دکتر صالحی امیری: تهران بزرگ به کتابخانه و قرائتخانه نیاز دارد
 

سرویس فرهنگی، هنری: رئیس سازمان اسناد و کتابخانه‌ملی جمهوری اسلامی ایران دیروز در جمع خبرنگاران اظهار داشت که تهران بزرگ در این حجم عظیم فروشگاه‌ها و مغازه‌ها نیاز به کتابخانه و قرائت‌خانه دارد.

به گزارش خبرنگارما، دکتر سیدرضا صالحی امیری در پاسخ به سئوال خبرنگارما مبنی‌ براین‌که با ایجاد محدودیت در اماکن همچون کتابخانه‌ملی چطور انتظار دارید مصرف فرهنگی در بین مردم نهادینه شود، پاسخ داد: «وظیفه اخلاقی ما این است که همه ظرفیت‌های ممکن را در اختیار علاقه‌مندان قرار دهیم. آمار نشان می‌دهد ما حداقل روزی هزار و بعضی روزها تا سه‌هزار نفر مراجعه‌کننده داریم و ظرفیت ما بیش از سه‌هزار نفر نیست.»

وی افزود: «تمایل قلبی ما این است که کتابخانه‌ملی زمانی با کارت ملی تعریف شود و محدودیتی هم در کار نباشد، اما امروز نمی‌توانیم این شعار را مطرح کنیم چرا که ظرفیت این میزان مراجعه‌کننده را نداریم. تهران بزرگ در کنار این حجم عظیم فروشگاه‌ها و مغازه‌ها نیاز به کتابخانه و قرائت‌خانه دارد و متأسفانه کمتر در این زمینه برنامه‌ریزی لازم صورت گرفته است. باید کتابخانه‌ها به محله‌ها بروند و ما توسط شبکه‌های دیجیتال به همگان سرویس بدهیم.»

صالحی در ارتباط با محیط اطراف کتابخانه‌ملی که نزدیک به دوسال است ساخت خیابان و پیاده‌رو سنگفرش آن طول کشیده است، گفت: «خوشحال می‌شوم به شهرداری بگویید این فضا را زودتر سامان بدهد این‌کار از عهده‌ ما به عنوان سازمان اسناد و کتابخانه‌ملی خارج است.

امسال چند جلسه با مجموعه شهرداری و شرکت توسعه تپه‌های عباس‌آباد مذاکره کردیم. در آینده نزدیک و با افتتاح باغ‌کتاب، این تپه به یک مرکز فرهنگی تبدیل خواهد شد و امیدواریم با این‌ اتفاق، این مشکلات هم از بین برود.»

رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ‌ملی جمهوری اسلامی ایران در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به پیشرفت مراحل دیجیتال‌سازی کتابخانه ملی گفت: «تا زمانی که مسأله کپی‌رایت در کشور حل نشود، ما امکان دسترسی به یک نظام دیجیتال را نداریم. ما امانت‌دار کتاب‌هایی هستیم که در کشور توسط چندهزار ناشر و مؤلف منتشر شده است. دولت مصمم است مسأله کپی‌رایت را حل کند و تا آن زمان ما نمی‌توانیم بحثی جدی در زمینه خدمات دیجیتال داشته‌ باشیم.»

صالحی در ادامه صحبت‌های خود افزود: « ما باید جامعه را به سوی زیست فرهنگی سوق دهیم. نیاز بنیادی جامعه ایران زیست‌فرهنگی است. وقتی از زیست‌فرهنگی صحبت می‌کنیم، منظورما استفاده از اخلاق است.

زمانی که اخلاق از سیاست فاصله بگیرد تورم و ربا و غیره به وجود می‌آِید، تمامی آنچه از آن به عنوان آسیب‌های اقتصادی نام می‌بریم، به دلیل فقدان اخلاق است. سیاست ورزی ضرورت یک جامعه درحال تحول است. مصرف فرهنگی از سرانه مطالعه گرفته تا فیلم و نقاشی و تئاتر و غیره باید در جامعه ایرانی رشد کنند.»

نسخه مناسب چاپ