سرویس حوادث: در دل طبیعت، جایی میان درختان انبوه و سکوت سنگین پارک ملی گلستان، شلیک گلوله، نه فقط جان یک محیطبان را گرفت و شهادت وی را رقم زد، بلکه بار دیگر زخم کهنهای را در دل طبیعت و حافظان آن تازه کرد.
محمود شهمرادی، محیطبان منطقه سولگرد عصر چهارشنبه گذشته در حالی که برای حفاظت از زیستگاههای حیاتوحش به گشتزنی رفته بود، آماج گلوله شکارچیان غیرمجاز قرار گرفت و جانش را فدای مأموریتش کرد؛ مأموریتی که نه فقط یک وظیفه شغلی، که بخشی از ایمان و تعهد او به طبیعت این سرزمین بود.
وی دیگر بازنگشت، پدر ۲ فرزند و خود فرزند شهید و مردی با ۱۲ سال سابقه خدمت بیادعا در خط مقدم دفاع از طبیعت، در برابر قانونشکنی و خشونت ایستاد و جان خود را فدا کرد.
نبرد نابرابر محیطبانان و شکارچیان غیرمجاز
درست است که طبیعت پارک ملی گلستان با منظرههای بکر و گونههای بینظیر جانوری شناخته میشود، اما این زیبایی در سالهای اخیر، پشت پردهای تلخ و خشونتبار پنهان دارد؛ نبرد خاموش اما پرخطر محیطبانان با شکارچیان غیرمجاز. حادثهای که برای شهمرادی رقم خورد، تازه نیست. در خردادماه امسال هم کاظم مصدق، دیگر محیطبان این منطقه، در درگیری مشابهی در منطقه «کویلر» به شهادت رسید. این روند نگرانکننده، نشانهای است از یک خلأ جدی؛ نبود حمایتهای عملی و تجهیز کافی محیطبانان برای مقابله با تهدیدات مسلحانه.
محمود شهمرادی، اهل روستای «قلیتپه» شهرستان گالیکش بود. او نه فقط یک محیطبان حرفهای بلکه یکی از نیروهای متعهد و خوشنام ادارهکل محیطزیست استان گلستان به شمار میرفت. بهویژه اینکه پدرش نیز سالها پیش در راه دفاع از میهن شهید شده بود. شهمرادی راه پدر را ادامه داد، اما اینبار نه در جبهه جنگ، که در دل جنگل و مقابل تهدیدی دیگر؛ انسانهایی که بر اثر حرص، قانون را زیر پا گذاشتهاند. در روز حادثه، مأموران پس از مشاهده ردپای شکارچیان در منطقه سولگرد، وارد مرحله گشتزنی شدند. اما یکی از متخلفان، پیش از هر گفتگویی، سلاح گرم کشید و شلیک کرد؛ شلیک مستقیم به قلب کسی که برای جانبخشی به طبیعت، جان خودش را فدا کرد.
دستگیری ضاربان محیطبان
در کمتر از ۲۴ ساعت پس از حادثه، نیروهای امنیتی و یگان حفاظت محیطزیست، ۲ متهم اصلی را شناسایی و بازداشت کردند. یکی از ضاربان همان شب دستگیر شد و نفر دوم هم در عملیاتی غافلگیرانه در استان ایلام به دام افتاد. روند قضایی در حال انجام است، اما پرسش اصلی باقی است: آیا با دستگیری و مجازات چند شکارچی، اصل ماجرا حل میشود؟
این دومین شهادت محیطبان در پارک ملی گلستان در ماههای گذشته است. محیطبانان در ایران، برخلاف بسیاری از کشورها، با کمترین امکانات و حمایتهای حقوقی در برابر متخلفان قرار میگیرند. آنها حتی در مواردی اجازه استفاده از سلاح را ندارند، در حالی که شکارچیان غیرمجاز، به سلاحهای گرم مجهز هستند. شهادت شهمرادی نه فقط یک تراژدی انسانی، که زنگ خطری جدی است. اگر امروز به تجهیز نیروهای محیطزیست، بهبود وضع معیشتی آنها، و اصلاح قوانین حمایتی توجه نشود، فردا باید منتظر تکرار این سناریو باشیم؛ باز هم یک صدای شلیک، باز هم یک پیکر سبزپوش، و باز هم عزای دوستداران محیطزیست.
نام محمود شهمرادی، حالا در کنار دهها محیطبان شهید دیگر، در حافظه طبیعت این سرزمین ثبت شده است. اما اگر یادشان را فقط با یک بنر یا یک نامگذاری زنده نگه داریم و از اصلاح ساختارهای پشتیبان محیطزیست غافل شویم، در حقیقت او و امثال او را دو بار قربانی کردهایم: یکبار با گلوله، و بار دیگر با بیتفاوتیها!
به گزارش خبرنگار ما در گرگان، دیروز پیکر شهید محمود شهمرادی پس از تشییع در شهر مینودشت به روستای «القجر» از توابع بخش مرکزی مینودشت و زادگاه این محیطبان پارک ملی گلستان منتقل و در آرامستان این روستا به خاک سپرده شد.
شما چه نظری دارید؟