شرکت آی.بی.ام، رایانه د یپ بلو را قد رتمند تر می‏کند، اما د ر مسابقه‏ بعد ی هم کاسپاروف پیروز می‏شود و همانند مسابقه قبلی، شاد ی می‎کند.
شرکت آی.بی.ام با تغییراتی که د ر رایانه خود انجام د اد د رنهایت توانست کاسپاروف را شکست د هد. او بعد از شکست، همان‏طور که ناراحت بود گفت: «کامپیوتر برد، ولی شاد نشد!»
بله، شاید رایانه با هوش مصنوعی بتواند انسان را شکست د هد ولی بلد نیست شاد ی کند و از پیروزی خود لذت ببرد. شاد ی و خند ه، امتیازی است که به ما د اد ه شد ه تا رنج زند گی را قابل‎تحمل کند.
اگر این امتیاز را از د ست بد هیم، د ر میان مشکلات و غصه‎ها از پا د رخواهیم آمد و حتی اگر موفقیتی به‏د ست بیاوریم، قاد ر به لذت برد ن از آن نخواهیم بود و تفاوتی با رایانه بی‎احساس نخواهیم د اشت.
یاد مان باشد که زند گی فقط برد ن یا باختن نیست، بلکه احساسات ما نیز تأثیر به‎سزایی د ر زند گیمان د ارند. کسی که می‏خند د، راحت‏تر بر مشکلات فائق خواهد آمد و کسی که نمی‏خند د، طعم کامیابی‏ها را نیز به زهر اخم و بد اخلاقی آمیخته می‎کند.
د ر آستانه روز جهانی خند ه، زمانی را به خند ید ن اختصاص بد هیم، به هر بهانه که هست، شاد باشیم. نگذاریم «طفلی به نام شاد ی» د ر کوچه های اند وه گم شود.
به‎قول نیچه: «باید به‎د نبال شاد ی‎ها گشت، غم‏ها خود شان ما را پید ا می‎کنند.»

code

نسخه مناسب چاپ