سرایه
من بنده بالای تو شمشاد تنم
فرهاد تو شیرین‌دهن خوش سخنم
چشمم به دهان توست و گوشم به سخن
وز عشق لبت فهم سخن می‌نکنم
سعدی

code

نسخه مناسب چاپ