بحث درباره تبعات تحریم روسیه به عنوان یک ابرقدرت و بزرگترین صادرکننده انرژی به اروپا هرروز داغ تر می شود. برخی محافل سیاسی از تشدید تحریم ها علیه کرملین دفاع می کنند و برخی نیز بر این باورند که اعمال محدودیت های تازه بر روسیه تبعات ویرانگری بر کشورهای تحریم کننده و جهان دارد.در همین ارتباط «سایمون جنکینس» عضو انجمن پادشاهی ادبیات انگلستان و سردبیر نشریات «ایونینگ استاندارد» و «تایمز» در مقاله ای سراسر انتقادی که گاردین آن را منتشر کرد، به تصمیمات غرب برای تحریم روسیه بدون در نظر گرفتن نتایج زیانبار آن برای اقتصاد جهانی اعتراض کرد و این محدویت ها را بی ثمر دانست.ترجمه مقاله این ستون نویس برجسته را در ادامه می خوانید:
قیمت‌ انرژی و تورم در سطح جهانی در حال افزایش است و میلیون‌ها نفر بر اثر کمبود غدا گرسنه خواهند ماند. آیا جانسون(نخست وزیر انگلیس) نمی دانست این اتفاق خواهد افتاد؟ این یک حقیقت است که تحریم‌ روسیه توسط غرب، راهبردی به شدت اشتباه بود و معکوس‌ترین نتایج سیاسی در تاریخ معاصر بین‌المللی را به همراه داشت. شاید کمک های نظامی به اوکراین موجه باشد، اما جنگ اقتصادی علیه دولت مسکو بی اثر است و تبعات ناخواسته این اقدام ویرانگر خواهد بود. قیمت‌ جهانی انرژی به صورت فزاینده‌ای در حال افزایش است و تورم هم از این قاعده مستثنی نیست.اکنون زنجیره‌های تامین دچار آشفتگی مضاعفی شده‌اند و میلیون‌ها نفر از کمبود گاز، غلات و کودهای کشاورزی ضربه خواهند خورد . اما اقدامات ولادیمیر پوتین تشدید می شود چون ابزارهای بازدارنده غرب ناکارآمد هستند. اکنون هرگونه انتقاد از تحریم‌های غرب در بسیاری محافل به مثابه کفرگویی است. تحلیلگران دفاعی در مورد این موضوع سردرگم مانده‌اند.
اندیشکده های راهبردی سکوت اختیار کرده‌اند. رهبران احتمالی دولت آینده انگلیس، مثل «لیز تراس» و«ریشی سوناک»، درگیر لفاظی‌های ستیزه‌جویانه با یکدیگرهستند و فقط وعده تحریم‌های شدید‌تر علیه روسیه می‌دهند بی آنکه به نقطه ای هدفمند در اعمال فشارها علیه مسکو اشاره‌ای داشته باشند،اما هنگام انتقاد از این روند یا طرح سئوالاتی که به ایجاد شک و تردید در اثربخشی تحریم ها منجر شود،شما را به عنوان طرفدار پوتین و فردی ضد اوکراینی مورد انتقاد قرار خواهند داد.باور کنیم تحریم‌ها علیه روسیه فقط مقامات کرملین را به سمت اقدام متقابل و تلافی‌جویانه سوق می دهد. بپذیریم که اکنون پوتین به راحتی می تواند اروپا را در زمستان امسال منجمد کند. رهبر روسیه صادرات گاز از خطوط لوله اصلی مانند نورد استریم -۱ را حدود ۸۰ درصد کاهش داده و به دنبال آن قیمت جهانی نفت افزایشی چشمگیر یافته و جریان صادرات گندم و سایر مواد غذایی به سمت اروپای شرقی ، آفریقا وبخش‌هایی از آسیا به طور کلی متوقف شده است.
انگلیسی ها اکنون باید برای پرداخت قبض گاز خود سه برابر بیشتراز پارسال هزینه کنند. نتیجه مشخص است: کسی که سود کلان می‌برد جز روسیه نیست که صادرات انرژی این کشور به آسیا افزایش یافته و تراز درآمدهای های آن را به رقمی بی سابقه ای رسانده است. روبل به یکی از قویترین ارزهای جهان در سال جاری میلادی تبدیل شده است. اقتصاددانان بر این باورند که از ژانویه تا کنون ارزش روبل ۵۰ درصد بیشتر شده است. دارایی‌ها و اموال مسکو در خارج از این کشور مسدود شده‌اند ، الیگارش‌های روس قایق‌های تفریحی خود را جابجا کرده‌اند، اما اینها اصلا برای پوتین اهمیتی ندارد. او اکنون در روسیه یکه تاز است از این رو نگران آینده سیاسی خود که توسط رای دهندگان رقم می‌خورد نیست. وابستگی متقابل اقتصادهای جهان که از قدیم به عنوان ابزار صلح قلمداد می شد، اکنون به یک سلاح جنگی تبدیل شده است. سیاستمداران در ائتلاف ناتو در مورد افزایش کمک های نظامی به اوکراین محتاطانه عمل می کنند.
