رضا رویگری، بازیگر قدیمی سینما و تئاتر و تلویزیون ایران در مراسم بزرگداشت خود در اختتامیه چهلمین جشنواره تئاتر فجر، سخنانی تلخ درباره سال‌ها حضور و فعالیت سینمایی بر زبان آورد.

به گزارش هنرآنلاین، رویگری که در جشنواره فیلم فجر امسال با نقشی کوتاه در فیلم سینمایی «شادروان» حضور داشت و در نشست این فیلم در برج میلاد هم شرکت کرد، با پخش تصاویر روزهای انقلاب و نوای سرود ماندگار «الله الله» روی صحنه آمد.

در ادامه محمود سالاری، معاون هنری وزیر ارشاد، ایرج راد و هوشنگ توکلی هم به او پیوستند تا بخش بزرگداشت رضا رویگری در اختتامیه جشنواره تئاتر فجر برگزار شود. رویگری که روی صندلی چرخدار نشسته بود و به سختی سخن می‌گفت، ابتدا روز ولادت حضرت امام علی(ع) را به همه حاضران در تالار وحدت و مراسم اختتامیه تئاتر فجر تبریک گفت و ادامه داد: این جشنواره برای ما ارزش ویژه دارد. امیدوارم هر سال باشد و ما بچه‌های شهرستان دور هم جمع شویم و چنین روزی را جشن بگیریم.

او با بیان اینکه«من تا حالا یک صدآفرین هم نگرفته بودم واین هدیه برایم ارزشمند است» افزود: بالاخره پس از ۶۰سال روی این صحنه، به من جایزه دادند اما دیگر دیر شده است. دست من جان ندارد این تندیس را نگه دارد و برایم سنگین‌تر شده است. به هر حال از بچه‌های تئاتر تشکر می‌کنم که لوطی‌تر از سینمایی‌ها هستند. تئاتر خانه همه ماست.

بخش بزرگداشت رضا رویگری و تقدیر از سال‌ها فعالیت او روی صحنه تئاتر با استقبال هنرمندان و تماشاگران حاضر در تالار وحدت روبه‌رو شد. محمدمهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد به گرمی به پیشواز این بازیگر قدیمی رفت و هوشنگ توکلی که خودش از قدیمی‌های تئاتر و تلویزیون و سینماست، بر دستان رویگری بوسه زد.