ضمیمه دانش امروز روزنامه اطلاعات نوشت: در دامنه عمق 200 تا 1000 متری از سطح اقیانوس‌ها ناحیه گرگ و میش (twilight zone)قرار دارد که تنوع گسترده‌ای از ارگانیسم‌ها و جانوران دریازی را در برگرفته است، ازجمله کوسه‌سانان سازگار یافته‌ای مثل چراغ کوسه‌ها و کوسه‌های بادبادک باله که چشم‌های بسیار بزرگ و تابناک و پوستی با ویژگی زیست‌تابی دارند.

در این ناحیه گرگ‌ومیش اقیانوسی قارچ‌های فراوانی بدون دریافت نور خورشید رشد می‌کنند. این قارچ‌ها می‌توانند درست همان ماده‌ای را به صنعت داروسازی بدهند که برای ساخت داروهای آنتی‌بیوتیک جدید با قدرتی برابر با پنی‌سیلین مورد نیاز هستند.

پنی‌سیلین آنتی‌بیوتیکی است که از قارچی به نام «پنی سیلیوم» به دست می‌آید. این دارو را یک دانشمند اسکاتلندی به نام «الکساندر فلمینگ» در سال 1928 کشف کرد. او نشان داد که اگر Penicillium rubensدر بستر مناسب کشت شود، ماده‌ای از آن تراوش می‌کند که خواص آنتی‌بیوتیکی دارد. او این ماده را پنی‌سیلین نامید.

پژوهشگرهای «موسسه اقیانوس‌شناسی» دانشگاه کالیفرنیا، سَن دیگو در ایالات متحده معتقدند امکان استخراج ماده‌ای شبیه به پنی‌سیلین از قارچ‌های اقیانوسی وجود دارد.

نبود نور، فشار زیاد آب و دمای پایین و سرد از ویژگی‌های ناحیه تاریک روشن اقیانوس هستند. در محیطی با این شرایط سخت قارچ‌ها سازگاری بی‌نظیری از خود نشان می‌دهند. بنابراین احتمال کشف گونه‌هایی از قارچ‌ها با خواص زیست‌شیمیایی منحصربه‌فرد در این ناحیه زیاد است.

در کاتالوگ جدید دی اِن اِی موجودات اقیانوسی بیش از 317 میلیون گروه ژنی از جانداران دریازی درج شده‌اند که از نمونه‌های جمع‌آوری‌شده طی سفرهای اکتشافی به دست آمده‌اند. یکی از آن‌هاسفر اکتشافی اقیانوسی تارا» است که در سال 2009 آغاز شده است و دیگری «سفر اکتشافی دور دنیای مالاسپینا» است که شروع آن در سال 2010 بود.

با پیشرفت فناوری، دانشمندان می‌توانند از نمونه‌های فعلی داده‌های بسیار بیشتری استخراج کنند. این امر در حیطه دانش زیست‌فناوری دریایی است که به مطالعه جانداران دریایی و اقیانوسی و ژن‌های آن‌ها می‌پردازد، ضمن این‌که تدوین کاتالوگ، دریچه‌های تازه‌ای را به‌سوی کشف ناشناخته‌های اقیانوس‌ها ازجمله قارچ‌ها باز می‌کند.