پرسیدند که در معاینه اتوسکوپی، جسم خارجی زنده‌ای در گوش بیمار مشهود است، یک مورچه زنده که سبب احساس چندش‌آوری در او شده است، چه باید کرد؟
یکی پاسخ داد: ابتدا باید موجود زنده را کُشت و سپس آن را از گوش بیمار خارج کرد، دیگری برای کشتن مورچه، قطره کلروفورم را پیشنهاد کرد که جانور رالخ می‌کند و می‌کشد.
دیگری الکل بوریک را برای کشتن مورچه پیشنهاد داد و من گفتم: آنکه طلبکار است، مورچه است نه آدمیزاد!‌ مورچه در گودال مرگباری به نام کانال خارجی گوش گرفتار آمده است، برای رهایی از این مخمصه گوش دست و پا می‌زند و در سیمای آفرینش چه تفاوت دارد جان یک مورچه با جان آدمیزاد؟! فردوسی پاکزاد چه نغز سروده است: میازار موری که دانه‌کش است ر که جان دارد و جان شیرین خوش است!
این مورچه بینواست که در این کشمکش دارد می‌میرد، در حالی‌که به بیمار نگران گزندی نمی‌رساند، پس بیایید اول جان مورچه بیچاره را نجات دهیم که با نجات آن، بیمار هم راحت خواهد شد!‌
دکتر عبدالحمید حسین‌نیا