دو مطالعه اخیر در درک پاسخ به این سوال که چرا سرطان در مردان نسبت به زنان تهاجمیتر است، کمک کننده است.
به گزارش اطلاعات آنلاین به نقل از نشنال، دو مطالعه منتشر شده در مجله نیچر نقش مهم کروموزوم Y را در درک اینکه چرا مردان اغلب نسبت به زنان از سرطان رنج می برند، نشان میدهد.
گفتنی است کروموزوم Y باعث رشد نر در اکثر گونههای پستانداران میشود.
مطالعه اول توسط دکتر رونالد دی پینیو، از مرکز سرطان MD اندرسون در هیوستون تگزاس، درباره سرطان کولورکتال{روده بزرگ} - دومین نوع مرگبار سرطان در سراسر جهان، انجام شد.
این نوع سرطان در مردان شایعتر، تهاجمیتر و متاستاتیکتر است.
دکتر دی پینیو و تیمش با استفاده از موش، روی ژن کراس، ژنی که پتانسیل ایجاد سرطان را دارد؛ تمرکز کرده و متوجه شباهت قابل توجه آن با انسان شدند.
دکتر دی پینیو در این باره گفت: در موشهای نر، ما فراوانی متاستاز و بقای بدتری را مشاهده کردیم، که منعکس کننده نتایج مشاهده شده در انسان است.به نظر میرسد یک ژن تنظیم نشده در کروموزوم Y مقصر باشد.
وی افزود: «این ژن در ایجاد تومور تهاجمی و فرار از سیستم ایمنی نقش دارد و توضیحی بالقوه برای تفاوتهای جنسیتی در پیشرفت سرطان کولورکتال ناشی از کراس ارائه میکند.»
وی افزود: ما ژنی را در کروموزوم Y شناسایی کردیم که سرطان کولورکتال را در مردان تهاجمیتر میکند. این ژن روی توانایی سلولهای سرطانی برای گسترش و فرار از سیستم ایمنی نقش دارند، تأثیر میگذارد.
در یک مطالعه جداگانه، دکتر دن تئودورسکو، مدیر موسسه جامع سرطان ساموئل اوشین در مرکز پزشکی Cedars-Sinai در لس آنجلس، و تیمش پیامدهای از دست دادن کروموزوم Y ، پدیدهای که در انواع مختلف سرطان مشاهده میشود را بررسی کردند.
آنها دریافتند سرطانهای مثانه فاقد کروموزوم Y تهاجمیتر هستند و یک پاسخ ایمنی ضعیفشده با واسطه سلولهای T را نشان میدهند.
سلول های T بخشی از سیستم ایمنی هستند که از سلولهای بنیادی در مغز استخوان رشد میکنند. اینها به محافظت از بدن در برابر عفونت کمک کرده و ممکن است به مبارزه با سرطان کمک کنند.
در مطالعه ای روی ۳۰۰ بیمار مرد مبتلا به سرطان مثانه، از دست دادن کروموزوم Y با پیش آگهی ضعیف تری همراه بود.
دکتر دی پینیو در حالی که در این مطالعه سرطان مثانه شرکت نداشت، تفسیر خود را به The National ارائه کرد.
او گفت: «کروموزوم Y میتواند نقشهای مختلفی را در انواع مختلف سرطان ایفا کند و درک پیامدهای از دست دادن آن به دلیل ژنهای زیادی که حامل آن است، میتواند چالش برانگیز باشد.
این مطالعات استراتژیهای بالقوهای را برای توسعه درمانهایی که بهطور خاص برای مردان طراحی شدهاند، ارائه میکنند.
دکتر دی پینیو پیشنهاد کرد: بیماران مرد مبتلا به سرطان کولورکتال، به ویژه آنهایی که دارای جهش کراس هستند، ممکن است به اقدامات پیشگیرانه تری برای جلوگیری از متاستاز نیاز داشته باشند.
درمانهای ایمنی استاندارد ممکن است در این مردان به خوبی کار نکنند، زیرا سلولهای سرطانی توانایی فرار از سیستم ایمنی را دارند.
دکتر دی پینیو هنگام بحث درباره پیامدهای یافتههای خود بر فرار سیستم ایمنی گفت: «مردان مبتلا به سرطان کولورکتال جهش یافته کراس ممکن است برای درمانهای ایمنی موفق، به داروهایی نیاز داشته باشند که عملکردهای سرکوبکننده ژن کروموزوم Y شناسایی شده KDM5D را خنثی کند.»
وی در مورد خطر یا محدودیتهای احتمالی درمانهایی که کروموزوم Y را هدف قرار میدهند، از جمله استفاده از مهارکنندههای هیستون داستیلاز - یک کلاس نسبتاً جدید از عوامل ضد سرطان، اطمینان دارد.
دکتر دی پینیو گفت: "ما هیچ گونه اثرات نامطلوب ناشی از خنثی کردن KDM5D را پیش بینی نمیکنیم."
علاوه بر این، مهارکنندههای هیستون داستیلاز - یکی از اجزای بالقوه چنین درمانهایی - در حال حاضر برای استفاده بیمار به اندازه کافی ایمن تلقی میشوند.
او گفت که این یافتهها بر اهمیت کروموزوم Y در درک تفاوتهای جنسیتی در پیشرفت و درمان سرطان تاکید میکند.
این بینشها میتواند تحقیقات آینده را هدایت کند و به درمانهای مؤثرتر و شخصیسازی شده سرطان برای مردان منجر شود.