شهروند نوشت: طبق آمارها، سالانه بهطور متوسط ٣٠٠هزار مورد سوختگی در کشور اتفاق میافتد. بیمارانی که مطابق گزارشها، آمار تختهای بیمارستانی برای آنها پایین است، گرچه رئیس انجمن حمایت از بیماران سوختگی علاوه بر این، از گران بودن درمان این بیماران و تحتپوشش نبودن پانسمان، پماد و کاردرمانی این بیماران به عنوان یکی دیگر از چالشهای این حوزه درمانی یاد میکند.
براساس اعلام سازمان اورژانس کشور، تنها در چهارشنبه آخر سال ۱۴۰۲، ٣هزارو ۲۵۳ نفر دچار سوختگی شدند و ۱۴نفر نیز در همین بازه زمانی جان خود را از دست دادند. همچنین انجمن سوختگی ایران نیز اعلام کرده که سالانه ۳۰هزار نفر در کشور دچار سوختگیهای جدی شده و در بیمارستانها بستری میشوند که از بین آنها نزدیک ۳هزار نفر جان خود را از دست میدهند.
براساس همین گزارش، از ۲۷هزار نفر باقیمانده هنگام ترخیص حدود ۵۰درصد افراد دچار درجات مختلف از کارافتادگی میشوند؛ این یعنی سالانه حدود ١٣هزارو ۵۰۰نفر از کارافتاده بهدلیل سوختگی به جامعه اضافه میشوند.
بهعلاوه، براساس اعلام مسئولان وزارت بهداشت، هر درصد از سوختگی ۱۰میلیون تومان هزینه به بیمارستان تحمیل میکند. این در حالی است که «محمد هادی ایازی»، معاون اجتماعی وزارت بهداشت ایران، سال گذشته اعلام کرد: «بروز سوختگی در کشور ما ۸برابر آمار جهانی است. همچنین در کشورهایی که مراکز پیشرفته درمانی دارند تنها ۳درصد کودکان بر اثر سوختگی فوت میکنند، اما این آمار ایران حدود ۱۲درصد است.» ارقامی که نهتنها نشاندهنده جایگاه کشورمان از این حیث در جهان است که حکایت از آن دارد که چنین حوادثی چه هزینه سنگینی را برای بخش بهداشت و درمان به همراه خواهد داشت.
طبق آمارهای مربوط به سال ١٤٠١ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که در سالنامه آماری اطلاعات بیمارستانی منتشر شده تعداد تختهای فعال سوختگی بیمارستانهای ایران، مناسب نیست. مطابق این آمارها بیشترین تعداد تخت درنظر گرفته شده برای سوختگی ٩٤٥ تخت است که مربوط به دانشگاه علوم پزشکی است. از این تعداد تخت، تعداد ٧٥٨تخت از نوع تختِ سوختگی فعال و تعداد ١٨٧تخت ویژه سوختگی است. این در حالی است که در بخش خصوصی فقط یکی از تختهای مراکز درمانی آنها، مربوط به حادثه سوختگی است.
محمدجواد فاطمی، رئیس انجمن حمایت از بیماران سوختگی، نیز ضمن تأیید آمار سوختگیها در کشور، با اشاره به اینکه حدود ٣هزار نفر آنها جان خود را از دست میدهند، میگوید: «از ٢٧هزار نفر باقیمانده هنگام ترخیص حدود ٣٠تا ٤٠درصد افراد دچار درجات مختلف از کارافتادگی میشوند که معادل چیزی حدود ١٠هزار نفر در سال میشود.»
او ادامه میدهد: «بیماران سوختگی بدنشان گوشت اضافه میآورد که هم باعث نازیبا شدنشان میشود و هم ایجاد چسبندگی در مفاصل، گردن، انگشتان و زانوهایشان میشود. همه این موارد سبب میشود، فرد توان کارکردنش را از دست بدهد و جزو آمارِ از کارافتادهها قرار بگیرد.»
رئیس انجمن حمایت از بیماران سوختگی با اشاره به اینکه خدماترسانی درمانی به بیماران ناشی از سوختگی، اکثرا در بیمارستانهای بسیار قدیمی و نامناسب صورت میگیرد، میگوید: وضعیت بهگونهای است که حتی در پایتخت گاهی تا ٦بیمار سوختگی در یک اتاق کنار هم بستری میشوند که این موضوع اصلا استاندارد نیست.
درواقع ما روشهای سنتی درمانی را دنبال میکنیم. بیمار سوختگی به نوبت وارد فضای شبیه به اتاق میشود تا ضدعفونی شود، چون بیماران پشتسر هم وارد این فضا میشوند امکان آلوده شدن بیماران خیلی بالا میرود.
