به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از رویترز، مردمان بومی باجائو صدها سال است که بدون وسايل غواصی به عمق ۷۰ متری رفته و دست به شکار ماهی و اختاپوس و خیار دریایی میزنند.
آنها هرچه شکار میکنند را به مشتریان پولدار در هنگ کنگ میفروشند. اما به راستی چرا مردمان باجائو قادرند تا ۱۰ دقیقه بدون وسایل غواصی زیر آب مانده و شکار کنند؟ محققان دانشگاه برکلی کالیفرنیا متوجه شدند مردمان باجائو طحال بزرگتری نسبت به مردمان سالوان دارند.
مردمان سالوان در کنار مردمان باجائو زندگی کرده اما غواصی نمیکنند. طبق مطالعه انجام شده توسط راسموس نیلسن و تیمش، طحال مردمان باجائو ۵۰ درصد بزرگتر از مردمان سالوان است.
به گفته نیلسن این به معنای افزایش ۱۰ درصدی عرضه اکسیژن حین غواصی است. همچنین ژن PDE10A در مردمان باجائو با فرکانس بالا وجود دارد که باعث تغییراتی در هورمون تیروئید شده که منجر به بزرگ شدن طحال میشود.
همچنین مردمان باجائو سازگاری ژنتیکی دارند که باعث انقباض عروق خونی در اندامها برای حفظ اکسیژن شده و این واکنش معروف به رفلکس غواصی است که با تمرین معمولا غواصان میتوانند بیشتر در آب بمانند. مطالعه انجام شده نشان میدهد فصلی از حیات بشر در زمان تکامل مربوط به آب بوده و سوال تکامل کامل انسان در خشکی را زیر سوال میبرد.
گفتنی است مردمان باجائو با خرید سیانید پتاسیم از هنگ کنگیها، شکار خود را بیهوش کرده و سپس ماهی را زنده در بازار میفروشند که بسیار گرانتر معامله میشود.
