دو فیزیکدان نظریه باتریهای میکروسیاهچاله را بر اساس نظریه نسبیت عام انیشتین ارائه کردهاند که میتواند انرژی چند نسل یک خانواده را تامین کند.
تابناک نوشت: دو فیزیکدان بر اساس نظریه نسبیت عام انیشتین، نظریه باتری میکروسیاهچاله را ارائه کردهاند. در این نظریه از سیاهچالهها بهعنوان باتریهای عظیم استفاده میشود. آنها با تفسیر دقیق معادلات سیاهچالههای کاملاً گرد که نمیچرخند، مدلهای ایده آل سیاهچالههای میکروسکوپی که در فضایی تنگ پر از انرژی شکل میگیرند، را توصیف کردند. نحوه تعامل این سیاهچالههای کوچک، میتواند عملکرد کل سیستم را شبیه به یک راکتور هستهای کند تا انرژی ذخیرهشده در پیوند ذرات را برای تولید مقادیر عظیمی از انرژی پاک آزاد کند.
این سیاهچالهها باید باردار و کوچک باشند و هرکدام فقط یک جرم پلانک وزن داشته باشند، بهطوریکه وقتی باهم در سلولهایی مملو از سیاهچالههایی با بار مشابه قرار میگیرند، دافعه الکترومغناطیسی آنها کشش گرانش را خنثی کند و نوعی ذخیره انرژی پایدار ایجاد کند که درعینحال خودش را نمیبلعد. در تئوری، میتوان سیاهچالههای ریز با بار مخالف را یکییکی کنار هم جمع کرد و منجر به ادغام آنها در یک سیاهچاله منفرد شد که خیلی سریع تبخیر میشود و به انرژی خالص تبدیل میشود. انرژی استخراجشده از درون سیاهچاله نمیآید، بلکه فقط از بیرون آن و جایی که گرانش تمرکز میکند سرچشمه میگیرد.
این تئوری آنقدرها هم دور از ذهن به نظر نمیرسد. درواقع تصور میشود که سیاهچالههای بسیار ریزی وجود دارند که هرگز کشف نشدهاند و شاید به این دلیل است که بیشتر انرژی خود را پس از تشکیل در پلاسمای اولیهای که پس از انفجار بزرگ کیهان را پرکرده است، از دست دادهاند.
اما نظریه میکروسیاهچالهها، احتمالاً در حد نظریه باقی خواهد ماند. این نظریه بیشتر بر روی این هدف متمرکز است که بگوید آینده باتری به کجا ختم خواهد شد.
فیزیکدانان اسپن هاگ و جیانفرانکو اسپاویری که این نظریه را بیان کردند، بر این باورند که باتریهای امروزی در مقایسه با پتانسیل نهایی خود بسیار ناکارآمد هستند و ما احتمالاً در همان ابتدای انقلاب باتری هستیم. در حال حاضر، کارآمدترین باتریهای لیتیومی حاوی حدود ۹۵۴۰۰۰ ژول انرژی در هر کیلوگرم جرم هستند که تقریباً ۲۲ برابر انرژی حاصل از سوزاندن یک کیلوگرم روغن است.