نزدیک به چهار دهه
از روزگاری که او درمقابل دوربین های عکاسی بهمن جلالی و همسرش بانو مــریم زندی، حرکت های داستانی را از خود بروز داد و به ثبت رسانید می گذرد. عکس هایی که خیلی سریع ظاهر شدند و با چیدمان آنها کنارهم و فیمبرداری از آنها به تهیه کنندگی حسن تهرانی، تبدیل به یک محموعه کودکانه تلویزیونی شد و مورد استقبال نسل دهه شصت و نسل های بعدی قرار گرفت و هنوز هم خاطرات تماشای این مجموعه از شبکه دوم تلویزیون، در ذهن بسیاری از بچه های آن روزگار باقی است.
درشماره های قبل برایتان از امید آهنگر، بازیگر نقش علی کوچولو نوشتم و در این شماره از مادر علی کو چولو یعنی بانو فرزانه کابلی می نویسم. فرزانه کابلی، بازیگر چندین فیلم و مجموعه تلویزیونی و سینمایی در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۲۸ در تهران به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو نوازنده بودند، ولی این صحت دارد که پدر او افغانستانی الاصل و مادرش ایرانی بوده است. او خیلی زود نزد پدرش در رشته ورزشی و همچنین در هنرستان ملی فولکور، به تحصیل پرداخت.
در خاطرم هست که آخرین سریال تلویزیونی که بازی کرد،فیلم«همه وصیت من»به کارگردانی خسرو ملکان و آخرین فیلمی که بازی کرد«بچه  های  ابدی» بود. با این حال، همه بچه‌های دهه ۶۰ او را با عنوان مادر علی  کوچولو می‌شناسند و اگر صدها فیلم و سریال دیگر هم بازی می کرد، باز او را به عنوان مادر علی کوچولو می شناسند.
او از کودکی همواره علاقه زیادی به بازیگری نشان می‌داد و در مدرسه هم این فعالیت‌ها را دنبال کرد و یک دوره در وزارت فرهنگ و هنر گذراند. همچنین در دوران دبیرستان به مدت ۴ سال قهرمان پرش ارتفاع دوره اول دبیرستان های تهران شد. با این حال، پس از انقلاب، خانم کابلی فعالیت‌هایش را در سینما و تئاتر آغاز کرد و اولین کاری که روی صحنه تئاتر انجام داد، نمایشی بود با عنوان «همه پسران من»، به کارگردانی اکبر زنجان‌پور که کار حرکتی در این نمایش داشت. او در این باره درمصاحبه  ای گفته است:«خانه اصلی من تئاتر است و عشق به صحنه را همیشه دارم و هیچ وقت آن را فراموش نکردم.»
با این حال،اوفعالیت سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۳ با فیلم «صاعقه» به کارگردانی ضیاءالدین دری آغاز کرد. دومین بازی وی در یک فیلم سینمایی مربوط به فیلم «تنوره دیو» به کارگردانی داریوش عیاری بود . منتهی این بازی او در سریال «علی کوچولو»و در نقش مادر علی کوچولو بود که برایش شهرت به ارمغان آورد.
او خودش گفته است که اولین کار تلویزیونی اش واولین سریالی که بازی کرده، به نام ستارخان به کارگردانی جهانگیر الماسی بوده که نقش یک مرد را بازی می‌کند. آشنایی او با جهانگیر الماسی به خاطر دایی اش استادعلی  اصغر گرمسیری بود که استاد مدرسه هنرپیشگی وی بود و شمار زیادی از بازیگران همچون: علی نصیریان، عزت الله انتظامی، جمشید مشایخی، محمدعلی  کشاورز و … همه از جمله شاگردان او بودند.
استخدام در وزارت فرهنگ
فرزانه کابلی در سال ۱۳۴۶ به استخدام وزارت فرهنگ و هنرآن روزگار درآمد و در سال ۱۳۵۷ و بعد از انقلاب به اداره تئاتر منتقل شد و در پست بازیگری مشغول به کار شد. اوعلاوه بر بازی در تئاتر و سینما و طراحی حرکات موزون، به اجرای این حرکات،منتهی تنها برای تماشاگران زن پرداخت. اما انتشار فیلمی از یکی از کلاس های وی در سال ۱۳۷۴ باعث کناره‌گیری اش از عرصه هنر شد و او از همان زمان به مدت چندسالی به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا به آموزش پرداخت.
با این حال، او درباره کناره گیری اش این چنین گفته است:«من از دهه ۷۰ به بعد،هرسال حداقل یک تئاتر کار کردم. غیر از نمایش هم کارهای حرکتی برای صحنه داشتم، اما خودم را از سینما و تلویزیون کنار کشیدم وبه هیچ‌وجه حاضر نیستم در تلویزیون کار داشته باشم. به دلیل اینکه خاطره خوشی از این رسانه ندارم. در مورد سینما هم باید بگویم در آخرین کاری که انجام دادم، از نظر مالی ۲ سال طول کشید تا تسویه کنم و دیگر ترجیح دادم دنبالش نروم. هرچند زمانی که کار خوبی را مانند تئاتر انجام می‌دهم، منتظر بازگشت مالی‌اش نیستم.»

