آرزوهای میراثک
سی‌وهفتمین آرزو
اسم یکی از دوستان من «امرداد» است. اَمُرداد فرشته نگهبان گیاهان است. من قرار است به همراه امرداد به دیدن سرو اَبَرکوه، سرو باشت و سرو هَرزَویل بروم و بعدش در یک جای مناسب به همراه دوستم یک درخت سرو بکارم. من یکی از طرفداران پر و پا قرص درخت سرو هستم. از قدیم مردم ایران به همه درخت‌ها به‌ویژه به درخت‌های سرو، انجیر، خرما، انار، انگور و چنار احترام خاصی می‌گذاشتند و هرکدام از این درختان برایشان مقدس بود.

من آرزو می‌کنم همه ما همان‌طور که مراقب بسیاری از آداب و رسوم خود هستیم مراقب میراث طبیعی کشورمان هم باشیم. یادمان باشد درختانی که در ایران زندگی می‌کنند هم مثل ما فرزندان ایران هستند. مراقب همدیگر باشیم.

نویسنده‌: سمانه آقائی آبچوئیه

تصویرگر: مهشید رجایی

code

نسخه مناسب چاپ