زمانی که دونالد ترامپ آخرین بار برای ریاست جمهوری نامزد شد، تسلط او بر حزب جمهوریخواه آنقدر قوی و نامزدی او آنقدر از پیش تعیین شده بود که جمهوریخواهان حتی از رسم چهارساله خود برای انتشار یک پلتفرم حکومتی در کنوانسیون ملی خود در سال ۲۰۲۰ دست کشیدند. همکاران من در آن زمان گزارش دادند: اینکه جمهوریخواهان به طور کامل از این روند صرف نظر می‌کنند، نشان‌دهنده درجه‌ای است که هویت آنها بیشتر توسط آقای ترامپ و منتقدانش شکل می‌گیرد و هر مجموعه‌ای از پیشنهادهای سیاسی دیگر،در اولویت این حزب قرار نخواهد داشت.دو سال بعد از آخرین روزهای در قدرت رئیس جمهوری سابق آمریکا، فراخوان ترامپ برای سومین کمپین ریاست جمهوری با استقبال بسیار سردتری نسبت به سال های پیش مواجه شد.
مایک پنس که در حال بررسی نامزدی خود است، گفت: من فکر می کنم ما انتخاب های بهتری نیز خواهیم داشت. هیچ فرد شاخصی در بخش‌های کلیدی کمپین انتخاباتی ترامپ تقریباً کار نمی‌کند و گزارش شده است که بسیاری از کمک‌کنندگان ارشد حزب از نامزدهای جمهوریخواهان دیگر حمایت می‌کنند.آیا این‌ها اولین سیگنال‌هایی هستند که نشان می دهند حزب جمهوریخواه در نهایت از ترامپ عبور کرده است؟ و اگر چنین است، حزب بدون او چگونه خواهد بود؟ این چیزی است که مردم باید بگویند.
یک حزب بعد از ترامپ
برخی از جمهوریخواهان حتی پیش از انتخابات میاندورهای، ترامپ را به‌عنوان یک نامزد غیرقابل قبول و دارای ریسک سیاسی در سال ۲۰۲۴ می‌دانستند. همانطور که پیتر بیکر در روزنامه تایمز نوشت: ترامپ با موج جدیدی از مشکلات حقوقی مواجه است، از جمله دو تحقیق توسط وزارت دادگستری، که ظاهراً این وزارتخانه در حال بررسی انتصاب یک بازپرس ویژه در این پرونده نیز هست.اما دلیل اصلی فاصله گرفتن جمهوریخواهان از ترامپ، عملکرد نامتناسب نامزدهای همسو با او در انتخابات میان دوره‌ای قلمداد می شود که وجهه او به عنوان یک فرد شاخص سیاسی در بدنه داخلی حزب را به خطر انداخته است.هیات تحریریه وال استریت ژورنال با اشاره به نقشه کرسی‌های سنا، اعلام کرد:نامزدهای مورد حمایت ترامپ با بیش از چهار امتیاز در پنسیلوانیا و آریزونا و بیش از هشت امتیاز در نیوهمپشایر شکست خورده اند و این درست در حالی رخ داده است که که رای دهندگان، فرماندار جمهوریخواه نیوهمپشایر را که از ترامپ انتقاد کرده بود،مجددا برای همین سمت انتخاب کردند.
در مجلس نمایندگان نیز ، نیت کوهن از روزنامه تایمز تخمین می‌زند که نامزدهای اولیه مورد نظر ترامپ عملکرد ضعیف‌تری از سایراعضای حزب جمهوریخواه داشته باشند. همانطور که زک مونتلارو در پولتیکو نوشت، نامزدهای مورد حمایت ترامپ نیز در رقابت های مهم رای گیری، ضعیف عمل کردند.
