ضرورت های ایران برای ورود به نسخه ششم اینترنت
زمانی را تصور کنید که از ماشین لباس‌شویی گرفته تا درهای منزل از راه دور و بوسیله اینترنت کنترل می‌شوند. شاید در کشورهای پیشرفته این زمان چندان دور نباشد، اما در ایران به دلیل نبود تجهیزات کافی نمی‌توان به تحقق این رویا به این زودی‌ها دست پیدا کرد، رویایی که برای مردم برخی کشورهای جهان در سایه دسترسی بهIPV6 محقق می‌شود.

به گزارش ایسنا،IPمخفف عبارتInternet Protocol است و آدرسی اینترنتی است که مانند پلاک رایانه کاربر عمل می‌کند و توسط آن هویت و مکان یک رایانه در شبکه‌ اینترنت معین می‌شود؛ هنگامی که شخص از رایانه‌ خود برای رفتن به اینترنت استفاده می‌کند،رایانه‌اش از آدرسIP برای اتصال به رایانه و سرورهای‌ دیگر استفاده می‌کند.

پروتکلIPV4 از آدرس‌های ۳۲ بیتی تشکیل شده است.بدین معنا که این فضا اجازه آدرس‌دهی به دو به توان ۳۲ دستگاه را می‌دهد. در حالی کهIPV6 از آدرس وب ۱۲۸ بیتی استفاده می‌کند که ظرفیت میلیاردهاآدرس جدید را دارد. با افزایش شمار دستگاه‌هایی که به اینترنت متصل می‌شوند، اعم ازموبایل، لپ‌تاپ رایانه‌های شخصی و لوازم خانگی، آدرس‌هایIPV4 به سرعت رو به پایان هستند و کارشناسان این صنعت نسبت به این مساله هشدار داه‌ادند.

IPV6 علاوه بر ظرفیت بسیار بالاتر، از امنیت بیشتری نسبت به IPV4 برخوردار است و همین امر ضرورت تجهیز کردن دستگاه‌ها وسیستم‌ها به این ورژن را دوچندان می‌کند. در بعضی از کشورها این سیستم جدید جایگزین نسخه‌ قدیمی IP شده است. اما وضعیتIPV6 در ایران چگونه است؟

تیرماه سال ۱۳۹۰ رضا تقی‌پور وزیر سابق ارتباطات و فناوری اطلاعات در این رابطه گفت: تصور می‌کنم اگر کار با سرعتی که برنامه‌ریزی شده پیش رود؛ ما از همان ابتداIP نسخه شش را ملاک کار برای ایجاد شبکه ملی اطلاعات قرار خواهیم داد و اصلا مراجعه‌ای بهIP نسخه چهار نخواهیم داشت.

نسخهIPV6 از سال ۲۰۰۰ ایجاد شد و طراحی آن هم از همان سال صورت گرفته و بسیاری از کشورها مهاجرت را از همان سال آغازکردند و تقریبا نسخه چهار از آن‌سال رو به پایان بود.

به گفته مسوولان، فضای آدرس‌دهی نسخه ۴ پروتکل اینترنت، دیگر پاسخگوی نیازهای جدید نبود و بر همین اساس موضوع گذر از نسخه ۴ به نسخه ۶ مطرح شد، کشور ما این حرکت را قدری با تأخیر آغاز کرده و در گذشته به صورت جامع طرحی برای گذر برایIPV6 وجود نداشت. البته امروز ما آدرس‌های نسخه شش را درکشور به صورت فعال داریم. ولی این که به صورت جامع طرحی برای گذر کاملIP نسخه شش وجود داشته باشد، نداشتیم.

تقی‌پور گفته بود طی سالهای گذشته همکارانش درسازمانIT این کار را با همکاری همه دستگاه‌های ذیربط برنامه‌ریزی و طراحی کردند وامیدواریم حداکثر طی دو تا چهار سال آینده بتوانیم به جایی برسیم که دیگر آدرس‌های عددی ورژن ۴ اینترنت(IPV4) در کشور، نیاز به آدرس‌دهی و مراجعه نداشته باشند .

ظاهرا ارزیابی ها در سطح وزارت نشان می‌داد این آمادگی به صورت کامل وجود دارد؛ از آنجا که یک طرف قضیه خود کاربران و صاحبان وب سایت‌ها و دستگاه‌های مختلف هستند، زمانی که گذشته برای این است که آن‌ها بتوانندخودشان را با این تغییر تطبیق دهند.بخشی از هزینه‌ها به طراحی مربوط است که طبیعتادر سازمان فن‌آوری اطلاعات انجام می‌شود و سایر هزینه‌ها تقریبا توسط خود کاربران وصاحبان وب سایت‌ها و ارائه‌دهندگان سرویس‌ها انجام می‌شود؛ بنابراین از آنجا که کارتقریبا یک کار نرم‌افزاری است، هزینه‌بر است. ولی بیش‌تر، بحث طراحی، فکر و مدیریترا نیاز دارد که خوشبختانه این اجماع در کشور به وجود آمده است.