آنها بازدارندگی نظامی را درک می کنند،اما به نظر می‌رسد که این افراد در علم اقتصاد بسیار ابتدایی و ناشیانه عمل می کنند. آنها می خواهند اقتصاد روسیه را با بمب به عصر حجر بازگردانند.خیلی دوست دارم بدانم آیا اصلا مقاله‌ یا تحقیقی برای پیش‌بینی نتیجه تحریم‌های روسیه برای انگلیس به کابینه بوریس جانسون ارائه شده است یا نه؟ شاید فرض عموم بر این باشد که اگر تحریم های تجاری به غرب صدمه‌ای جدی بزند، آنها بالاخره کاری می کنند. دولت های غربی مستقیماً مردمان خود را نمی کشند، اما خود را محق به پرخاشگری می‌دانند. آنها با تکیه بر فرض نئو امپریالیسم بر این باورند که کشورهای غربی حق دارند جهان را آنطور که مدنظر خودشان است، نظم دهند. آنها، اگر بتوانند با قایق‌های توپدار(استفاده از قوای نظامی) و اگر هم نتوانند با فشار بر بازوی اقتصادی کشورها اهداف خود را اجرا می‌کنند، اما این فشارها عمدتاً به کشورهای کوچک و ضعیف تحمیل می شوند که شاید به زودی شاهد خارج شدن آنها از معادلات بین المللی باشیم.
غرب صرفا تلاش می کند با شعار، احساس خوب را به خورد جهان بدهد.یکی از معدود محققان درباره این موضوع، مورخ آمریکایی، «نیکلاس مولدر» است که می‌گوید بیش از ۳۰ جنگ تحریمی طی نیم قرن گذشته تأثیری حداقلی داشته است.آنها وقتی که هر راهبردی اثر معکوس داشته باشد سعی می کنند مردم را بترسانند. از کوبا تا کره، میانمار ، ایران، ونزوئلا تا روسیه. این یک حقیقیت است که تحت تحریم قرار گرفتن ،حس اتکا به منابع و توان داخلی را در هرکشوری حتی ضعیف ترین قربانی ها تقویت می‌کند.حال روسیه نه کوچک است و نه ضعیف. نمونه دیگر، «ریچارد کانولی» کارشناس روس در مؤسسه خدمات متحد سلطنتی، واکنش پوتین به تحریم های اعمال شده علیه او توسط غرب از زمان تصرف کریمه و دونباس در سال ۲۰۱۴ را بررسی کرده است. هدف غرب در آن زمان تغییر مسیر روسیه در مناطق مورد اشاره و جلوگیری از حملات بیشتر بود، اما شکست آنها به آسانی آشکار شد. برخی این شکست را به این دلیل که نظام تحریم های اعمالی ضعیف بوده‌اند، توجیه می‌کنند. اکنون سخت ترین تحریم‌ها به یک قدرت بزرگ جهانی تحمیل شده، اما ممکن است هنوز این اقدامات تنبیهی کارساز واقع نشود،اما ظاهراً به مرور آثار این تحریم ها آشکارتر خواهد شد. گفته می شود که غرب،روسیه را از دستیابی به ریزتراشه ها و قطعات یدکی پهپادها محروم کرده است. غرب بر این باور است که به زودی پوتین برای صلح التماس می کند.اگر پوتین التماس هم کند آن در میدان جنگ خواهد بود، اما بر اساس ارزیابی کانولی ، در داخل روسیه خواهیم دید که چگونه این کشوربه آرامی با شرایط جدید، خود را سازگار می کند. تحریم ها باعث ارتقای سطح تجارت روسیه با چین، ایران و هند شده است.رستوران‌های متعلق به مک‌دونالد در سراسر روسیه به یک اغذیه فروشی زنجیره‌ای روسی به نام Vkusno & tochka(خوشمزه و بس) واگذار شده‌اند. البته اقتصاد روسیه تضعیف شده ، اما پوتین قویتراز همیشه است .اکنون تحریم‌ها در حال شکل دادن به یک قلمرو اقتصادی جدید در سراسر آسیاست و نقش چین در این میان پررنگتر از همیشه خواهد بود.آیا تحریم کنندگان روسیه این پیش بینی را هم کرده بودند؟در این حال، غرب و مردمانش با رکود اقتصادی دست به گربیان شده اند. رهبری در جبهه غرب متزلزل شده و ناامنی در انگلیس، فرانسه، ایتالیا و آمریکا گسترش یافته است. آلمان و مجارستان از ترس ناشی از کمبود گاز نزدیک است با ساز پوتین برقصند. هزینه های زندگی در همه جا افزایش یافته است. با این وجود هنوز کسی جرأت نمی کند نظام تحریم ها را زیر سئوال ببرد. به باور سیاستمداران غربی اعتراف به شکست یا تصور عقب نشینی، توهین آمیز خواهد بود.
منبع:گاردینر نویسنده:سایمون جنکینس
مترجم :آرش میری خانی