آشنایی با آثار
فرزانه کابلی که نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن در هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر به خاطر فیلم «در مسیر تندباد» بود، در آثار زیادی به ایفای نقش پرداخت که ازجمله می توان به این آثار اشاره کرد: ۱۳۸۵ بچه‌های ابدی-۱۳۸۵ مادرزن سلام-۱۳۷۴ خواهران غریب-۱۳۷۴ طالع سعد–۱۳۷۳ سمفونی تهران-۱۳۷۰ برخورد-۱۳۷۰ افسانه شهر-۱۳۶۹ چون ابر در بهاران-۱۳۶۹ رنو تهران – ۲۹-۱۳۶۸ دستمزد-۱۳۶۸ کاکلی-۱۳۶۷ در مسیر تندباد-۱۳۶۶ شیرک-۱۳۶۶ مار-۱۳۶۵ شبح کژدم-۱۳۶۵ کنار برکه‌ها-۱۳۶۴ مردی که موش شد.
او همچنین درچندسریال تلویزیونی به ایفای نقش پرداخت؛ازجمله: ۱۳۷۳ همه وصیت من-۱۳۷۰ روزهای برفی-۱۳۶۸ پسرعموها-۱۳۶۶ با سلسله حکمت-۱۳۶۳ امیرکبیر-۱۳۶۳ سربداران-۱۳۶۳ باغ قصه- ۱۳۶۱ همشهری.

ازعلی کوچولو تا کارمند کوچولو
در دهه شصت و هفتاد که علی کوچولو یکی از معروف ترین شخصیت های شناخته شده میان مردم بود، براساس ترانه تیتراژ این سریال،ترانه ای فکاهی ساخته شد که آن را منوچهر آذری، هنرمند توانای رادیو اجرا کرد و موزیک تیتراژ اول و آخر یک آیتم نمایش ۲۰ دقیقه ای به نام«کارمند کوچولو»شد. در این برنامه، هرهفته در برنامه«صبح جمعه با شما»، بخشی از مشکلات کارمندان درقالب نمایش رادیویی اجرا می شد که خیلی زود تبدیل به یک تیپ رادیویی برای آذری در کنار تیپ های سوت بلبلی و
شوت زاده شد.
منوچهر آذری در سال ۱۳۴۵ از هنرکده هنرهای دراماتیک فارغ التحصیل شد. او مدتی نزد مهدی فروغ و پرویز تاییدی آموزش دید. نخستین برنامه او بازی درکنارحسن خیاط باشی در سال ۱۳۵۴ در رادیوو تلویزیون بود. پس از انقلاب نیز فعالیت‌های خود را ادامه داد و به واسطه برنامه بسیار محبوب صبح جمعه با شما معروفیت و محبوبیت فراوانی به دست آورد.
منوچهر آذری به غیر از بازی در نقش«کارمندکوچولو»،فعالیت های دیگری هم در حوزه کودک و نوجوان داشته است که خود در این باره گفته است:
«شرکتی که اوایل انقلاب، تهیه‌کننده نوارهای کودکانه بود،«سلام بچه‌ها» نام داشت و تحت‌نظر مرحوم «حمید عاملی»بود. اوایل انقلاب، تلویزیون برنامه چندانی برای کودکان نداشت و برای همین این نوارها بین خانواده‌‌ها بسیار محبوب شده بود و حتی دوستانی خارج از کشور هستند که هنوز از این کاست‌ها یاد می‌کنند. جالب است بدانید که هنوز کاست«خروس زری پیرهن پری»(با شعر احمد شاملو)، خریدار دارد و مردم آن را سفارش می‌دهند. ما برای تولید این اثر خیلی زحمت کشیدیم. به‌خصوص من و مرتضی احمدی. اما الان دیگر کسی دنبال این‌گونه کارها نیست و متاسفانه کودکان با رایانه و ماهواره بزرگ می‌شوند و شاید برای همین هم است که کودکان امروز، کودکان با خاطره و شادی نیستند.»
ادامه دارد

code