به گزارش خبرنگار اقتصادی اطلاعات، در بخش رشد و توسعه اقتصادی، سهم بخش کشاورزی از تولید ناخالص داخلی در سال ۹۶ معادل ۴ر۸ درصد بود که در سال ۹۷ به ۵ر۸ درصد در سال ۹۸ به رقم ۶ر۸ درصد و در سال ۹۹ به حدود ۳ر۸ درصد رسید.
همچنین سهم بخش صنعت از تولید ناخالص داخلی در سال ۹۶ حدود ۹ر۱۴ درصد بود، در سال ۹۷ به حدود ۱۵ درصد در سال ۹۸ به رقم ۸ر۱۵ درصد و در سال ۹۹ به حدود ۶ر۱۸ درصد تغییر کرد که نشان دهنده رشد سالانه این بخش است.
سهم بخش معدن هم که در سال ۹۶ معادل ۴ر۱۵ درصد بود، در سال ۹۷ به رقم ۱۹ درصد افزایش یافت اما در سال ۹۸ با کاهش مواجه شد و به ۳ر۱۶ درصد رسید و این کاهش در سال ۹۹ هم ادامه یافت و ۱۵ درصد شد. سهم بخش استخراج نفت و گاز هم که در سال ۹۶ حدود ۴ر۱۴ درصد بود، در سال ۹۷ به رقم ۸ر۱۷ درصد افزایش یافت اما در سال بعد با کاهش مواجه شد و به ۱ر۱۵ درصد رسید و در سال ۹۹ هم با ادامه روند کاهشی آن به رقم ۵ر۱۳ درصد رسید. سهم بخش تامین آب، برق و گاز در سال ۹۶ حدود ۱ر۶ درصد بود که در سال ۹۷ به رقم ۸ر۶ درصد، در سال ۹۸ به حدود ۱ر۸ درصد و در سال ۹۹ هم به ۱ر۷ درصد رسید.
اما سهم بخش ساختمان که در سال ۹۶ معادل ۸ر۳ درصد بود، سال ۹۷ حدود ۷ر۳ درصد شد و در سال ۹۸ با رشد آن به ۲ر۴ درصد و در سال ۹۹ هم معادل ۵ درصد شد. بالاترین تغییرات مربوط به بخش خدمات است که در سال ۹۶ حدود ۲ر۵۰ درصد بود، در سال ۹۷ حدود ۲ر۴۶ درصد شد، سال ۹۸ به رقم ۴ر۴۶ درصد رسید و سال ۹۹ هم ۵ر۴۵ درصد شد. در سالهای ۹۶ تا ۹۹ رشد اقتصادی کشور با نوسان همراه بود به طوری که رشد اقتصادی با نفت در سال ۹۶ حدود ۸ر۴ درصد و بدون نفت ۹ر۵ درصد شد. در سال ۹۷ رشد اقتصادی با نفت کاهش شدیدی پیدا کرد و به منفی ۹ر۴ درصد و رشد اقتصادی بدون نفت هم منفی ۵ر۲ درصد شد.
در سال ۹۸ رشد اقتصادی با نفت منفی ۲ر۶ درصد و بدون نفت مثبت ۳ر۰ درصد شد اما در سال ۹۹ روند افزایشی یافته و با نفت مثبت ۹ر۰ درصد و بدون نفت هم مثبت ۳ر۰ درصد شد. در سالهای برنامه ششم توسعه، میزان صادرات و واردات کشور هم با نوسان همراه بود به طوری که میزان صادرات در سال ۹۶ معادل ۹ر۳۹ میلیارد دلار و واردات ۴ر۵۴ میلیارد دلار بود، در سال ۹۷ میزان صادرات ۵ر۳۹ میلیارد دلار و واردات ۱ر۴۳ میلیارد دلار شد، این میزان در سال ۹۸ برای صادرات ۳ر۴۱ میلیارد دلار برای واردات ۷ر۴۳ میلیارد دلار بود اما در سال ۹۹ در هر دو بخش افت کرد و صادرات به رقم ۹ر۳۴ میلیارد دلار و واردات به حدود ۸ر۳۸ میلیارد دلار رسید.
شاخصهای پولی هم در سالهای برنامه ششم توسعه نشان میدهد که پایه پولی در سال ۹۶ معادل ۸ر۲۱۳۹ هزار میلیارد ریال بود که در سال ۹۷ به رقم ۹ر۲۶۵۶ هزار میلیارد ریال، در سال ۹۸ به بیش از ۵ر۳۵۲۸ هزار میلیارد ریال و در سال ۹۹ به رقم ۹ر۴۵۸۸ هزار میلیارد ریال افزایش یافت. در این سالها ضریب فزاینده نقدینگی کمی رشد داشت و از ۱۵ر۷ درصد در سال ۹۶ به حدود ۰۹ر۷ درصد در سال ۹۷، بیش از ۰۱ر۷ درصد در سال ۹۸ و حدود ۵۸ر۷ درصد در سال ۹۹ تغییر کرد.
میزان نقدینگی هم که در سال ۹۶ معادل ۱۵۳۰۰ هزار میلیارد ریال (حدود ۳۳۵۳ هزار میلیارد ریال شبه پول و ۱۹۴۷ هزار میلیارد ریال پول) بود در سال ۹۷ به رقم ۱۸۸۲۹ هزار میلیارد ریال (۱۵۹۷۶ هزار میلیارد ریال شبهپول و ۲۸۵۲ هزار میلیارد ریال پول) افزایش یافت. در سال ۹۸ رشد نقدینگی باز هم ادامه یافت و به رقم ۲۴۷۲۲ هزار میلیارد ریال (شامل ۲۰۴۴۸ هزار میلیارد ریال) شبه پول و ۴۲۷۳ هزار میلیارد ریال پول) تغییر کرد.
