محققان استرالیایی به بررسی رابطه دختران نوجوان با والدین خود و تأثیر آن بر ارتباط آن‌ها با فرزندان آینده‌شان پرداختند. در این مطالعه، ۱۰۰ دختر ۱۶ ساله از جهت نوع رابطه با والدین بررسی شده و سپس یک دهه بعد با همان دختران که خود صاحب فرزند شده بودند، مصاحبه شد. پژوهش نشان داد مشکلات موجود در رابطه نوجوان با والدین، یک پیش‌بینی کننده قوی از مشکلات احتمالی آنان با کودکانشان ـ به خصوص در اولین سال زندگی کودک ـ است. داشتن مادرهای کنترل‌گر در هنگام نوجوانی تأثیرات منفی بر روی تعامل بچه‌ها با فرزندان آینده‌شان می‌گذارد و بی‌توجهی پدر به دختر هم، منجر به مشکلات مشابه می‌شود. در عوض والدینی که اعتماد را در تصمیمات دختران نوجوان خود ایجاد می‌کنند و محبت و گرمی نشان می‌دهند، پایه‌هایی را برای آن دختران پی‌ریزی می‌کنند که بعدها درصورتی‌که مادر شوند، ارتباطات قوی با کودکانشان بر روی آن‌ها ساخته می‌شود. از طرف دیگر، غفلت یا فقدان محبت و گرمی از طرف پدرها ممکن است بر روی مسیری که خانم‌های جوان روابط آینده خود را می‌سازند، تأثیر بگذارد.‏

code