سرایه
اگر صد همچو من گردد هلاک او را چه غم دارد

که نی عاشق نمی‌یابد که نی دلخسته کم دارد

مرا گوید چرا چشمت رقیب روی من باشد

بدان در پیش خورشیدش همی‌دارم که نم دارد

مسلمان نیستم گبرم اگر ماندست یک صبرم

چه دانی تو که درد او چه دستان و قدم دارد

ز درد او دهان تلخست هر دریا که می‌بینی

ز داغ او نکو بنگر که روی مه رقم دارد

به دوران‌ها چو من عاشق نرست از مغرب و مشرق

بپرس از پیر گردونی که چون من پشت خم دارد

مولوی

code

نسخه مناسب چاپ