میزان مرگ ومیر ناشی از آلودگی هوا در کشور سالانه به ۱۱۱۵۹نفر می رسد وبا آمار تلفات جاده ای ،تقریباً برابری می کند.

این مطلب درگزارش جدید دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش های مجلس آمده وطی آن نسبت به عبور غلظت بعضی ازآلاینده های هوا از حداستانداردهای ملی هشدارداده و تاکید شده است که برآورد می شود با احتساب تأثیر پدیده ریزگردها، بیش از نیمی از جمعیت کل کشور در معرض آلودگی قرار دارند.

در این گزارش اضافه شده است که این مشکل نه فقط سلامت مردم را به مخاطره می اندازد، بلکه هزینه های زیادی را به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر حوزه سلامت – به علت افزایش نیاز به خدمات مراقبتی و بهداشتی و فوریت های پزشکی برای جمعیت تحت تأثیر- و سایر حوزه های اقتصادی تحمیل می کند.همچنین بار مالی زیادی به علت مرگ و میرهای زودرس بر سیستم بهداشتی تحمیل می شود به صورتی که در صورت رخداد مرگ های زودرس سال های زیادی از عمر افراد و نیروی کار یک کشور از دست می رود. مرکز پژوهش‌های مجلس با اشاره به گزارش وزارت بهداشت در باره آلودگی هوا می‌افزاید که آلودگی هوا سالانه حدود ۳۷۵۱نفر در شهر تهران قربانی می گیرد و میزان مرگ ومیر ناشی از آلودگی هوا در کل کشور به سالانه ۱۱۱۵۹نفر می رسد و آمار قربانیان آلودگی هوا با آمار تلفات جاده ای تقریباً برابری می کند.

براساس این گزارش خسارت آلودگی هوا بر سلامتی شهروندان تهران حدود ۲ر۳میلیارد دلار تخمین زده شده است که این میزان برای کل کشور به ۷میلیارد دلار می رسد .پژوهشگران دلیل اصلی عدم اجرای راهکارهای پیشین مبارزه با آلودگی هوا را نبود بودجه کافی و تخصیص منابع اعتباری ارزیابی کردند و افزودند که راهکارهای دائمی کاهش آلودگی هوا پر هزینه و بلندمدت است ؛به این ترتیب که راهکارهایی ازجمله نوسازی ناوگان حمل ونقل عمومی، توسعه وسایل نقلیه برقی، بهبود راندمان نیروگاه ها، اصلاح کیفیت سوخت و … نیازمند صرف بودجه و زمان زیادی هستند .در این گزارش راهکارهای موقتی به عنوان جایگزین راهکارهای اصلی معرفی شده است که در عین تأثیر برابر در کاهش آلودگی هوا، از هزینه اجرای بسیار کمتری برخوردارند و در این باره ۱۵راهکار برای منابع مختلف آلاینده هوا به نمایندگان ملت پیشنهاد شده است.

بنابر این گزارش، این راهکارها به صورت دقیق از منظر فنی و اجرایی بررسی و الزامات اجرای هریک تعیین و سپس میزان کاهش انتشار آلاینده های گازی و ذرات معلق در نتیجه اجرای راهکارها به صورت ساده و کلی تخمین زده شده است .

درنهایت با توجه به وسعت اجرای هر راهکار، برآورد کلی از هزینه های اجرای آنها و عایدی اقتصادی ناشی از کاهش آلودگی هوا صورت گرفت تا نحوه بازگشت سرمایه مشخص شود.

مطالعات در این گزارش بیانگر این است که با اجرای ۱۵راهکار منتخب کم هزینه و زودبازده، در پایتخت حداقل ۲۷ر۸درصد از انتشار آلاینده های گازی و ۱۹ر۶درصد از انتشار آلاینده ذرات معلق کاهش پیدا خواهد کرد.

پژوهشگران با ارزیابی هزینه های پیش رو برای اجرای این راهکارها افزودند: برای این میزان کاهش آلودگی هوا حدوداً ۱۰۷هزار میلیارد ریال اعتبار مورد نیاز است که بخشی از آن توسط دولت، بخشی توسط شهرداری ها، بخشی آورده متقاضیان و باقی از سایر منابع قابل تأمین است. با صرف این هزینه، حداقل ۱۷۶هزار میلیارد ریال عایدی اقتصادی ناشی از کاهش آلودگی هوا به دست خواهد آمد و طول دوره بازگشت سرمایه کمتر از یک سال خواهد بود.