دکتر خانیکی: گفتگو یگانه راه نجات ماست‌
 

دکتر هادی خانیکی در مراسم افطار انجمن صنفی روزنامه‌نگارانِ استان تهرانبا اشاره به اهمیت «گفتگو» اظهار داشت: از فرصتی برای گفتگو استفاده کردم و فکر می‌کنم بودن در کنار هم در چارچوبِ تشکل‌های صنفی، یگانه راهِ نجات برای ماست.‌

پس از وقفه‌ی سه ساله در برگزاری مراسم افطاری به عنوان گردهماییِ دوستانه انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران که به‌دنبالِ ممنوعیت برگزاریِ مراسم از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا پیش آمد، مراسمِ افطارِ امسال با حضور اعضا و مهمانانِ ویژه برگزار ‌شد.‌

در این مراسم که با حضور گسترده‌ اعضای انجمن و میهمانانِ ویژه‌ برگزار شد. دکتر هادی خانیکی، روزنامه نگار و استاد سرشناس رشته ارتباطات که به تازگی از بیمارستان مرخص شده است، در سخنانی، با اشاره به بیماریِ سرطانی که با آن درگیر شده است، گفت: من در شرایطِ بیماری هم فهمیدم که این «گفتگو» است که نجات بخش است از همین رو از بیماری‌ام هم به عنوان فرصتی برای گفتگو استفاده کردم و فکر می‌کنم بودن در کنار هم و گفتگو در چارچوبِ تشکل‌های صنفی، یگانه راهِ نجات برای ماست.‌

ماشالله شمس‌الواعظین، روزنامه نگار پیشکسوت هم در این مراسم با اشاره به تحولات اخیر انجمن صنفی روزنامه نگاران تهران، گفت: من بر این باورم که به هیچ عنوان نباید سازمان‌های حرفه‌ای و سندیکاها را رها کرد و باید تلاش کرد با گفتگو و کاستن از دامنه‌ اختلافات، اصلِ نهادِ صنفی را حفظ کرد.

وی افزود: وقتی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران بسته شد، ما تصور می کردیم خیلی زود این انجمن مجددا بازگشایی می شود، اما با وجود قول‌های مساعدی که به ما داده شد، انجمنِ ما در این ۱۲ سال، باز نشد که نشد از همین رو ، بر حفظ انجمن تهران تاکید دارم و فکر می‌کنم روزنامه‌نگاران ایران به انجمن صنفی باید به عنوان یک بارقه امید نگاه کنند. وی در پایان سخنانش افزود: من زجر بستن سندیکا را می‌دانم و می دانم داشتنِ یک انجمن که بتوان در آن جمع شد و به آن امید داشت، نعمتی است که باید قدرش را دانست و همه‌جوره در جهتِ حفظِ آن تلاش کرد.‌

بدرالسادات مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران هم در این مراسم، با اشاره به گذشت ۱۲ سال از پلمپ ساختمانِ انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران، از تلاشِ هیات مدیره‌ انجمن برای بازگشایی مجدد آن در تمامِ این سال‌ها خبر داد و افزود: با این وجود، ما خودمان را در کنار انجمن تهران می دانیم و تا جایی که در توان داشته باشیم برای این همراهی انجام خواهیم داد.

وی در بخش دیگری از سخنانش ابراز امیدواری کرد تا اختلافات در میانِ جامعه روزنامه نگان ایرانی به حداقل برسد و شکاف نسلیِ آن ها کم‌تر شود.

نسخه مناسب چاپ