روزنامه شرق نوشت: در سالی که اسرائیل با ایران وارد جنگ مستقیم شد، وعده صادق ۱ و ۲، آسمان اسرائیل را موشک‌باران کرد و شاهد ترور پیاپی شخصیت‌های برجسته مقاومت بودیم. با بسته‌شدن پرونده دولت سیزدهم، دولت چهاردهم با نگاهی متفاوت کار خود را شروع کرد؛ آغازی که بوی خون و جنگ می‌داد.
ترور پشت ترور، گسترش آتش جنگ در منطقه، سقوط بشار اسد و هر آنچه در تصور نمی‌آمد، در یک دوره کوتاه بر سر دولت جدید خراب شد و اعلام آتش‌بس میان حماس و حزب‌الله با اسرائیل نیز هنوز به بازگشت آرامش به منطقه ختم نشده است.
در نتیجه، ایران متأثر از شرایط منطقه و جنگ پینگ‌پنگی با اسرائیل و آمدن ترامپ، همچنان در شرایط فوق‌العاده‌ای قرار دارد و چشم به آینده مبهمی در ۱۴۰۴ دوخته است که شاید از پس دیپلماسی همسایگی و منطقه‌ای، توافق‌نامه‌های راهبردی با روسیه و چین و... بتواند به بهبود روابط با اروپا برسد و نیم‌نگاهی به کوتاه‌آمدن ترامپ از مواضع حداکثری داشته باشد تا در شرایطی برابر و شرافتمندانه برای رفع تحریم‌ها تلاش کند. گرچه سایه فعال‌شدن مکانیسم ماشه از آنچه می‌اندیشیم به ما نزدیک‌تر است و تهدید حمله به مراکز هسته‌ای نیز چاشنی سخنان ترامپ برای وادارکردن تهران برای شروع مذاکرات جدید؛ هرچند ایران بارها گفته «حمله کنید، حمله می‌کنیم». بنابراین، جمیع این وقایع و تهدیدها، سال پیش‌رو را به سال «تصمیم‌های سخت» تبدیل کرده‌اند و باید دید در این میدان جدید، ایران چگونه به رزم خواهد رفت.
