در حال حاضر، مسئولان از طرفی به مردم می‌گویند که باید هشدار «آب هست، اما کم است» را جدی بگیرند و از سوی دیگر آن‌ها را تشویق به فرزند‌آوری هر چه بیشتر می‌کنند و این در حالی است که اگر هم «هر آنکس که دندان دهد نان دهد» را پذیرا باشیم، باید قبول کنیم که آب آشامیدنی گازگرفتنی نیست و آدمی از لحظه فرخنده ولادت تا هنگامی که روی در نقاب خاک درکشد، نیاز به فراهم ساختن مایه حیات دارد.
بیشتر مردم اطلاع دارند که وزارت مسکن از سوی آقای رئیس‌جمهوری مامور شده است با شناسایی زمین‌های بدون استفاده و اجاره ۹۹ ساله آن‌ها به مردم بدون خانه با قیمت صفر، شرایط خانه‌دار‌شدن آسان مستاجران فعلی را فراهم آورد.ناگفته پیداست که اگر وزارت مسکن فقط در فکر زمین مناسب باشد و با همکاری وزارتخانه‌های مربوطه فکری برای آب و برق خانه‌های آینده نکند، صاحب‌خانه‌‌شده‌های آینده را معترض خواهد کرد و «از طلا گشتن پشیمان گشته‌ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید!» را بر دهان آن‌ها خواهد نشاند، آب و برقی که هم طبیعت، آن‌ها را به خوبی گذشته در اختیار بشر قرار نمی‌دهد و هم مشوق‌های فرزندآوری، هشدارهای صرفه‌جویی در «الفبای آبادانی» و «اختراع ادیسون» را به طور کلی بی‌اثر گردانیده است!
محمد ماکویی