منفورترین مردم نزد خدا دو کساند: مردی که خداوند او را به حال خود وانهاده، درنتیجه از راه راست منحرف شده، شیفتۀ سخن بدعتآمیز و دعوت به گمراهی است…؛ و دیگری مردی که انبوهی از نادانی را گرد آورده، در میان جاهلان امت به فریب آنها میتازد… انساننماها او را «دانشمند» مینامند، حال آنکه دانشمند نیست! از آغاز، وقتش را صرف انباشتن چیزهایی کرده که کمِ آن از انبوهش بهتر است!
حکمت نهج البلاغه