داود مختاریانی- به این خبر توجه کنید: «باشگاه چلسی یکی از هواداران خود را که تمامی بلیتهای دیدارهای این فصل چلسی را خریداری کرده است ، به دلیل توهین نژادپرستانه به سون هیونگ مین، بازیکن کرهای تاتنهام در بازی هفته گذشته دو تیم، به مدت یک فصل از حضور در ورزشگاه استمفوردبریج محروم کرده است.»
تقریباً هر هفته در لیگ برتر فوتبال شاهد توهینهای زشت و فحاشی تعداد اندکی از هواداران فوتبال به ویژه هواداران تیمهای بزرگ در ورزشگاههایمان هستیم، ولی هیچگاه از سوی باشگاهها اقدامی مشابه اقدام باشگاه چلسی برای محکومیت رفتار و الفاظ زشت هواداران خاطی انجام نشده است.
با اینکه در بین هواداران تیمهای بزرگ افراد نا اهل و به قول معروف تماشاگرنما بسیار اندک هستند و اکثر هواداران این تیمها از اینکه در ورزشگاه الفاظ زشت شنیده میشود ناراحتند، ولی به دلیل سرو صدای زیاد و بازتاب گسترده رفتار و گفتار همین گروه اندک در رسانهها و فضای مجازی، بدنامی و اثر نامطلوب آن برای تمام دوستداران واقعی و با فرهنگ فوتبال است.
اینکه چرا در ورزشگاههای ما که محیطی محدود و قابل کنترل است با این گونه رفتارها برخورد نمیشود، جای سئوال دارد و در حیطه وظایف باشگاه های فوتبال نیست، ولی محکوم کردن این رفتارهای ناهنجار ازسوی باشگاه حداقل کاری است که دست اندرکاران میتوانند انجام دهند.
بعد از مسابقاتی که با توهینهای زشت همین تماشاگرنماها به اعضای تیم حریف همراه میشود. باشگاههای ما نه فقط عکس العملی نشان نمیدهند بلکه از فردای آن روز در پی توجیه این عمل زشت بر میآیند و حرکات اعضای تیم مقابل را تحریک آمیز خوانده و بهانههای دیگری میتراشند تا همه را مقصر جلوه دهند جز هوادارانی که در ورزشگاه توهین میکنند. اگر مدیران باشگاه صراحتاً اعمال این تعداد اندک را محکوم کنند و اقداماتی مشابه باشگاه چلسی در محکومیت هوادار هتاک خود انجام دهند، دیگر آن افراد دچار توهم نشده و خود را هواداران متعصب تیم نمینامند.
البته گاهی دلیل محکوم نکردنها بر میگردد به استفاده ابزاری بعضی از مدیران باشگاهها از این هواداران نا آگاه تا به وسیله آنها مخالفان و منتقدانشان را با بی آبرو کردن در ورزشگاه سرجایشان بنشانند و اگر کمی عمیق تر و با دقت پیگیر باشیم، متوجه میشویم که این هواداران از راه فحاشی به دیگران به شکل غیر رسمی و در پوشش قرارداد فرهنگی و … از باشگاه حقوق هم میگیرند!
با این حربه مخالفان و منتقدان مجبورند برای حفظ آبروی خود، مدیریت باشگاه را زیر سئوال نبرند و عطای انتقاد از مدیریت را به لقایش ببخشند. به همین دلیل است که بعد از فحاشی به اعضای تیمهای حریف و داور، مدیران باشگاه مربوطه هیچ اقدامی برای محکوم کردن هواداران خود نمیکنند زیرا در واقع آنها در مسیر خواست مدیریت باشگاه حرکت کردهاند.
تقریباً هر هفته در لیگ برتر فوتبال شاهد توهینهای زشت و فحاشی تعداد اندکی از هواداران فوتبال به ویژه هواداران تیمهای بزرگ در ورزشگاههایمان هستیم، ولی هیچگاه از سوی باشگاهها اقدامی مشابه اقدام باشگاه چلسی برای محکومیت رفتار و الفاظ زشت هواداران خاطی انجام نشده است.
با اینکه در بین هواداران تیمهای بزرگ افراد نا اهل و به قول معروف تماشاگرنما بسیار اندک هستند و اکثر هواداران این تیمها از اینکه در ورزشگاه الفاظ زشت شنیده میشود ناراحتند، ولی به دلیل سرو صدای زیاد و بازتاب گسترده رفتار و گفتار همین گروه اندک در رسانهها و فضای مجازی، بدنامی و اثر نامطلوب آن برای تمام دوستداران واقعی و با فرهنگ فوتبال است.
اینکه چرا در ورزشگاههای ما که محیطی محدود و قابل کنترل است با این گونه رفتارها برخورد نمیشود، جای سئوال دارد و در حیطه وظایف باشگاه های فوتبال نیست، ولی محکوم کردن این رفتارهای ناهنجار ازسوی باشگاه حداقل کاری است که دست اندرکاران میتوانند انجام دهند.
بعد از مسابقاتی که با توهینهای زشت همین تماشاگرنماها به اعضای تیم حریف همراه میشود. باشگاههای ما نه فقط عکس العملی نشان نمیدهند بلکه از فردای آن روز در پی توجیه این عمل زشت بر میآیند و حرکات اعضای تیم مقابل را تحریک آمیز خوانده و بهانههای دیگری میتراشند تا همه را مقصر جلوه دهند جز هوادارانی که در ورزشگاه توهین میکنند. اگر مدیران باشگاه صراحتاً اعمال این تعداد اندک را محکوم کنند و اقداماتی مشابه باشگاه چلسی در محکومیت هوادار هتاک خود انجام دهند، دیگر آن افراد دچار توهم نشده و خود را هواداران متعصب تیم نمینامند.
البته گاهی دلیل محکوم نکردنها بر میگردد به استفاده ابزاری بعضی از مدیران باشگاهها از این هواداران نا آگاه تا به وسیله آنها مخالفان و منتقدانشان را با بی آبرو کردن در ورزشگاه سرجایشان بنشانند و اگر کمی عمیق تر و با دقت پیگیر باشیم، متوجه میشویم که این هواداران از راه فحاشی به دیگران به شکل غیر رسمی و در پوشش قرارداد فرهنگی و … از باشگاه حقوق هم میگیرند!
با این حربه مخالفان و منتقدان مجبورند برای حفظ آبروی خود، مدیریت باشگاه را زیر سئوال نبرند و عطای انتقاد از مدیریت را به لقایش ببخشند. به همین دلیل است که بعد از فحاشی به اعضای تیمهای حریف و داور، مدیران باشگاه مربوطه هیچ اقدامی برای محکوم کردن هواداران خود نمیکنند زیرا در واقع آنها در مسیر خواست مدیریت باشگاه حرکت کردهاند.