خلوت انس
 

به یاد مرحوم مفتون امینی

اشاره: «یدالله مفتون امینی»،متولد ۲۵ خرداد ۱۳۰۵ در تبریز و درگذشته ۱۰ آذر ۱۴۰۱ در تهران، از شاعران مطرح این روزگار است. نوجو و خوش سخن با سرمایة سنگین ادبی و با بیش از بیست اثر مکتوب که همین آذرماه، به خیل هفت هزار سالگان پیوست. در این مجال اندک، یاد این شاعر ارجمند را با بازخوانی چند شعر از او گرامی می داریم.

می خواستم که بهتر از اینها ببینمت

زیور به خود مبند که زیبا ببینمت

با دیگران مباش که تنها ببینمت

در این بهار تازه که گلها شکفته اند

لبخند عشق زن که شکوفا ببینمت

یک جام نوش کردی ومشتاق دیدمت

جامی دگر بنوش که شیدا ببینمت

منشین گران و جامه سبک ساز و رقص کن

رقصی چنان که آفت دل ها ببینمت

بگذشت در فراق تو شب های بی شمار

هر شب در این امید که فردا ببینمت

ای ایستاده در پس این پردۀ غبار

نزدیک تر بیا که هویدا ببینمت

نازم به بی نیازی ات، ای شوخ سنگدل

هرگز نشد اسیر تمنّا ببینمت

منّت پذیر قهر و عتاب توأم، ولی

می خواستم که بهتر از اینها ببینمت

سهند

برجستۀ سپید طهارت

چتر فرود زرتشت

افسانۀ خروج نهنگ از کنار نیل

آتش به جان برف به دوش

آیینۀ محدّب کولاب قرن ها

موی سفید سینۀ تاریخ

یک خرمن غنیمت ابریشم

در شام دستبرد به سودای شرق و غرب

یک چادر سپید اطاعت

در لحظۀ تقاطع جوهای سرخ و گرم

یک عقدۀ بزرگ کتان پیچ

یادآور تصلّب ایمان، فراز دار

یک صخرۀ درشت

از آخرین فلاخن پیش از دعای نوح

آنک، قیام روشن اسطوره های دشت

قطب سفید غربت مهتاب

آنک

قشلاق واگذاشته سیمرغ،

یک حرمت بلند

موج منیع کشمکش خون و برف و باد

حجم شرف، سهند!

نسخه مناسب چاپ