عصر ایران نوشت: مسعود پزشکیان فهرست وزرای پیشنهادی خود را به مجلس معرفی کرد. با انتشار این فهرست، بخشی از جریان اصلاحات به آن انتقاد کردند و معتقد بودند که با این افراد نمی‌توان به اهداف مورد نظر رسید. 

از سوی دیگر، اصول‌گرایان به‌ویژه جریان‌های افراطی مانند برخی از نمایندگان مجلس و روزنامه‌هایی مثل کیهان، این انتقادات را به‌عنوان نشانه‌ای از فاصله گرفتن از پزشکیان تفسیر کردند و به‌نظر می‌رسد با لبخندی کم‌رنگ گفتند: «جانمی جان، به جان هم افتادند».

اما حضرات اصول‌گرا، اشتباه می‌کنید. این رفتار به‌معنای اختلاف داخلی نیست. بلکه جریان اصلاحات و کسانی که به رئیس‌جمهور پزشکیان رأی دادند، نگران ایران و آینده آن هستند و می‌خواهند دولت چهاردهم موفق شود. موفقیت این دولت یعنی آرامش اقتصادی، امید به آینده و خروج از وضعیت کنونی.

اصول‌گرایان مدام از اسبی سخن می‌گویند که دولت رئیسی به پزشکیان سپرده است. شاید این اسب زین داشته باشد، اما به جلو نمی‌رود و درجا ایستاده است. قطعی‌های مداوم برق در تابستان، یکی از برکات همین اسب زین شده است.

تفاوت جریان اصلاحات با اصول‌گرایان در این است که آن‌ها به دولت به‌عنوان یک امر مقدس نگاه نمی‌کنند و معتقد نیستند که رئیس‌جمهور مقدس است یا نماینده خدا بر روی زمین. به همین دلیل، از او انتظار دارند که بر اساس شعارهای خود عمل کند. بارها نوشته‌ام که پزشکیان آخرین فرصت است و اگر او نتواند، دیگر نمی‌توان از تغییر سخن گفت. ایران در شرایط حساسی به‌سر می‌برد و به‌معنای واقعی کلمه، در شرایطی هستیم که می‌تواند مسیر تاریخ را برای ایران تغییر دهد.

مسعود پزشکیان نه نسبتی فامیلی با ما دارد و نه رفاقتی با او داریم. تنها نسبت خویشاوندی ما با وطن است. هرکسی که بتواند ایران را در مسیر پیشرفت قرار دهد، او را یاری می‌دهیم و در کنارش خواهیم بود. ما تمامی نکات مثبت این دولت را می‌بینیم و از آن می‌نویسیم و تمام نقاط ضعف آن را نیز با صدای بلند فریاد می‌زنیم. این تفاوت حامیان پزشکیان با جلیلی و البته مرحوم رئیسی است.

یادمان نرفته است که زمانی در همین کشور مشکلات فراوان بود و برخی به مردم توصیه می‌کردند به جای گوشت و مرغ، اشکنه بخورند. اما وقتی داماد یا هم‌حزبی خودشان به قدرت رسید، مدام از امتحان الهی سخن می‌گفتند. شک نکنید که پس از استقرار کامل دولت پزشکیان، در خطبه‌های نماز جمعه خواهیم دید که برخی روحانیون از دولت انتظار دارند که همیشه گوشت و مرغ طلا بر سر سفره مردم باشد.

بله، ما رئیس‌جمهوری را دوست داریم که بتوانیم بدون ترس و لکنت درباره او صحبت کنیم، نه رئیس‌جمهوری که انتقاد از او خط قرمز باشد.