روبات های گرد یا مربعی
روبات ها اگر در مکانی جا نشوند نمی توانند حرکت کنند. واضح است که یک روبات خیلی بزرگ از چارچوب های در و راهروها رد نمی شود. به علاوه شکل کلی روبات نیز در این که تا چه حد قدرت مانور و حرکت به ویژه در فضاهای بسته داشته باشد دخیل است.
اگر قرار است روبات را در مکان های تنگ و باریک حرکت داد باید شکل ظاهری مناسب آن مشخص شود.
یک روبات گرد معمولاً می تواند از ورودی های کوچک رد شود بدون آن که جهت حرکت آن هنگام عبور از آنجا اهمیت داشته باشد. برای ساخت یک روبات گرد باید قاعده و بدنه گرد ساخت.
چه آهن انتخاب شود یا فولاد یا چوب باید دانست که ساختن بدنه گرد دشوارتر از ساختن بدنه مربعی شکل است. یک روبات مربع برای عبور از ورودی ها باید جهتش را کاملاً عوض کند. اگر فقط از یک زاویه خود را کج کند نمی تواند رد شود.
ساختن روبات هایی با قاعده و بدنه مربعی شکل راحت تر از ساختن روبات های گرد است.
اگر تصمیم بر ساختن یک روبات گرد یا یک روبات مربع باشد باید در هر صورت در نظر داشت که سطح تماس یا مساحت یک دایره از سطح تماس یک مربع که هر دو به ترتیب قطر و ضلع یک اندازه ای دارند کمتر است.
برای مثال مساحت یک دایره با قطر ۱۰ اینچ معادل یک مربع ۷۸ اینچی است. به علاوه چون قاعده‌گرد است بخش کمتری از سطح آن برای روبات کارایی دارد. این در حالی است که مساحت یک مربع ۱۰ × ۱۰ اینچ، ۱۰۰ اینچ است.
اگر اندازه چنین روباتی را از ۱۰ به ۵ر۸ کاهش دهیم سطح مساحتش برابر با یک روبات گرد ۱۰ اینچی می شود، در نتیجه مساحت بیشتری از آن مفید خواهد بود.
*منبع:
– Principles of robot locomotion. Sven B ttcher. Seminar ‘Human robot interaction’.
عکس از: collectorsweekly.com

code