گروس میگوید: نمونه عجیبی بود. در آزمایشگاه ابتدا تجزیه و تحلیلهای میکروسکوپی انجام شد تا ثابت شود که این رشتهها یک نوع تکسلولی هستند. بررسی دقیقتر نیز ساختار داخلی عجیبی را نشان داد. در اکثر باکتریها، ساختار دیانای (DNA) آزادانه در داخل سلول شناور است. با این حال به نظر میرسد که باکتری “تیومارگاریتا مگنیفیکا”، دیانای خود را در داخل محفظههای متصل به غشاء در سراسر سلول به طور منظمتری نگه میدارد. وولند از آزمایشگاه ملی لارنس برکلی نیز معتقد است: این موضوع برای یک باکتری بسیار غیرمنتظره است. همچنین مشخص شد که تعداد ژنهای این باکتری سه برابر از اکثر باکتریها بیشتر است و صدها هزار نسخه از ژنوم آن در هر سلول پخش شده که آن را به طور غیرعادی پیچیده میکند.
دانشمندان هنوز به طور قطعی نمیدانند که چگونه این باکتری تا این اندازه بزرگ شده است. یک احتمال این است که باکتری ذکر شده برای فرار از شکارچیها سازگاری پیدا کرده است. وولند میگوید: اگر صدها یا هزاران بار بزرگتر از شکارچی خود شوید، شکارچی قادر به شکار شما نخواهد بود.با این حال، بزرگ شدن به معنای از دست دادن برخی از مزایای قدیمی باکتریها، از جمله توانایی منحصر به فرد آنها در حرکت است. به گفته وولند، با ترک دنیای میکروسکوپی، این باکتریها قطعاً نحوه تعاملشان با محیط خود را تغییر دادهاند.این باکتری هنوز در مکانهای دیگر یافت نشده است و زمانی که محققان برای بار دیگر به محل بازگشتند، از محل اصلی ناپدید شده بودند، که علت آن میتواند فصلی بودن این موجودات باشد، اما در مقاله منتشر شده در مجله ساینس (Science)، نویسندگان به این نتیجه رسیدند که این کشف نشان میدهد که باکتریهای بزرگ و پیچیدهتری ممکن است درست جلوی چشم ما پنهان شده باشند.