در سال ۹۹ هم میزان نقدینگی به بالای ۳۴۷۶۳ هزار میلیارد ریال رسید که شامل ۲۷۸۵۲ هزار میلیارد ریال شبه پول و ۶۹۱۰ هزار میلیارد ریال پول بوده است.
همچنین میزان تسهیلات پرداختی بانکها در سالهای برنامه ششم توسعه رشد بالایی پیدا کرد به طوری که میزان آن از رقم ۶۱۳۹ هزار میلیارد ریال در سال ۹۶ به بیش از ۷۷۳۷ هزار میلیارد ریال در سال ۹۷ و بیش از ۹۷۴۹ هزار میلیارد ریال در سال ۹۸ و به رقم ۱۸۹۸۹ هزار میلیارد ریال در سال ۹۹ افزایش یافت.
در سالهای برنامه ششم توسعه میزان ریالی برابری دلار که در سال ۹۶ معادل ۴۰۴۵۳ ریال بود، سال به سال رشد پیدا کرد و در سال ۹۷ به حدود ۱۰۳۳۷۸ ریال، در سال ۹۸ به رقم ۱۲۹۱۸۵ ریال و در سال ۹۹ به بالای ۲۲۲۸۰۹ ریال رسید.
تغییرات بدهیهای خارجی کشور هم در سالهای برنامه ششم توسعه نشان میدهد که در سال ۹۶ ایران دارای ۴۲۸۷ میلیون دلار بدهی کوتاهمدت و ۷۹۸۴ میلیون دلار بدهی بلندمدت بود که در سال ۹۷ بدهی کوتاهمدت به ۲۳۰۴ میلیون دلار و بدهی بلندمدت هم به ۸۳۱۹ میلیون دلار تغییر کرد.
همچنین در سال ۹۸ بدهی کوتاه مدت ایران ۱۵۳۹ میلیون دلار و بدهی بلندمدت هم ۷۶۷۴ میلیون دلار شد و در سال ۹۹ میزان بدهی کوتاه مدت بالاترین کاهش را پیدا کرد و ۱۹۶۶ میلیون دلار شد اما بدهی بلندمدت همچنان در محدوده بالای هفت میلیارد دلار باقی ماند.
تحولات اقتصادی کشور طی سالهای برنامه ششم توسعه نشان میدهد که میزان نرخ تورم خانوارهای شهری کشور که در سال ۹۶ حدود ۱ر۸ درصد بود، در سال ۹۷ این میزان رشد بالایی یافت و به ۶ر۲۶ درصد تغییر کرد، در سال ۹۸ به رقم ۴ر۳۴ درصد و در سال ۹۹ هم به حدود ۲ر۳۶ درصد افزایش یافت.
میزان نرخ تورم خانوارهای روستایی هم در این سالها با تغییرات زیادی مواجه شد و از ۸ر۸ درصد در سال ۹۶ به رقم ۱ر۲۸ درصد در سال ۹۷ و به بیش از ۳ر۳۷ درصد در سال ۹۸ و بالای ۷ر۳۷ درصد در سال ۹۹ رسید. از سوی دیگر سهم درآمدهای نفتی دولت در سال ۹۶ معادل ۷ر۲۸ درصد بود، در سال ۹۷ با افزایش مواجه شد و به ۳ر۳۱ درصد رسید اما در سال ۹۷ به شدت کاهش یافت و به ۵ر۱۱ و در سال ۹۹ هم بالاترین کاهش را داشت و به ۹ر۲ درصد رسید. اما سهم مالیات از درآمدهای دولت در این سالها رشد خوبی داشت به طوری که در سال ۹۶ به حدود ۵ر۹۹ درصد، در سال ۹۷ به بالای ۸۹ درصد، در سال ۹۸ به حدود ۲ر۹۳ درصد و در سال ۹۹ هم به بیش از ۱ر۱۰۱ درصد تغییر کرد.
در همین حال، در سالهای برنامه ششم توسعه سهم ضریب جینی با تغییرات زیادی مواجه شد به طوری که میزان آن در مناطق شهری در سال ۹۶ به ۳۷۹۳ر۰ و در مناطق روستایی به ۳۵۵۹ر۰ رسید.این میزان در سال ۹۷ برای مناطق شهری ۳۹۴۰ر۰ و برای مناطق روستایی ۳۵۹۵ر۰ شد اما در سال ۹۸ مجدداً تغییر کرد و در مناطق شهری به ۳۸۲۸ر۰ و در مناطق روستایی به ۳۵۳۹ر۰ رسید. در سال ۹۹ هم ضریب جینی در مناطق شهری ۳۸۳۵ر۰ و در مناطق روستایی ۳۵۹۰ر۰ شد.
از سوی دیگر در سالهای برنامه ششم توسعه، میزان نرخ رشد ارزش افزوده بخش صنعت تغییرات زیادی داشت و در سال ۹۶ به رقم ۵ر۸ درصد رسیده بود اما در سال ۹۷ با کاهش بالایی مواجه و به منفی ۵ر۶ درصد رسید.
این میزان در سال ۹۸ حدود منفی ۸ر۱ درصد شد اما در سال ۹۹ رشد پیدا کرد و از ۸ر۱ درصد گذشت. از سوی دیگر سهم سرمایهگذاری مستقیم خارجی مصوب بخش صنعت و معدن و تجارت از سرمایهگذاری خارجی جذب شده کل کشور در سال ۹۶ معادل ۵ر۳۱ درصد شد. این میزان در سال ۹۷ به حدود ۶ر۲۱ درصد، در سال ۹۸ به بالای ۷ر۱۶ درصد و در سال ۹۹ به بیش از ۲۹ درصد رسید.