علی حکیم‌جوادی رئیس پیشین سازمان فناوری اطلاعات هم از تشکیل گروه ضربت برای مهاجرت به پروتکل اینترنتی نسخه‌ ۶ خبر داده و گفته بود: این موضوع به قدمت اپراتور بستگی دارد. زیرا بسیاری از تجهیزاتی که امروزه در دنیا تولیدمی‌شوند، هم باIP نسخه چهار و هم باIP نسخه شش کار می‌کنند.

وی همچنین اظهار داشت: تصور نمی‌کنم تولیدکننده‌ای داشته باشیم که باIP ورژن چهار کار کند، بنابراین آن‌هایی که قدیمی هستند، به دنبال تعویض تجهیزات هستند. البته نه فقط برای این مهاجرت بلکه به این دلیل که سرویس‌هایی که در آینده قرار است، ارائه شود قطعا باید در بسترIPV6 کارکند.

ظاهرا شرکت ارتباطات زیرساخت در این راستابیش‌تر تجهیزاتش را دو منظوره و برایIPV4 وIPV6 آماده کرده است و بعضی اپراتورهاهم اعلام آمادگی کرده‌اند؛ همچنین مخابرات ایران خیلی فعال در جلسات سازمان فناوری اطلاعات شرکت می‌کند و ازPAPها و ارائه‌دهندگان سرویس‌ها هم خواسته شده بود که به گروه ضربت بپیوندند.

بحث مهاجرت از پروتکل اینترنتی نسخه ۴ به نسخه۶ موضوع تازه‌ای نیست ولی یک الزام و ضرورت است و وزارت ارتباطات به دلیل رسالت ووظیفه‌ای که دارد آن را رصد کرده و سازمان فن‌آوری اطلاعات به عنوان متولی مهاجرت اقدامات لازم را انجام داده و در حال انجام است.

و در همین راستا، گروه ضربت تشکیل شد و این امیدواری وجود داشت که با یک برنامه منسجم بخش عمده‌ آن را در پایان سال ۹۱پیاده‌سازی شود. اما بعد از روی کار آمدن دولت جدید خبری از مهاجرت به نسل ششم آی پی‌ها منتشر نشده است.

شاید بتوان صحبت‌های سال گذشته رئیس سازمان فناوری اطلاعات است را از معدود حرف‌هایی محسوب کرد که در رابطه باIpv6 توسط مسوولان دولت جدید زده شده است.

جهانگرد گفته بود: در دنیا هنوز بحث آی پی ورژن۴ جمع نشده و کشور‌ها در حال فراهم‌کردن بستر‌ها برای سفر به آی پی ورژن۶ هستند. در حال حاضر هم آدرس‌دهی در دنیای مجازی به صورت آی پی ورژن ۴ صورت می‌گیرد.

وی ادامه داد: آی پی ورژن ۶ به دلیل طول رشته کددهی که دارد، تعداد دستگاه‌های بسیار زیادی را در برمی‌گیرد، لذا تفاوت در این نوع کددهی باعث شده از لحاظ سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تفاوت‌هایی با ورژن ۴ وجودداشته باشد. به همین دلیل سفر به آی پی ورژن ۶ نیازمند تغییر زیرساخت‌ها است و درنتیجه این تغییر زیرساخت‌ها هزینه‌هایی را در پی خواهد داشت.

رئیس سازمان فناوری اطلاعات هم‌چنین اضافه کرد: ما باید به آی پی ورژن ۶ سفر کنیم .شاید بتوان تا پنج سال آینده از آی. پی ورژن ۴استفاده کرد، ولی به زودی این ورژن منسوخ می‌شود. در حقیقت ما با یک گذر نسل روبه‌رو هستیم و این تغییر نسل هم نیازمند فراهم کردن بستر‌ها است .

معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات همچنین عنوان کرده بود: در دنیا به زودی تمامی دستگاه‌ها به وسیله آی.پی ورژن ۶ هویت پیدامی‌کنند. ما در سفر از آی.پی ورژن ۴ به ورژن ۶ مشکلات زیادی خواهیم داشت، چرا که سخت‌افزار و نرم‌افزار‌های ما در این زمینه با آی.پی ورژن ۶ سازگاری ندارد.

نسخه مناسب چاپ