البته، جمهوریخواهان پیش از این نیز متحمل شکست های انتخاباتی تلخ زیادی شده بودند: مجلس نمایندگان در سال ۲۰۱۸، کاخ سفید در سال ۲۰۲۰ و سنا در سال ۲۰۲۱٫ اما بر اساس نظرسنجی ها و مشخص شدن عدم محبوبیت رئیس جمهوری بایدن و تورم بالا در آمریکا حزب جمهوریخواه کاملا انتظار داشت که در این رای گیری با اختلاف معنا داری پیروز شود.شوک شکست آنها یکی از دلایلی است که برت استفنز، ستون نویس تایمز، معتقد است تاریخ مصرف ترامپ به عنوان یک رقیب جدی برای ریاست جمهوری تمام شده است.انتقادات ترامپ از ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا قبل از انتخابات بسیار تعجب برانگیز بود چون این سیاستمدار با بیش از ۱۹ امتیاز در انتخابات مجدداً پیروز شد.استفنز استدلال می‌کند: ترامپ اگر عاقل بود می‌توانست پیروزی دیسانتیس را از آن خود کند و با فرماندار به‌عنوان دانش‌آموز ستاره و جانشین تعیین‌شده خود رفتار کند، اما ترامپ بازنده ای بود که از یک برنده انتقاد می کرد و آنچه پایگاه ترامپ بیش از همه می خواهد یک برنده است.راس دوتات، ستون‌نویس تایمز، نوشت: نتایج میاندورهای همچنین به این نظریه اعتبار می‌دهد که یک نامزد منضبط تر اما همچنان جناح راستی، مانند دیسانتیس، می‌تواند در جایی که ترامپ شکست خورد، موفق شود. دوتات در مقاله خود افزود:«ترکیب اساسی ترامپ – مبارزه فرهنگی و اعتدال نسبی اقتصادی – می تواند از نظر سیاسی معجزه کند. این فقط باید در سیاستمداری بازتولید شود که به وضوح می‌داند دارد چکار می‌کند و این سیاستمدار آشکارا و حتما دونالد ترامپ نیست.دیسانتیس تنها جمهوریخواه نیست که می تواند با این شرایط سازگار باشد. به عنوان مثال، همکار من «ازرا کلاین» در پادکست خود اشاره کرد که سناتور «مارکو روبیو» جمهوریخواه از فلوریدا، در برابر یک نامزد دموکرات جدیدتر و توانمندتر با اختلاف زیادی مشابه دیسانتیس پیروز شد و مایک دی و این فرماندار اوهایو نیز دوباره پیروز شدند.
یک رهبر جمهوریخواه قوی‌تر،حال هر که باشد، می‌تواند حزب دموکرات را نیز به دلیل ترامپی نبودن تضعیف کند. همانطور که ریچ لوری، سردبیر نشنال ریویو، استدلال می‌کند، ترامپ و دموکرات‌ها اغلب یک رابطه انتخاباتی همزیستی نشان داده‌اند: «دموکرات‌ها از نامزدهای MAGA (اشاره به شعار ترامپ دارد که می گفت آمریکا را دوباره قوی می کنیم)حمایت می‌کردند ، زیرا آنها به درستی معتقد بودند که شکست دادن آنها آسان است. ترامپ از آنها حمایت کرد زیرا آنها با خواسته‌های او صف آرایی کردند و نفَس او را بریدند. در آینده، حزب جمهوریخواه ممکن است مجددا در مورد معرفی نامزدهایی که دموکرات‌ها شدیداً به‌عنوان محالف به آنها می‌نگرند فکر کند. این اولین بار در تاریخ معاصر نیست که G.O.P. (حزب جمهوریخواه) باید یک رهبر جدید پیدا کند. در سال ۱۹۹۸، آخرین باری که جمهوریخواهان در انتخابات میان دوره ای در دوران ریاست جمهوری دموکرات ها عملکرد ضعیفی داشتند، نیوت گینگریچ، رئیس جمهوریخواه مجلس نمایندگان، از کنگره استعفا داد و حزب پرچمدار جدیدی در برنده انتخابات فرمانداری تگزاس پیدا کرد و آن کسی نبود جز «جورج. دبلیو بوش». متیوکانتینتی در تایمز می نویسد: حزب جمهوریخواه ممکن است امروز در موقعیت مشابهی باشد. او اذعان می کند که برخلاف گینگریچ، ترامپ ممکن است اجازه ندهد که جمهوریخواهان بدون مبارزه ای پرهزینه از او جدا شوند. اما او می‌گوید: «برای محافظه‌کاران، این مبارزه‌ای است که ارزش جنگیدن برای آن را دارد.»
چرا حزب جمهوریخواه ممکن است به ترامپ بچسبد و گیر کند؟
مطمئناً باید گفت که گزارش‌های مربوط به مرگ سیاسی ترامپ بسیار اغراق‌آمیز منتشر شده است. گذشته از این، ترامپ بارها دست کم گرفته شده است. چند بار خوانده ایم که کار ترامپ تمام شده است؟ جک شفر از پولیتیکو می نویسد. او این بار خیلی دور شده است آیا بالاخره درها به روی او بسته می‌شوند؟از نظر شفر، انتخابات میان دوره ای «تقریباً برای پیش بینی آینده نزدیک یک نامزد ریاست جمهوری بی ارزش است». برای یک چیز، عملکرد ضعیف G.O.P به طور قطعی مربوط به شخص ترامپ نبود. همانطور که شفر اشاره می کند، ترامپ در این فصلِ انتخابات تلاش کرد فرمانداران و اعضای کنگره را شکست دهد و نامزدهایی با عملکرد فوق العاده ضعیف را شکست دهد.به گفته ناتانیل راکیچ از نشریه FiveThirtyEight، درست است که حامیان ترامپ مانند گذشته پیروز نمی شوند، اما این سقوط احتمالاً بیشتر به این مربوط می شود که او دعواهای سخت تری را انتخاب می کند تا اینکه رای دهندگان به او پشت کنند.(منظور این است که ترامپ هنوز آرای زیادی در میان آمریکایی می تواند کسب کند).رای دهندگان متمایل به راستگرایان و مستقل ها ممکن است به دلیل موضع محدود کننده فزاینده آنها در مورد حقوق سقط جنین علیه جمهوریخواهان مخالفت کرده باشند، موضعی که به هیچ وجه مختص ترامپ نیست.
