بخش مهمی از فعالیت پژوهشی و تصمیم‌گیری در علوم انسانی مبتنی بر تحلیل داده است و لازم است آموزش ریاضی برای این دانش‌آموزان ناظر به چنین نیازهایی بازطراحی شود.
به گزارش ایسنا، رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی در نشست «باز اندیشی آموزش ریاضی در رشته علوم انسانی»، مسأله طراحی ریاضیات متناسب با دانش‌آموزان این رشته را یکی از موضوعات مهم نظام تعلیم و تربیت دانست.
حجت‌الاسلام علی لطیفی با اشاره به پرسش‌هایی درباره ضرورت آموزش ریاضی برای دانش‌آموزان علوم انسانی، گفت: این یک دوگانگی رایج است که از یک‌سو برخی تصور می‌کنند ریاضی سخت و کم‌کاربرد است و ضرورتی برای تدریس آن در این رشته وجود ندارد؛ از سوی دیگر، تحلیل‌های کارشناسی نشان می‌دهد ضعف در آموزش ریاضی یکی از دلایل ضعف بخشی از دانش‌آموزان علوم انسانی در ادامه مسیر تحصیلی و دانشگاهی است.
وی افزود: با مفروض گرفتن اینکه این گروه از دانش‌آموزان نیز نیازمند سطحی از آموزش ریاضی هستند، پرسش مهم بعدی این است که ریاضیات مورد نظر چه تفاوت ماهوی و محتوایی با ریاضی رشته ریاضی و تجربی دارد. بخش مهمی از این تفاوت می‌تواند در نوع پرداخت، مثال‌ها و کاربردها باشد؛ به‌گونه‌ای که مفاهیم ریاضی در پیوند با حوزه‌های مختلف علوم انسانی از جمله مطالعات اجتماعی، داده‌محوری، تصمیم‌گیری، تحلیل‌های آماری و مسائل مرتبط با فناوری اطلاعات ارائه شود .
لطیفی با اشاره به تغییرات جهان جدید و نقش فزاینده داده‌ها در علوم اجتماعی تصریح کرد: بخش مهمی از فعالیت پژوهشی و تصمیم‌گیری در علوم انسانی مبتنی بر تحلیل داده است و لازم است آموزش ریاضی برای این دانش‌آموزان ناظر به چنین نیازهایی بازطراحی شود.
وی گفت: مفاهیمی مانند آمار، تحلیل داده، روش‌شناسی کمی و مهارت‌های شناختی مرتبط با فهم ساختارها و روابط، امروز از ضرورت‌های قطعی آموزش علوم انسانی است.
 رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی ادامه داد: برخی مفاهیم بنیادین ریاضی و فلسفه ریاضیات نیز  در فهم مبانی علوم انسانی مؤثر هستند. این موضوع به‌معنای ورود مباحث فلسفی سنگین به کتاب درسی نیست، اما نگاه میان‌رشته‌ای به نقش ریاضیات در علوم اجتماعی، اقتصاد و روان‌شناسی می‌تواند مسیرهای تازه‌ای پیش‌ِروی برنامه‌ریزان درسی بگذارد.
لطیفی یکی از چالش‌های مهم نظام آموزش عمومی را مقیاس‌پذیری تجارب خوب دانست و بیان کرد: هر مدلی که برای آموزش ریاضی علوم انسانی پیشنهاد می‌شود، باید با توان معلمان، محدودیت زمان آموزش، ساختار رسمی مدارس و امکان اجرا در مقیاس ملی سازگار باشد.