آریل ملکا، استاد علوم سیاسی در دانشگاه یشیوا، می گوید: اکثریت قوی جمهوریخواهان نسبت به ترامپ نظر موافق دارند و این مقبولیت در مواجهه با رسوایی ها، عملکرد منفی و چند مورد دیگر نیز اثبات شده است. به نظر من موضوع سقط جنین به طور بالقوه برای توضیح وقفه از الگوهای میان مدت تاریخی مناسب تر است.نگرش حزب جمهوریخواه نسبت به ترامپ بستگی به رقیبی دارد که قرار است رئیس جمهوری پیشین آمریکا با او رقابت کند و این نظر حزبی به صورت سیال خواهد بود و حتما دستخوش تغییراتی بنیادین خواهد شد.
همانطور که فرانک برونی اخیرا اشاره کرد، ممکن است جو بایدن نباشد: او تا قبل از سال ۲۰۲۴ از ۸۲ سالگی خجالت می‌کشید و ماه‌ها قبل از انتخابات میاندورهای، نظرسنجی نشان داد که اکثریت قابل توجهی از دموکرات‌ها نامزد دیگری برای ریاست‌جمهوری را ترجیح می‌دهند. مشکل دموکرات ها – و نعمت بالقوه برای جمهوریخواهان – این است که بایدن جانشین آشکاری ندارد.اما شاید بزرگترین متحد ترامپ در سال ۲۰۲۴ ترس حزبش از پایگاه سرسخت او باشد. هنوز معلوم نیست که سهم دقیق سبد رای G.O.P در میان رای دهندگان بیشتر بود یا آرایی که به سمت ترامپ کشیده شد فزونی داشت،اما مایکل بندر، روزنامه نگار تایمز، اخیرا گزارش داده است که تعدادی از نظرسنجی های حزب تخمین زده اند که این رقم می تواند بین یک سوم تا ۴۰ درصد باشد.
جمل بوئی، ستون نویس تایمز، می نویسد: برای نخبگان جمهوریخواه تلاش برای شکستن هواداران سیاسی یک چیز است. تلاش برای شکستن نفوذ مردی که قوی‌ترین و فداکارترین حامیانش مایل بودند ساختمان کنگره را غارت کنند یا جان خود را در قضیه حمله اف بی آی به دفتر ترامپ فدا کنند، چیز دیگری است. برخی از حامیان ترامپ برای جایگزینی مانند دیسانتیس، گروه را ترک خواهند کرد، اما گروهی سرسخت وجود خواهد داشت که به خاطر ترامپ به حزب جمهوریخواه خواهند آمد و به نامزد دیگری راضی نخواهد شد.
به نظر مورین داود، ستون‌نویس تایمز، این لحظه یادآور عواقب پس از ۶حادثه ژانویه و حمله هواداران ترامپ به کنگره است، زمانی که جمهوریخواهان قدرتمندی مانند سناتور لیندسی گراهام علیه رئیس‌جمهوری وقت صحبت کردند تا چند روز بعد او را از تحمل هرگونه عواقب در جریان استیضاح دوم محافظت کنند: «این کار سختی نیست. تصور کنید که این شورش علیه ترامپِ طغیانگر تا چند روز دیگر فروکش می‌کند و همه پشت سر این فردی که مقصر تشنج‌های فعلی دانسته می شود، صف می‌بندند.»
اگر ترامپ بتواند با نمایش قوی در فصل مقدماتی پیش رو، دوباره انتظارات را زیر پا بگذارد، نکوهش کردن او می تواند به سرعت به حمایت کامل ار این جمهوریخواه پرماجرا تبدیل شود. کوین ویلیامسون در تایمز استدلال می کند: او آنقدرها که بسیاری از مردم انتظار دارند یا امیدوارند کاندیدای ضعیفی نیست. من معتقدم که او به احتمال زیاد نامزد جمهوریخواهان برای ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ خواهد بود و از آنجایی که ما تنها دو حزب سیاسی بزرگ داریم، او می تواند در انتخابات عمومی پیروز شود.
اکبر عزیزی اقدامی دیر، اما باارزش